Our Love #Wattys2016 #JustWriteIt

κεφάλαιο 12

"Με λένε Τζον. Είμαι φίλος της." Απαντάει αμέσως ο Τζον.

Όπα, φίλος; Πότε έγινε αυτό;

"Και οδηγός της Σίας!!" Είπα κοιτάζοντας επίμονα τον Τζον για να το επιβεβαίωση. Αμέσως ο Τζον κούνησε καταφατικά το κεφάλι του.

"Αχαμ.. Δίνε του, θέλω να μιλήσω με το κορίτσι μου." Λέει ο Νικ με αγένεια και μένω άναυδη. Είναι πολύ αγενείς!!

"Εμμ..πήγαινε αν μπορείς σε παρακαλώ." Του είπα όσο πιο ευγενικά μπορούσα για να διορθώσω τα πράγματα. 

"Οκ. Να έρθω να σε πάρω μετά;" Λέει ο Τζον κοιτάζοντας με, με απογοητευμένο ύφος.

Και πάνω που πάω να μιλήσω ο Νικ με διακόπτη.

"Όχι δεν χρειάζεται. Θα την πάω εγώ. Αντέ φύγε."

"Εμμ..πήγαινε και θα έρθω σε λίγο μόνη μου." Του λέω χαμογελώντας. Αυτός μου έγνεψε καταφατικά και άρχισε να πηγαίνει προς το αυτοκίνητο του. Και αφού βεβαιώθηκα πως ο Τζον είχε απομακρυνθεί αρκετά γύρισα το σώμα μου προς τον Νικ.

"Πας καλά; Γιατί έδιωξες τον άνθρωπο με τέτοιο τρόπο; Ούτε να τον ευχαριστήσω δεν πρόλαβα! Είμαι πολύ θυμωμένη μαζί σου." Του λέω και βλέπω δάκρυα να αρχίζουν να κυλάνε από τα μάτια του και ο θυμός μου εξαφανίζετε αμέσως.

"Συγνώμη, Συγνώμη, Συγνώμη , Σ'αγαπώ!!" Είπε ο Νικ κλαίγοντας και με αγκάλιασε ξαφνικά.

"Τι έγινε;" Τον ρωτάω παραξενεμένη.

"Εσύ να μου πεις! Τι έγινε χθες; Τι σου είπα και τώρα δεν απαντάς το τηλέφωνο; Ήμουν μεθυσμένος συγνώμη! Δεν θυμάμαι τι σου είπα αλλά σ'αγαπώ να το ξέρεις!!!"

Μου είπε και απομακρύνθηκα λίγο από την αγκαλιά του και τον κοίταξα στα μάτια. Αλήθεια λέει! Δεν θυμάται. Βρε μου είπε τα καλύτερα λόγια το γλυκούλη και αυτός νομίζει πως μου είπε τίποτα κακό. Να του κάνω μια πλακίτσα;;Εεε;; Ναιι!!!

" Δεν μπορώ να σε συγχωρέσω για αυτά που είπες χτες. Μου φέρθηκες απαίσια. Καιιι ~εεμμ κάτι πρέπει να πω! Αλλά δεν είμαι και τέλεια στο θέατρο!~ ναι δεν σε συγχωρώ. Χωρίζουμε."~Ας μην πει εντάξει θεέ μου γιατί θα τρελαθώ.~

"ΌΧΙΙ! Σε παρακαλώ θα κάνω τα πάντα για εσένα! Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Είσαι η ζωή μου από την πρώτη μέρα που σε είδα σε εκείνο το κλαμπ. Σε αγάπησα από την πρώτη στιγμή. Όταν σε είδα να σωριάζεσαι στο πάτωμα και να φαίνεσαι τόσο αδύναμη η καρδιά μου σφίχτηκε. Και στην κοιλία μου όχι μονό πεταλούδες πετούσαν αλλά όλος ο ζωολογικός κήπος βρισκόταν! Σε πήρα πάνω μου και ένιωσα μια ζέστη να με διαπερνάει. Τότε ήταν που κατάλαβα πως είσαι μοναδική και θέλω να είσαι για πάντα μαζί μου. Σε παρακαλώ. Συγχώρα με. Δεν θα ξαναγίνει ΠΟΤΈ! Σ'αγαπάω τόσο πολύ και δεν μπορώ να σε χάσω.."

Έλεγε κλαίγοντας ο Νικ. Εντάξει τέλος η πλάκα. Πονάει το καημένουλη μου. Και δεν μου αρέσει να πονάει, γιατί πονάω και εγώ μαζί του. Τον αγαπάω και εγώ. Πάρα πολύ. Αρχίζω να βουρκώνω. Προσπαθώ να μιλήσω αλλά μου είναι αδύνατο. Δεν έχω λόγια. Το πρώτο δάκρυ τρέχει και ο Νικ αμέσως το σκουπίζει με το χέρι του ανήσυχος.

"Μην κλαις. Δεν μπορώ να σε βλέπω έτσι. Δεν θέλω η πριγκίπισσα ΜΟΥ να κλαίει. Σ'αγαπάω το καταλαβαινεις;"

POV Νικ

Θεέ μου δεν μπορώ να την βλέπω να κλαίει. Σπαράζει η καρδιά μου. Κυριολεκτικά. Η καρδιά μου, δηλαδή η Ίζη μου κλαίει και εγώ φταίω για αυτό. Δεν το αντέχω! Δεν μπορώ να νιώθω έτσι. Ενοχή, αγάπη, ζήλια, λύπη, όλα μέσα σε μία μέρα. Δεν το αντέχω..Για στάσου μου χαμογελάει. Γιατί μου χαμογελάει; Παράξενο αυτό.

"Βασικά μην ανησυχείς μου είχες πει πως με αγαπάς μέχρι τα.. εμμ μαλλιά του χριστού; Και μετά σε ρώτησα τι; Και άρχισες να μου λες σε αγαπώ πολύ,πολύ,πολύ,πολύ και σιγά, σιγά κοιμήθηκες! Συγνώμη αν σε άγχωσα. Ήθελα όμως πραγματικά να δω πως θα αντιδρούσες. Και εγώ σ'αγαπάω. Να το ξέρεις." Μου λέει και μένω με ανοιχτό το στόμα. Πώω θεέ μου ήταν πλάκα!!ΘΕΝΚΣ ΘΕΝΚΣ ΘΕΝΚΣ !! Είμαι τόσο χαρούμενος αυτή την στιγμή. Την αρπάζω και την φιλάω όσο πιο πολύ μπορώ. Την αγαπάω και με αγαπάει και εκείνη. Αυτή είναι αληθινή αγάπη!

----------------

Αυτό για σήμερα σοκολατούλες μου! Να λέμε την αλήθεια αρχίζω φροντιστήρια και σε μια εβδομάδα αρχίζει και το σχολείο. 

Άρα θα ανεβάζω κάθε 3 με 4 μέρες. Συγνώμη πραγματικά!

Απλά θα πάω 3η γυμνασίου και θέλω να τα πάω καλά στο σχολείο φέτος <3

Σας αγαπώ σοκολατούλες <3

Και καρδούλες ;)

Κάντε vote (Πατήστε το αστεράκι κάτω!)

Bye *-*