Tinawanan ko lang yung doktora
"Doc imposibleng magkaron ako ng Leukemia depressed lang ako at stress bakit all of a sudden mag kakaron ako niyan?"
"May I ask you sino sa pamilya mo ang nag karoon ng leukemia?"
Bigla kong naalala si Tita Marianne
"Auntie ko po sa mother side"
"hmmm inherited din kasi kung bakit ka nagkaroon ng Leukemia napag aralan ko sa test results mo kanina na you have it for some years and you haven't know it kasi hindi ka masiyadong naiistress well siguro nakasama yung pagiging stress mo when your husband died kaya mas lalong lumabas ang sakit mo "
It's impossible
" so tell me Doc may taning na ba ang buhay ko?"
" wala pa naman but I want you to take this medicine every day makakaranas ka ng panghihina dito pero kinalaunan magiging okay din so just always take your meds and don't get too stressed and depressed okay? Para medyo kumalma ang dugo mo magiging okay ka din just don't forget your meds pero pag pinabayaan mo may possibility "
I was in a complete shock leukemia bakit saakin pa tumama bakit ako pa?
Namatay si Tita Marianne nung nagka leukemia siya I know it's not cureable swertehan nalang kung makakaligtas ako dun
"pwede na ba akong lumabas? "
"pwede naman just always remember my reminder to you okay take care of your self Mrs. Thompson"
Saktong paglabas ko paparating na sila Ate
Hindi pupuwedeng malaman nila ang sakit ko lalo na si Sammy I know she'll be hurt
"anong nangyari sayo?!"
Alalang tanong ni Ate
Nasa likod ko naman yung Doctor kaya lumingon muna ako at
Tinignan siya na huwag sabihin kayla Ate
intindihan naman niya siguro yung ibig kong sabihin sakanya kaya hindi na siya umimik
" I just fainted Ate don't worry napagod lang ako dala narin ng stress"
"sabi na kasi sayo wag ka munang mag trabaho ang kulit kulit mo kaya namang ihandle ng father in law mo yung kompanya ng asawa mo mag pahinga I'm sure they will understand"
Nauna akong lumakad palabas
"Ate baka mas lalo lang akong magkasakit kung mananatili ako sa bahay"
"edi dun ka muna sa bahay natin"
"Ate just please let me do the things that will help me move on"
She surrender alam niyang hindi na ako magpapatalo
Ayoko lang isipin na may sakit na ako baka mas lalo lang akong manghina at mas lalong baka malaman pa nila ang sakit ko
Pagka-uwi ko sa bahay agad kong itinago sa aparador namin ni Matthew yung envelop para walang makakita
"Mommy I'm home!"
Sigaw ni Sammy galing sa baba kaya agad akong lumabas ng kuwarto at sinalubong siya"oh kamusta ang graduation practice?"
"okay naman may good news ako sayo"
"oh anu naman yon?"
"I am the class valedictorian!"
Niyakap ko siya kaagad
"oh my gosh talaga!? Congratulations anak I'm so proud of you! May schedule naba ang graduation mo para maayos ko na ang schedule ni Mommy? "
"hmmm next next Friday na Mommy "
"oh sige mag fa-file na ako ng leave para sa graduation mo"
Ilang araw ang lumipas at ginugol ko na ang oras ko sa trabaho I am the breadwinner now ako nalang ang mag tataguyod sa anak ko
Paminsan minsan nakakaramdam ako ng hilo palagi minsan naman sobrang putla ko na, halos hindi na ako makapag trabaho ng ayos ayoko namang mag leave dahil baka mahalata na nila dahil alam ko nakakahalata na si Brit dahil lagi niyang napapansin ang pagkahilo ko
Minsan nga natanong niya na baka buntis ako sinasabi ko nalang na siguro nga at mag papacheck up nalang ako
Dumating na ang graduation day ni Sammy
BINABASA MO ANG
Book 1: Unchanged Hearts
General FictionIt all started with a blind date. Does this blind date will change Matthew Nicholas Thompson and Maria Evangeline Ortiz's life forever? How can they prove that their love will never be unchanged