Angel Of Revenge/h.s

-ROA

Eve geldiğimizde saat çoktan kararmıştı.Gabriella bu gece bizde kalacaktı.Darcy'i aşağıda ona bırakmışken kendimi ılık suyun altına attım.Sular vücudumdan süzülürken yapacak üzere olduğum şeyi düşündüm.O adamı öldürtünce rahat edecek miydim ?

Evet.

Yaşadığım acının tarifi yoktu.En sevdiğiniz insanın sonsuza denk yok olduğunu düşünün.Sonsuza denk.Bu,katlanılamaz bir acı.Eğer Harry'nin armağanı olan Felicia Darcy olmasaydı bu dünyada bir saniye bile işim yoktu.Ki Darcy olmasına rağmen bu dünyadan göçmeyi denemişliğim vardı.Düşüncelere daldığım ve düşüncelerden çıkamadığım bir gece karamsarlığa kapılmış,sabaha çıkmak istememiştim.Harry'nin mezarını ziyaret etmiştim o gün ve gecesine yaşadığım acıyı kaldıramayacak duruma gelmiştim.

Darcy'i Niall'a emanet ettiğim bir mektup yazmış,Harry'siz dünyanın benim için olmayacağını anlatan bir mektup yazmıştım ve elbette Darcy'e vermesi için,ileride Darcy'nin beni anlayabilmesi için babasına olan duygularımı,yaşadıklarımızı anlatmıştım.Bunları yazmak beni daha da hüzünlendirmişti,evde bulduğum ne kadar ilaç varsa hepsini içmiş ve beklemeye koyulmuştum.Kızım yukarıda yatarken ben aşağıda,oturma odasında azraili bekliyordum.

Sonra bir şey oldu.Darcy ağlamaya başladı,önce yanına gitmemeyi düşündüm zaten yakında ölecektim ve Darcy'nin yanında olamayacaktım.Sonra bu ağlama sesi içimi ürpertti,tüylerim diken diken oldu.Küçük bir çocukken annemi soruşumu,arkadaşlarımın anneleriyle yaptıklarını görünce ağladığımı hatırladım.Sonra babam da öldüğünde yaşadığım korunmasızlık duygusunu.Merdivenlerden çıkarken Darcy'nin sesi daha da arttı.Aklım onun doğumuna gitti.İçten içe verdiğim sözleri hatırladım.Onu koruyacaktım,onun için güçlü olacaktım ve intikamımızı alacaktım.

Koşup kucağıma aldım Darcy'i.Onun küçük bedenini hissedince kaskatı kesmiş vücudum yumuşadı,onun nefes alışını hissettikçe,cılız sesini duydukça kendime geldim.'Ne yapıyorsun sen?'diye sordum kendi kendime 'Neden bu kadar kolay pes ediyorsun?'

Sonrasında ise midemde kasılmalar oluşunca içimi korku kapladı 'Ya ölürsem ? Ne olacak şimdi ?'

Darcy'i bırakıp banyoya koştum,o ağlamaya devam ederken ben endişeyle kendimi kusturmaya çalışıyor,yaptığım mantıksız eğleme lanet ediyordum.Ne diye intihar etmeye çalışmıştım? Harry tüm yaşadıklarına rağmen bunu düşünmemişti bile,o beni korumak için kendini feda etmişti ben ise ona ihanet ediyordum.Darcy'nin ağlayışı şiddetlenmişti,bende ağlıyordum.Göz yaşlarım kusmuklarıma karışmıştı.Bu iğrenç bir andı ama o an tek düşündüğüm kurtulmak ve kızımın yanında olmaktı.

Duştan hızlıca çıktım.Bir havluya sarındım,kurulandıktan sonra iç çamaşırlarımı giyerek yeniden banyoya adımladım.Saçlarımı güzelce taradım ve kuruttum.

Sonra kendimi yatağa attım,bakışlarımı etrafta gezdirirken Harry ile evlilik fotoğrafımızın olduğu çekmece aklıma geldi.Yatağın yanındaki komodinden çıkardım fotoğrafı.Gülümseyerek baktım.Onu çok özlemiştim.Çerçevedeki çatlaklığı görünce aklım intihar girişimimin ertesi gününe gitti.Niall'ı aramak zorunda kalmıştım ve dolayısıyla öğrenmişti.

*

''Clarice! Bunu nasıl yapmayı denersin ?''dehşete düşmüştü.Neden bu kadar korktuğunu anlayamıyordum.''Sen bunu anlayamazsın!Onu,onu o kadar çok seviyorum ki..''

Kahroluyor gibiydi.Bir şey söylemek istiyor ama kendisini tutuyor gibi.''Emin ol sevgi denen şeyin ne olduğunu biliyorum Clarice! Ve sevgi pes etmek değil,vazgeçmek demek değil.''

''Ne peki sevgi ?!''

''Sevgi emek.Sevgi beklemek.Sevgi umut etmek.''dedi mavi gözleri mavi gözlerime bakarken.Değişik bakıyordu.''Umut edeceğim bir şey yok Niall.Umutlar tükendi.''