Chapter 22.2 - Queen and King.

30K 625 44
                                    

Ai-chan's Note: Hi Daredevils! Napapansin ko, ang tagal ko na mag-UD no? Grabe! Kailangan ko pa kasing gumawa ng draft ng scenes ng Florante At Laura namin. Mag-aala Direktor kasi ako duon XD Anyways, Dedicated sa kaniya. Oy nakakarami ka na ah! XD

Malapit na po pala ito matapos, 2-4 Chapters nalang po ata ang matitira.

Anyways, Here's the UD, Daredevils! Enjoy Reading.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

HAIBARA'S POV


F-frosto-kun?!

"Oh, my tounge slipped." mapaglaro na saad ni Violita. Ate siya ni Frosto-kun?! Paano nangyari 'yun?! Walang sinasabi saakin si Frosto-kun na may ate siya!

And in the first place, sabi niya wala siyang kapatid dahil only child lang siya kaya ano ito?!

.

Ipinatong ko ang kamay ko sa balikat ni Frosto-kun at pwersahan itong ipinaharap saakin. Nakita ko naman ang kulay-tsokolate na mga mata niya na mayroong pag-aalala.

"Haibara-chan. I'm sorry that I involved you in this. I'm very sorry. I should get you awa----" he said but I cut him off quickly.

.

"Yamate. (Stop.) Are yo underistimating me?" I said with an irritated voice. I knew it from the start. He's underismating me! 

"No, it's not like that. I'm just worrie--" he said but I cut him off again. Nilagpasan ko siya at hindi manlang lumingon sa kaniya. 

"You don't have to be worried. It's not like I could be beaten easily by someone." I said then started to walk frontwards. Wala akong pakielam kung nag-aalala siya saakin dahil hindi niya kailangang mag-alalala.

Ano ako? Mahina?  Tch, that cursed word.

"But she's different now. She's different from the Violita you knew before!" sinigaw niya saakin kaya napatigil ako. Pinihit ko ang paa ko paharap muli sa kaniya ngunit ngayon ay blangko na ang ekspresyon ko.

Hindi ko na kailangang mag-express ng gratitude sa kaniya dahil may nagawa siyang kamalian. I loved him on my childhood times when Cy-kun left me but it's different now.

Hindi na kami mga bata para maniwala pa sa mga fairytales na may mga happy endings.

"I don't give a shit with that,Frosto-kun. All I wanted was to beat her, nothing more,nothing less." wika ko at tinalikuran ulit siya.

He shouted many things but I have no intention of hearing it so I just ignore it. 

Tumigil ako nang nasa saktong kaharap ko na si Violita. Frosto-kun was right. She really changed. The way she acts, the way she move her lips, the way she talks, It's all different now but I don't care what's the reason of her changes.

Wala naman kasing permanente sa mundo.

"So? You're ready to fight me,huh?" she said in a boastful way. I was irritated because of her boastfullness but I remained calm,composed and wearing my blank face towards her.

It will just a waste of time when I chit-chat on her. Hindi ko na hinintay na siya pa ang unang umatake dahil ako na ang nauna.

Habang hawak ko parin ang dalawa kong punyal sa aking magkabilang kamay, Ginamit ko ang kanang paa ko pang-bwelo at tsaka tumalon sabay ng pagsipa ko sa mukha ni Violita gamit ang kaliwa kong paa.

Daredevil GangstersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon