Book 1: Unchanged Hearts

VI

"kainin mo na baka mag alala pa yun sayo ihhhh sige na ako nalang kakain sa labas babuuuhh!"

Tinignan kong mabuti yung tray ng pagkain na may kasamang mga papeles na may note niya

"eat first before you work "

Ipinasok ko yung tray at nag simulang kumain

Habang tinatapos ko yung mga trabaho hindi ko mapigilang hindi isipin kung bakit niya yon ginawa

Oo Eve tama si Brit baka nakokonsensya lang siya don't think beyond that

"eat first before you work"

Argh!! Eve stop thinking! I should focus with this ok!?

Lumabas ako para kumuha ng maiinom nababaliw na ata ako

"I guess something is bothering you Miss. Ortiz"

Halos hindi ko na malunok yung iniinom ko dahil sa tao sa likod ko

"Sir? W-wala namang -"

"you should finish your work immediately I need it now if you're done go to my office and come with me"

Aniya saka tumalikod at umalis

KIinakabahan akong kumatok sa office niya I don't know why

"come in "

Dahan dahan akong pumasok sa loob

" is it done?"

"ahmm opo sir.. S-sorry kung ginabi na ng tapos ahm ano kasi medyo late niyo napo nabigay"

"just put it there in the table then follow me "

Nauna na siyang lumabas kaya pinatong ko nalang yung folder sa table niya at sinundan siya

Sasakay sana ako sa elevator ng marinig ko siya

"get in here"

Is he telling me to ride with him in his private elevator?

He rolled his eyes and grab my hand away from the elevator and drag me to his private elevator

"a-ano kasi private elevator mo to"

"so? Nakasakay ka naman na dito mahihiya ka pa "

Silence

Nang makarating kami sa ground floor dumerecho kami sa kotse niya

He opened the shut gun seat naestatwa ako sa ginawa niya

His eyebrows frowned

"what? Are you going to get in or I'll drag you inside the car?"

Mabilis naman akong sumakay sa sasakyan niya

It smells good inside his car

He start the engine and started to drive

Where are we going? It's already 8:00 in the evening

Nakarating kami sa isang restaurant what's this for?

"you're staying here?"
Aniya habang pababa na siya ng sasakyan niya

Agad kong tinanggal yung seatbelt atsaka bumaba

Nauna siyang pumasok sa loob ng restaurant

Tinuro naman ng waiter yung table na nakareserve

Nilahad niya saakin yung upuan na uupuan ko

"ahm thankyou"

Saka siya umupo sa harap po

Hindi ako komportable sa inaasta niya ngayon super weird

"take your order"

Pumili naman ako ng pagkain na oorderin ko

"ahm Sir"

"Matthew call me Matthew"

"oh sorry Matthew para san to?"

"hmm well lets just say that it's a price because you finally earned my trust "

Ganoon ang nangyayari sa bawat linggong dumaan halos hindi na kami magkaron ng time ni Brittany kumain sa labas dahil lagi nalang may tray sa labas ng pintuan ng office ko

Pagkatapos ko kumain pumunta ako sa file room para ilagay ang mga papeles na natapos ko

Kaya lang bago ako makapasok may narinig akong nag sasalita

"Matthew come on try me promise hindi ka magsisisi saakin"

"you're out of your mind "

"just please try me please I love you Matthew please love me too"

" You're crazy"

Nang bumukas ang pinto halos manlaki ang mata ko sa nakita ko.

Si Jessa at si Matthew? Galing sila sa loob ng file room silang dalawa lang

Anong ginawa nila?
Sila na ba?
Kung sila bakit ako laging may tray sa tapat ng office?

All the questions running in my mind pero ni isa wala namang lumabas sa bibig ko

"I-I'm sorry I didn't know that you're here"

Agad akong bumalik sa loob ng opisina ko at hinintay mag alisan ang mga tao even Jessa and Matthew

I don't even know why I am acting like this naiinis ako sa tuwing naalala ko na nandoon silang dalawa magkasama at lalo lang ako naiinis lalo na't wala akong maisagot sa mga tumatakbo sa isip ko

Nang mapagdesiyonan kong lumabas at umuwi na

laking gulat ko ng makita ko si Matthew na nakatayo sa labas ng office ko nakayuko siya while his hand is on his pocket

"finally.."

Aniya nilagpasan ko siya ewan ko basta pag nakikita ko siya nabubuwisit ako

Pinindot ko ang ground-floor sa elevator ng hinila niya ako palapit sakanya

"It's not what you think Evangeline"

Nagsitaasan ang mga balahibo ko ng tinawag niya ako sa pangalan ko

"bakit? Wala naman akong iniisip na masama ha? Tsaka I don't even care what you two are doing there"

I chuckled pero may halong pait na pagkasabi ko sakanya

"I don't know why I'm telling you this but It feels like I need to explain what happened "

Tumawa ako ng pilit sa sinabi niya

"you don't need to explain anything because I don't care about it. It doesnt even matters to me"

Kahit yung totoo gustung gusto ko sapakin tong kausap ko

Nilapit niya ang mukha niya saakin saka ako tinignan ng seryoso

"but it matters to me anyway "

My eyebrows frowned

Why does it matters to him?

Hinawakan niya ang kilay ko gamit ang dalawa niyang kamay

Kasabay ng pagtibok ng puso ko ang mga katagang sinabi niya

"hey don't frown you never know who could be falling for your smile"