Daredevil Gangsters

Chapter 2.3 - Former Assassins

HAIBARA

Hindi naglaon ay dumating na 'yung teacher at naglelecture na naman. It bores me, at si Jane, dahil pumasol na History Teacher namin, hindi nakami nakapag-usap. Something's off with thia girl. Simula pa lang nung una.
Trying to distract myself from the idea, mas pinili ko nalang na humalumbaba sa bintana na katabi ko lang at tumingin sa labas.

Napakapayapa. Hindi ko tuloy lubusang maisip na 'yung tarantadong Conan na 'yun ang namumuno rito. Tss. Gwapo nga pero walang respeto sa babae. Ugh. Nag-iinit ang dugo ko tuwing naalala ko 'yung ginawa niya sa akin kanina. Jeez. Such a hassle.

Pero pwede narin siya. Malakas rin--Wait! Why am I even praising him? Shit Haibara. Get yourself together.

Napatigil ako sa pagmumuni-muni nang may naramdaman akong isang presensya na malapit at nakatingin sa akin na parang may masamang binabalak. Dahil doon ay pasimple kong iginala ang mga mata ko sa buong silid at may nakita akong isang nakatingin sa akin. Si Conan.

His eyes shout suspicions and....loneliness? Hindi ko alam pero parang nalungkot din ako. Tulad ng pagkalungkot ko noong may kumakanta at tumutugtog sa Music Room.

Napansin niya atang nakita ko siyang nakatingin sa akin kaya kusa siyang umiwas at ibinaling ang paningin sa harapan.Bumuntong hininga ako. Hindi siya 'yun. Iba ang nararamdaman ko doon sa tumitig sa akin at sa presensyang 'yun. I smell disaster.

Makalipas lang ang ilang oras ay natapos na ang teacher sa pagdi-discuss at nag-anunsyo na ng dismissal. Inayos ko na ang mga gamit ko na nakakalat dahil parang kinalalkal ito ng mga taong gustong pag-tripan kami nung wala kami rito.

Nerds are always getting bullied, pero hinahayaan lang nila. That's why I hate nerds that much. Pero kailangan kong magpanggap para mahanap si Cy-kun.

Halos lahat ng estudyante ay umuwi na maliban nalang sa amin nina Ash at ang buong Cephrins Gang. Hindi lang namin sila pinansin hanggang mag tanong nang biglaan 'yung tarantado nilang leader.

 "Haibara sino ka ba talaga?" pang-uuyam ni Conan sa akin at halata sa tono ng boses niya ang pagkainteresado niyang malaman kung sino ako. Tch, ang dami ko agad nawaldas na impormasyon, first day palang naman. Kung alam ko lang, dapat siguro tumakbo nalang ako para hindi niya ako inuuyog ngayon.Napayuko ako at napakagat sa under lip ko. What to do?

 "~Kaware ta, kurayami, naiteru kimi no kage~" 

 Naibaling ko ang atensyon ko nang biglaang tumunog ang cellphone ko. Mali, pati na rin pala ang kina Ash. Magkakaparehas lang kasi kami ng ringtone at sina Yui at Miwa ang pumili ng ringtone na ito. Daydream Syndrome. Buti nalang! Niligtas kami nito! Kung sino man ang nag send ng mensahe sa amin, malaki ang utomg na loob ko sa kanila....or not.

 Itinaas ko ang cellphone ko at in-unlock ito. My eyes widened when I saw the one who sent the message. Shit! Si Dad! Binuksan ko ito.

 "I'm in the Philippines right now and I wanted to have a conversation with y'all right here in my office on our mansion as soon as possible." 

 Pagkabasa ko no'n ay agaran akong tumayo at sinukbit ang bag ko sa aking balikat. Gano'n rin ang ginawa nina Ash. Lumingon ako sa tarantado. Ngumisi ako.

 "Sorry but we have to go. It's an emergency." saad ko. Ha. Ano ka ngayon?

 Hindi ko na sila hinintay na magsalita at naglakad na ako palabas at  sinenyasan ko na rin sina Ash na sumunod sa akin.Tumango naman sila at tumalima. We left Conan dumbfounded.

Nang makapasok na kami sa loob ng bahay ay dumiretso na kami sa Front Door at doon ay sunod-sunod na luminya ang mga Maids at mga Butlers sa magkabilang gilid. They bestowed us as a sign of respect.