My mate, The Alpha

.h25.

Zestien jaar geleden
De vrouw duwt nog een keer en ze krijgt het wezentje in haar handen gedrukt.  Het was ook een meisje  ze had een tweeling gekregen. Van twee meisjes. Een een-eiige tweeling. 'Hoe heet ze?' 'Isabeau Olivia Charlotte Bartman. ' 'net zo'n mooie naam als Victarina Alicia Bartman' ze kijkt de man met een verliefde blik aan. Maar daar zal snel verandering jn brengen want de waarheid was wat minder. In dit jaar mocht iedereen maar een kind hebben. Ookal was het een tweeling. Dan zou het oudste kind weggaan. Er komt een norse man naar binenn lopen. 'Ik kom de baby ophalen'  ze hadden de baby geschonken aan een stel dat zelf geen baby kon krijgen. Maar dat betekende niet dat het niet hartverscheurend was. De man gaf de baby aan de andere man, de nieuwe vader, en zei 'zorg goed voor haar' 'wat is haar naam?' 'Victarina Alicia ' 'wat een moooe naam voor een mooi meisje'. Met dat liep de man weg. De vrouw barstte in huilen uit. De baby in haar armen wist niet wat er aan de hand was stak voorzichtig haar handje op en raakte de wang van haar moeder aan. Dan glimlachte ze en maakte een lief geluidje

Tien jaar later
'Victarina je moet voor je zusje zorgen' 'maar mama ik heb toch geen zusje?' Het meisje kijkt haar moedee verbaasd aan. 'Jawel schat. Wij zijn nooit jouw echte papa en mama geweest. We hebben jou geadopteerd. Maar jou zusje loopt als ze lastee oud is gevaar' 'maar waarom moet ik dan nu al voor haar zorgen?' 'Omdat we niet weten waar ze is. Je moet naar haar op zoek gaan. Zorg goed voor jezelf. En voor haar' 'maar hoe heet ze?' 'Isabeau Olivia Charlotte Bartman'  'mooie naam' 'ja dat is het. Ik hou van je vergeet dat nooit. Ren nu weg zo ver als je kan. Stop voor niks of niemand en laat je door niemand misleiden.  Papa en mama houden van je' 'ik ook van jou' dan begubt het meisje te rennen. Uit de prachtige tuin waar ze in zaten. Weg van mama en papa die haar mama en papa niet blijken te zijn. Ze rent en rent. Als ze bij de rand van het bos is hoort ze haar moeder in pijn schreeuwen en even later is het stil. Ze moet huilen maar rent door.  Net zoals mama had gezegd. Opzoek naar haar zusje.

Zes jaar later
Het lieve meisje van vroeger is er niet meer. Victarina is sterk geworden. Ze is een echte heks. Ze kan alle spreuken en is goed in mensen misleiden. Maar ze is nog steeds opzoek naar haar zusje. Natuurlijk met minder hoop. Maar ze gaat door. Ze moet nu wel oud genoeg zijn om haar mate te vinden. Hopelijke gaat dat goed. Ze rent elke dag en is een geboren sprinter geworden. Maar dan op een sag word ze gepakt. Door wolven. En ze kan wel van blijschap door de grond zakken want in welke roedel ze nu is gekomen is de roedel van haar zusje. Haar bloedeigen zusje. Maar ze ruikt iets vreemds.  Die jongen die bij haar staat en haar aanraakt is niet haar mate. Maar laat haar dat wel denken. Wat een smeerlap. Dan kijkt ze haar zus aan 'hallo zus' met die woorden begint de jongen bevelen te schreeuwen en ze wordt naar de kerkers gestuurt. Als ze bijna binnen is. Kijkt ze nog een keer om. Dan ziet ze dat haar zusje zwanger is. Ze mompelt een spreuk dat het kindje veilig is no matter what. Dan word ze de kerkers in gegooid.  Met nog weinig hoop dat ze er ooit zal komen....