Haibara Ai Hyde, a gangster and a prisoner of her past, has a deal with her Father. She needs to study at their own University in order to find her childhood sweetheart. Her gangmates join her to face a new set of adventures and opponents beneath th...
Kakalabas ko Lang sa ospital at nagbiya-biyahe palang kami pauwi. Nakaakbay sa akin si Cy-kun at masasabi ko na tanggap niya na talaga ako bilang si Haibara Ai Hyde, Daredevil Princess at Blood Queen. Andaming nangyari sa pagitan naming dalawa. Maraming humadlang, maraming nakigulo at sinubok ang relasyon namin pero heto kami ngayon, magkasama parin.
"Ai-kun, bakit na umiiyak diyan?"mahinahon niyang tanong sa akin. Tinitigan ko siya at magulo na ang kulay itim niyang buhok at halata narin sa mga kulay kape niyang mga mata ang pagod. Inirapan ko siya at pinunasan ang mga mata ko.
"Huh? I'm not crying, you idiot." saad ko at pinunasan pa ang mga mata ko. Hindi ko gusto na merong nakakakita sa akin na umiiyak at ganito kahina.
"H-hey.." napatigil ako nang bigla niyang hinawakan ang magkabilang pisngi ko at tinitigan ang mga mata ko. Pinahid niya rin ang mga luha ko sa aking mga mata gamit ang hinlalaki niya.
"Crying doesn't mean you are weak, Ai-kun. Those tears only signify that you've been strong for a long time and you've had enough." saad niya at niyakap ako. Mas lalo akong napahagulgol sa balikat niya. I don't know why I deserve to be with this guy.
"Ai-kun, sorry sa lahat ng ginawa ko. Alam kong marami akong na---"
"You don't need to apologize." saad ko at isinandal ang noo ko sa kaniya. Huminga ako nang malalim.
"I should be the one saying sorry for all the things I've done to you. I lied and I made you feel terrible. If there is a bigger word for sorry, I'd say it." saad ko. Umiling siya hinawakan ang baba ko.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"I love you, Ai-kun." saad niya. Ngumiti ako.
"I love you too." saad ko at pumikit narin. I felt his lips against mine.
"Kahit sino ka pa, kahit saan ka pang lupalop manggaling, mahal parin kita." he said between our kisses. Ngumiti ako.
"Thank you."
*****
SATOSHI
"Masaya ako para sa anak nating si Haibara." saad ni Ayumi habang naglalakad kami rito sa Pasilyo ng Mansyon. Tumango naman ako agad.
"Ako rin kahit na hindi ganoon kaganda ang koneksyon natin sa kaniya." tugon ko. Narinig ko naman ang paghalakhak ni Ayumi. Kahit nasa bandang 40's na kami, hindi parin ako magsasawa na tignan ang kagandahan ng asawa ko. Maikli ang buhok niya at may puti-puti na, pero ang mga mata niyang amber ang kulay ay ganoon parin. Maybe the saying: When you fall in love to a person's eyes, your love will never grow old.
"Satoshi, may dumi ba sa mukha ko?" tanong niya habang may pilyang ngiti. Umiling ako at hinalikan siya sa noo.
"Wala. Ang ganda mo parin kasi." saad ko at napabungisngis naman siya.
Habang naglalakad kami ay may nakabanggan kami. Agad na humingi ng pasensya ang nakabangga sa amin.
"Parang nagmamadali siya." saad ni Ayumi sa tabi ko habang sinusundan ng tingin ang bumangga sa amin.
