My mate, The Alpha

.h26.

Isabeau POV

Ik loop de kamer van Oscar uit en kijk mijn ouders aan. Ik schud mijn hoofd en mijn moeder slaat haar hand voor haar mond. Mijn vader snelt naar me toe en geeft me een knuffel. Ik begin te huilen. Morgen word hij begraven. Ik weet om eerlijk te zijn niet meer hoe ik me moet voelen. Moet ik boos zijn, maar op wie op mezelf? Waarom. Moet ik verdrietig zijn, moet ik dagen lang huilen. Ik weet het allemaal niet meer. Misschien bedoelen ze dit met als je je mate verliest. Alleen iedereen had altijd verteld dat als je je mate verliest dat je dan dood gaat van de pijn alleen dat heb ik niet. Ik verga niet van de pijn. Maar hij  was toch wel mijn mate? Ja toch. Ik weet het niet meer. Waarom moet hij dood, hij was toch die gevaarlijke Alpha die nooit doodging. Of zijn er nog meer geheimen opkomst. Geheimen en gevaren? Wat moet ik aan de roedel vertellen. Ja jullie Alpha is dood maar geen zorgen dit zielige meisje red jullie van de ondergang. Nee, dat kan ik niet maken. Ik moet me sterk maken. Na mijn vader geeft mijn moeder me ook nog een knuffel. Dan ga ik met mijn hand op mijn buik. We zouden een meisje krijgen. Een lief schattig kindje van Oscar en mij. We zouden een leuke familie worden. We zouden een mooie toekomst krijgen. Maar die is nu in een keer zonder pardon uit een gescheurd. Ik kijk weer omhoog de ogen van mijn ouders aan. 'we snappen hoe je je voelt' ik knik alleen maar, ik vertrouw mijn stem nu niet. Ik knik naar ze en ga de kamer weer in waar Oscar ligt. Ik pak zijn hand vast. 'Oscar waarom moest je nou weg gaan. Je was nog zo jong. We zouden een meisje krijgen. Een lief meisje van ons tweeën. ' Dan komt Max binnen. 'Het spijt me van Oscar' ik ren naar hem toe en knuffel hem. In de tijd dat het slecht ging met Oscar heeft hij over mij gewaakt. Dat ik geen domme dingen deed. We zijn al best goede vrienden geworden. Ik zou niet weten wat ik zonder hem zou moeten doen. Ik zou waarschijnlijk naar een brug gaan over een weg en er vanaf springen om naar Oscar te gaan. Zijn woorden niet die van mij. Maar okay. 'Maar moet ik nu de roedel alleen leiden?' 'nee ik zal je helpen. Jammer genoeg had Oscar geen gamma omdat hij zo min mogelijk mensen vertrouwde. Dus ik was er alleen als Bèta.' ik knik maar en kijk weer naar Oscar die er heel rustig bij ligt. Het lijkt net alsof hij gewoon rustig ligt te slapen. Ik krijg weer tranen in mijn ogen en een hand wrijft over mijn schouder. Ik kijk om en zie daar Max staan. Hij glimlacht naar me, nou ja dat probeert hij je kan zien dat hij het ook moeilijk heeft. Ik draai me weer om en ga naar Oscar. Ik plaats een kus op zijn voorhoofd. Dit kan wel eens de laatste keer zijn dat ik hem kan aanraken. De laatste keer dat ik hem kan zien. De laatste keer dat ik tegen hem kan praten. Ik krijg weer trannen in mijn ogen.

Ik sta na een paar uur op en loop de kamer uit. Ik hoor dat Max achter me aan komt. 'Hé Isa!' Ik draai me om. En hij trekt me in zijn armen. 'Ssst. Het komt wel goed' 'dat is niet waar. Oscar staat niet nu in een keer op'. We staan nog even zo. Dan horen we iemand gillen. Ik kijk meteen op. Het komt van Oscars kamer. Ik ren er naar toe. En sla de deur open. Daar zit Oscar. Hij zit rechtop en kijkt de zusters boos aan. 'Waarom ben ik hier. Wie zijn jullie?! En waarom ben ik niet in mijn kantoor' mijn mond staat wijd open. Hoe kan hij wakker zijn hij is dood. Wat?! 'En wie ben jij! Waarom kijk je zo dom?' Ik ontwaak uit mijn dagdroom en kijk op. 'Ik...euh...' 'als je niks te zeggen hebt ga je maar weg. Naar de kerkers met haar!' Er komen wat bewakers aan en ze tillen me op en brengen me weg. Ik begin te gillen.

'Isa...Isa word wakker!'
Ik schiet wakker en zit rechtop. Ik kijk om me heen. Nee ik ben niet in de kerkers. 'Waar is Oscar' 'Isa hij is gister dood gegaan. Weet je nog?' Ik krijg weer tranen in mijn ogen. Het was dus een droom. Nou zeg maar gerust een nachtmerrie. Ik huil weer en kruip in de armen van Max. 'Waarom?' 'Ik weet het niet...ik weet het echt niet'.

Maar ze wisten niet dat ze bekeken werden. Ze wisten niet dat dit allemaal bij het plan hoorden.