Christina's POV
Δεν μίλησα. Συνέχισε να με κοιτάζει αλλα περίμενα να μιλήσει πρώτα αυτος. Εγω κοίταζα την φωτιά.
"Χρίστινα είπαμε;" Με ρώτησε. Η φωνή του βαθιά αλλα γλυκιά καθώς ειπε το όνομα μου.
"Ναι,..Ethan;" Τον ρώτησα καθώς πλέον με κοίταζε στα μάτια..
"Ναι.." Ειπε με ενα χαμόγελο κάνοντας να εμφανιστούν τα λευκά του δόντια. Ηταν τοσο όμορφος.
Ακολούθησε σιωπή. Ακούγαμε απο το σκοτάδι τις φωνές των άλλων απο την παραλια.
"Μετακόμισες πρόσφατα;" με ρώτησε κοίταζοντας με παλι στα μάτια. Δεν μου θυμίζουν τοσο εκείνα τα μάτια που είχα δει εκείνη την μερα. Δεν είχαν την γαλήνη που είχα δει. Αλλα ειναι εξίσου πράσινα και ήρεμα.
"Ναι, πριν δυο εμβδομαδες βασικά" του απάντησα με ενα μικρό χαμόγελο και εκείνος ανταπέδωσε.
"Και απο που ήρθες;"
"Ειμαι από την Ελλαδα, αλλα τα τελευταία δυο χρόνια εμενα στο Λονδίνο" απάντησα και ηταν σκεπτικός..
"Θελω να παω στην Ελλαδα. Ειδικά στα νησιά.." Ε φυσικα, όλοι θέλουν να πανε, σκέφτομαι..
"Ειναι πολυ όμορφα.."
Δεν απάντησε. Κοίταγε την φωτιά μπροστα μας. Ξαφνικά ο ήχος του κινητού του ακούστηκε. Έφυγε απο την φωτιά και πήγε να μιλήσει πιο πέρα.
Μετα απο λιγο βγήκαν και τα παιδιά απο την θάλασσα. Έτρεμαν μιας και φύσαγε λιγο, και προσπαθούσαν να ζεσταθούν στην φωτιά. Ο Ethan επέστρεψε και είμασταν μαζί όλοι η παρέα. Έκατσε διπλα μου ομως.
Κάποια στιγμή βλεπω την Meredith με την πετσέτα γύρω της και τα βρεγμένα μαλλιά να πλησιάζει τον Ethan απο την αλλη πλευρά. Κάθησε απο την δεξιά πλευρά του και τον πλησίαζε ενώ εγω καθόμουν απο την αριστερή πλευρά του. Με την άκρη του ματιού μου την εντόπισα να γέρνει το κεφάλι της στον ώμο του Ethan. Εκείνος δεν κουνήθηκε.
Δεν νομιζω να μου προκάλεσε ενόχληση. Αλλα ίσως να μου αρέσει λιγο. Ο Ethan. Ηταν πολυ καλος μαζί μου σήμερα και οταν τον είχα δει παλι πριν δυο εβδομάδες με το διαφορετικό κούρεμα, ίσως τον σκεφτόμουν.
Η ωρα ειχε φτάσει 12:00 το βραδυ και έπρεπε να φύγουμε. Αφού έσβησε η φωτιά όλοι ετοιμάστηκαμε και κατευθυνθήκαμε σε 3 αυτοκίνητα. Το ενα ηταν της Meredith, το αλλο το ασημί cabriolet ηταν του George και το μαύρο τζιπ ηταν του Ethan.
Χαιρετίσαμε τα παιδιά και η Paige, η Kelly, ο Mitchell και ο George πήγαν με το αυτοκίνητο του George, ενώ εγω και η Meredith ετοιμαζόμασταν να παμε στο δικό της αυτοκίνητο.
Πριν ανέβουμε στο αμάξι βλεπω τον Ethan να με πλησιάζει. H Meredith φαινόταν μπερδεμένη γιατι υποθέτω νόμιζε οτι θα πήγαινε σε εκεινην.
"Εμ, εσυ προς το κέντρο μένεις;" Με ρώτησε ο Ethan και η Meredith δεν άφηνε τα μάτια της απο επάνω μας μιας και ειχε ανεβεί ήδη στο αυτοκίνητο.
"Οχι, μένω πιο έξω απο την πόλη, ειναι κοντά με την παραλια"
"Επειδή ούτε εγω μένω κοντά στην πόλη, αν θα ήθελες να σε πήγαινα εγω" δεν ξερω τι ένιωσα οταν μου το ειπε αλλα ήμουν χαρούμενη που θα πήγαινα μαζί του.
"Εμ.. Ενταξει! Πρεπει ομως να το πω στην Meredith." Και εκείνη μαλλον θα μας ειχε ακούσει ήδη.
Οταν έφτασα κοντά στο παράθυρο του αυτοκινήτου την ειδα κάπως οργισμένη αλλα το έκρυβε.
"Meredith, ευχαριστω που με έφερες αλλα θα παω με τον Ethan σπιτι διότι μου ειπε οτι μένει πιο κοντά. Μην σε βάζω σε κόπο καλύτερα." Της ειπα καθώς με διέκοψε.
"Πήγαινε.." Ειπε με κάπως θυμωμένη φωνή. Ίσως της αρέσει ο Ethan; Συμπεριφέρεται περίεργα. Ίσως ειμαι αυτη που μπαίνω ανάμεσα τους; Δεν θελω να ειμαι εμπόδιο εάν οντως τον θελει. Θα είχα θυμώσει και εγω στην θέση της αν κάποια έμπαινε στην μέση ανάμεσα σε αυτόν που μου αρεσε.
"Δεν εχεις κάποιο θεμα; Θες να έρθω καλύτερα μαζί σου;" Ξαναρώτησα οσο ο Ethan περιμενε έξω απο το αμάξι του.
"Οχι, πήγαινε. Καληνυχτα" ειπε και αμέσως έβαλε μπρος και έφυγε απο την παραλια με το αμάξι. Δεν ηταν σωστό και έπρεπε να το είχα καταλάβει οτι της αρεσε.
Πηγα κοντά στον Ethan και μπήκα στην θέση της συνοδηγού. Σε όλη την διαδρομή δεν μου μιλούσε. Αλλα η σιωπή δεν ηταν άβολη. Το βλέμμα του πήγαινε προς εμενα πολλές φορες.
Αφού του ειπα που ακριβως μένω, με έφερε έξω απο το σπιτι μου. Τον ευχαρίστησα που με έφερε και του ειπα απλα ενα καληνυχτα. Βγηκα απο το αμάξι χωρις καμία απάντηση απο αυτόν. Ξαφνικά ομως άκουσα την πόρτα του αυτοκινήτου του να χτυπάει και άκουσα ταυτόχρονα την φωνή του.
" Εμ, μπορω να σε ρωτήσω;" μου ειπε και γύρισα αμέσως αφού άκουσα την φωνή του.
"Ναι.."
" Μπορεις,..εμ..να μου δώσεις το τηλέφωνο σου;" Μου ειπε κάπως σφιγμένα και τα μάγουλα μου είχαν κοκκινίσει, εύχομαι να μην το παρατήρησε.
"Εμ, Ναι.." Απάντησα και μου έδωσε το κινητο του για να πληκτρολογήσω τα ψηφία. Αφού τελείωσα, του έδωσα παλι το κινητο του.
"Εμ , Καληνυχτα λοιπόν" ειπε με ενα μικρό χαμόγελο.
"Καληνυχτα" ειπα και του χαμογέλασα. Κατευθυνόμουν προς την πόρτα του σπιτιού μου άνω άκουγα την πόρτα του αμαξιού να χτυπάει πίσω μου.
______
Ελπιζω να σας αρεσε! Plz vote & comment! ❤️
