Our Love #Wattys2016 #JustWriteIt

Κεφάλαιο 7

POV Ίζη

Ξύπνησα νιώθοντας ένα βάρος στο αριστερό μου χέρι. Γύρισα αργά, αργά και είδα τον Νικ να κοιμάται. Ποιος ξέρει πόσες ώρες είναι εδώ. Δεν μου αξίζει η αγάπη του. Νιώθω έναν πόνο στο δεξί μου καρπό. Γυρίζω και βλέπω το χέρι μου τυλιγμένο με γάζα. Όλες οι σκηνές από χθες ήρθαν στο μυαλό μου. Οι φωνές του Νικ κυριαρχούσαν στο μυαλό μου. "Μην φύγεις!" ήταν η τελευταία πρόταση που είπε πριν λιποθυμήσω. Ξαφνικά στο μυαλό μου ήρθε η Νάντια και μετά το αίμα. Ταρακουνήθηκα λίγο με αυτή την σκέψη και άθελά μου ξύπνησα τον Νικ.

"Συγνώμη, Δεν ήθελα να σε ξυπνήσω." Είπα με αδύνατη φωνή.

"Αγάπη μου, ξύπνησες!!Σε ευχαριστώ θεέ μου! Δεν μπορώ να το πιστέψω. Η καρδιά μου πήγε να σπάσει! Δεν θα άντεχα χωρίς εσένα. Είσαι καλά; Να φωνάξω καμιά νοσοκόμα να σε φροντίσει; Πονάς;" Είπε ο Νικ πανικόβλητος σφιγγοντας με στην αγκαλιά του.

"Έτσι σφιχτά που με κρατάς, ναι!" Είπα αφήνοντας ένα μικρό γελάκι για να κάνω το κλίμα πιο χαρούμενο.

"Σ-Σσυγνωμηη!!! Δεν το ήθελα!!" Είπε τραυλίζοντας και αποτραβήχτηκε.

"Καρδιά μου..Είμαι καλά." Του είπα και του έδωσα ένα φιλί για να τον καθησυχάσω. 

"Σ'αγαπώ.Πάω να ενημερώσω τον γιατρό πως ξύπνησες."

"Εντάξει." 

Ένιωθα παράξενα. Και άσχημα. Δεν θέλω να πάει φυλακή η Νάντια. Εξάλλου το μαχαίρι ήταν δικό μου. Και μπορεί να τα στρέψη όλα εναντίον μου. Φοβάμαι. Αλλά θα τα καταφέρω!

------------------------------------------

Πέρασαν 10 μέρες και με έβγαλαν από το νοσοκομείο. Είπαν πως ήμουν σε κόμμα για 3 μέρες. Η Σία μου είπε πως ο Νικ δεν δεχόταν να βγει έξω καθόλου. Κοιμόταν μαζί μου, μου μιλούσε και κάθε βράδυ μου έδινε ένα φιλί στο μέτωπο λέγοντας μου καληνύχτα. Δεν μου αξίζει η αγάπη του. Κανείς δεν πρέπει να με αγαπάει. Θα τον πληγώσω αν μαθευτεί το παρελθόν μου. Και θα πληγώσω και τον ίδιο τον εαυτό μου αφού θα πρέπει να τον αποχωριστώ...Θα με μισήσει. Το ξέρω. Αλλά δεν μπορώ να γυρίσω πίσω τον χρόνο. Αν μπορούσα θα το έκανα και θα άλλαζα τα πάντα όμως, δεν μπορώ..

Η Νάντια θα με πάρει στα δικαστήρια επειδή είπα την αλήθεια. Θέλω πολύ να ακούσω και την δική της εκδοχή. Αύριο θα γίνει η δίκη. Και βέβαια ο Νικ είναι υπέρ μου! Ξέρει πως δεν λέω ψέματα κι αυτό με κάνει χαρούμενη γιατί σημαίνει πως με εμπιστεύεται!