Lost • Grayson Dolan

12ο Κεφάλαιο

Ethan's POV

Είμουν στην διαδρομή προς το σπίτι από το σχολείο. Το σχολείο τελιωσε και με την Chris δεν καθήσαμε μαζί. Αντιθέτως προτίμησε την παρέα του ηλίθιου του Grayson. Καθώς κατέβηκα απο το αμάξι και άνοιξα με τα κλειδιά μου την πόρτα του σπιτιού αντίκρισα πολλά προσωπα στο σαλόνι.

Η μητέρα μου ήταν στον καναπέ και έκλαιγε και μόλις την είδα έτρεξα να δω τι έπαθε,

"Μαμά τι έπαθες;" την ρώτησα ανήσυχα.

Δεν μου απάντησε και έκανε την κίνηση να με αγκαλιάσει. Αμέσως μετά όμως αντίκρισα την Chris και η Cam αγκαλιάζε τον Grayson... Tι;

Είδα και ένα ζευγαρι να συζητάει με τον πατέρα μου ακόμα πιο πέρα και διαπραγματευόντουσαν με κάποια χαρτιά από ότι είδα. Έχω μπερδευτεί..

Πήγα προς την Cam και θυμωμένος ρώτησα τι γυρεύει εδω ο Grayson και η Chris..

"Εthan, σε παρακαλώ ηρέμησε και μην είσαι αγενής. Έχει ο Grayson να σου πει κάτι.."

"Τι να μου πει δηλαδή;'' ρώτησα και είμουν τόσο μπερδεμένος δεν κατάλαβα τι έγινε..

"So, Ethan, είσαι ο δίδυμος αδελφός μου.." είπε ο Gray..

WHAT. THE. FUCK.

"ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΛΕΣ, ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ'' είμουν έτοιμος να του ορμήξω με την ανοησία που πέταξε.

"ETHAN, ETHAN RELAX! Είναι αλήθεια, είστε διδυμα αδέρφια που χωρίσατε στην γέννα.." μου είπε η Chris..

" Εσύ τι θες εδώ; Δεν θέλω να σε βλέπω μπροστα μου ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ? ΕΣΥ! ΕΣΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕΣ ΝΑ ΤΣΑΚΩΘΟΥΜΕ.." της είπα όλο οργή που αμέσως μετάνιωσα...Είμαι ο χειρότερος βλάκας που υπάρχει.

Τα μάτια της είχαν βουρκώσει και με κοίταζε στα ματια. Πόνεσα που την είδα έτσι και πραγματικά δεν ξέρω τι σκεφτόμουν.

Αργότερα κοίταξε τον Grayson και έτρεξε προς την πόρτα να φυγει. Πήγα να τρέξω να της ζητήσω συνγχώρεση γιατι δεν έφταιγε πουθενά. Αλλά αντι αυτού η Cam με σταμάτησε και πήγε ο Grayson πίσω της...

_______________

Christina's POV

Έτρεξα για να φύγω. Μα τι σκεφτόμουν; Είναι καθαρά δικιά τους δουλειά και δεν έπρεπε καν να ανακατευτώ και να πάω στο σπίτι των Dolan.

Κουράστηκα κάποια στιγμή και σταμάτησα σε ένα στενό. Άκουσα κάποιον να τρέχει από πίσω μου και ήταν ο Grayson. Έτρεξα κατευθείαν στην αγκαλιά του κλαίγοντας.

"I'm sorry, δεν έπρεπε να έρθω.." είπα όσο έκλαιγα στο στήθος του..

"Μα τι λες, εγώ σου είπα να έρθεις. Πίστεψε με, οτι είπε ο Ethan θα ήταν πάνω στα νεύρα και την αναστάτωση μόλις του είπα αυτο." είπε καθώς κρατούσε με το δαχτυλό του το πιγούνι μου και τα μάτια του ήταν καρφωμένα στα δακρυσμένα τα δικά μου. Ήταν τόσο γαλήνια. Όπως τα είχα πρωτοδει την μέρα που ήρθα εδώ.

Τον άφησα και έκατσα κάτω και στηρίχτηκα στον τείχο πίσω μου. Έκατσε και αυτός δίπλα μου. Γύρισα το κεφάλι μου να τον δω και εκείνος ήδη με κοίταζε. Τα μάτια του καστανοπράσινα που με το φως του ηλιοβασιλέματος έλαμπαν όπως και το δέρμα του. Ήταν απλά ένα άγαλμα που θα μπορούσα να το θαυμάζω για ώρες..

Ερχόταν όλο και πιο κοντά μέχρι που ένιωσα τα απαλά βελουδινα χείλη να ακουμπάνε τα δικά μου. Τα ζεστά χέρια του ταξιδεύανε στο προσωπό μου. Το φως του ήλιου μας χτύπαγε και ξαφνικά η γλώσσα του έκανε βόλτες στο στόμα μου και το παιχνίδι με τις γλώσσες συνεχιζόταν. Δίψαγα ολοένα και περισσότερο καθώς φιλιόμασταν και ήθελα και άλλο.

Αφού με απομάκρυνε με αντίκρυσε στα μάτια και μου χαμογέλασε καθώς μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί.

"Πάντα το περίμενα αυτό να γίνει.." είπε και το κοίταξα περίεργα αλλά του χαμογέλασα..

"Πάντα;"

"Βασικά διόρθωση, από την στιγμή που σε είδα την πρώτη φορά πριν ένα μήνα. Θα ακουστεί παράξενο αλλά το ότι συγκρουστήκαμε εκείνη την μέρα δεν ήταν τυχαίο. Ειδικά όταν μου ζήτησες συγνώμη και με κοίταξες τα έχασα.. είμαι υπερβολικός.." είπε και κοίταξε κάτω και κοκκίνησε. Ήταν το πιο γλυκό πράγμα που είχα αντικρύσει..

Τον Grayson με μια άσπρη μπλούζα που αναδίκνυε το σώμα του, να χαμογελάει σαν μικρό παιδί κάθως καθόταν κάτω στο πεζοδρόμιο και με τον ήλιο να τον φωτίζει.

Ήταν η καλύτερη θέα που είχα δει ποτέ...

______________

Κάποια σημεία είναι Cringy, i know, αλλά αυτό είναι το παρτ που περιμένατε! Το επόμενο δεν έχω ιδέα πότε θα ανεβεί αλλα ελπίζω σύντομα! Vote and Comment plz ily!💓