Die avond
'Hanne je hebt een berichtje misschien is het Klaasje', roept Marthe. Hanne komt de woonkamer ingerend en pakt snel haar telefoon. 'Uuhm nee dit is geen bericht van Klaasje. Maar van de stalker'. Marthe komt naast haar vriendin staan en samen bekijken ze het nieuwe bericht.
...
'Ik denk dat ik zo ga flauwvallen', zegt Marthe dan. Hanne help haar vriendin richting de bank. En haalt dan een groot glas vol water. 'Hier drink maar even rustig op'. 'Hoe kan ik nou rustig zijn!', huilt Marthe. Hanne schrikt een beetje want ze had haar vriendin nog nooit zo hard zien huilen. Dan begint ook Hanne te huilen. 'Oooh.....ik ben echt de slechtste vriendin die jullie kunnen hebben', schreeuwt ze. 'Eerst jullie hier mee lastig vallen en dan..........en.....dan........EEN FOTO KRIJGEN VAN EEN MISHANDELDE KLAASJE!!! 'Marthe wat moet ik toch doen?!', schreeuwt ze nog steeds. Er komt weer een bericht binnen. 'Ik durf niet meer te kijken!' Marthe grijpt met moeite de telefoon uit Hanne haar handen en begint hardop voor te lezen.
"Morgen 06.00 uur in het bos".
'Hanne, daar ga je niet heen!!', roept Marthe boos. 'Straks doen ze jou ook nog wat aan'. 'Ik moet wel.....ZE HEBBEN KLAASJE! 'NEE!', gaat Marthe verder. 'We MOETEN naar de politie!!! Hanne kan het even allemaal niet meer hebben. Ze rent naar boven en gooit haar slaapkamerdeur zo hard mogelijk dicht.
Marthe heeft de neiging om naar de politie te gaan. "Wacht eens", zegt ze in zichzelf. "Ik kan toch gewoon naar de politie gaan! "Die stalker volgt mij toch niet". "Marthe hoe kun je daar nou niet eerder aan gedacht hebben". "Dom dom dom". "Ik kan natuurlijk ook bellen, laten we dat voor de zekerheid maar niet doen, wie weet". Marthe pakt haar jas en autosleutels en ze rent de deur uit.
JE LEEST
Gestalkt
FanfictionHanne loopt al een tijdje met een geheim rond. Als ze het uiteindelijk aan haar beste vriendinnen Klaasje & Marthe heeft verteld voelt ze zich erg opgelucht. Totdat de nieuwsgierige Klaasje contact krijgt met iemand. (Mijn eerste verhaal)
