Chapter 9.3 - Nightmare.

52.2K 906 14
                                    

Ai-chan's Note: Enjoy Reading, Daredevils!

_____

HAIBARA'S POV

C-cy-kun?! Tumakbo ako papalapit sa kaniya at akmang yayakapin siya ng bigla niya akong tinulak palayo.

"I do not love you anymore. And, I already forgot you, Ai-kun." he said. I feel my heart breaking into pieces. My lips were shut and my tears started to fall down to my cheeks.


"Why? I thought you love me. You told me that you love me! I thought you told me that you will never forget me but..why now?" I said with a shrilled cry. I feel so broken and unhappy. I feel like I  want to die. My heart aches like it is the worst scenario of my life.

"Why? Because you are a killer!" He said. His eyes are looking at me, aghast while his index finger is pointing at me. All I could see in his eyes are anger, disgusted, and rampage. Why?


"You are right! I am a killer but what now?" I screamed. Why do I have to suffer all of this? Yes, I am a killer but is that the right reason to forget me? 


"You killed my--"


"Ichi, gising! Pakiusap, gumising ka!" 

Napabalikwas ako sa pagkaka-ubob at hinabol ang aking hininga. Pinahid ko ang malamig kong pawis na nasa akign noo gamit ang likdo ng aking kamay. I-is that a dream? Y-yes, it is a dream. It can't be true.

It's a nightmare!

And bakit hindi ko na matandaan ang mukha ni Cy-kun sa panaginip ko? He is a well-grown up man in my dream accoring to his body structure but hell! I cannot remember his face! But setting that aside, sino ang tinutukoy niya na pinatay ko? Kahit iniisip ko palang kung sino, tumatayo na balahibo ko. At bakit parang pakiramdam ko, nagkaroon na ako ng panaginip na ganito dati pa?

Nagising ako sa reyalidad nung winasiwas ni Yui ang kanang kamay niya sa mukha.

"Ate, why are you spacing out?" tanong sa akin ni Grae na may pag-aalala. Ngumiti ako sa kaniya ng tipid.

"Ah, wala. Anong oras na ba?" tanong ko nalang at para maiba ang usapan. Tumingin si Gin sa wristwatch niya at lumingon muli sa akin.

''It's already Lunch time, Hannah.''tugon niya. Lunch time? Wait, edi ibigsabihin ilang oras na ako nakatulog? Just hell! 

"Yosh! Ikkomasho! (Okay! Let's go!) masiglang bulalas ni Grae at tinaas-taas pa ang kaniyang kamay. Sumang-ayon nalang kami sa kaniya at pumunta na sa Cafeteria. 

Pagkarating namin sa Cafeteria ay dumiretso agad kami sa 7-seater table. Nanatili akong tahimik habang sila nag-uusap usap na ng kung ano-ano. Hanggang ngayon napapaisip parin ako sa panaginip na 'yun. Ano kayang dahilan no'n? Sino bang pinatay ko na konektado sa kaniya? Magkakatotoo ba 'yun?


"Ichi? Doushta no?" (First, what's wrong?)nagsising ako sa reyalidad nang nagsalita si Miwa. Lahat sila nakatingin sa akin at nagtataka. Bumuntong hininga ako. 

"Wala." tugon ko at kinain ang Lasagna ko.

"Hannah, what's wrong with you? Ever since you woke up earlier, you're always spacing out. What's bothering you? Hindi ba't gang tayo? We should share each other burden! Please tell it on us." saad ni Ash.  Sasabhin ko ba sakanila?

Daredevil GangstersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon