Het Pad van de Waarheid

Hoofdstuk 1.

"Je bent echt lelijk". Ik kijk soufiane droog aan." ik lijk wel sprekend op jou dus nu je het zegt..". Hij zucht en verlaat de badkamer. Ik ga door met mijn haren stijlen en besef me ineens dat ik laat ben. Ik heb vandaag mijn eerste echte werkdag als kinderarts. Het is me best wel snel gelukt, 20 jaar en kinderarts. Ben wel echt trots op mezelf.

Ik geef een zelfverzekerde glimlach in de spiegel en loop de badkamer uit. Ik kijk op mijn horloge: 08:40. Binnen 20 minuten moet ik er zijn. Is maar 5 minuten met de auto joh, dat haal ik wel.

"Word maar weer is tijd dat je iets doet met je leven". Ik kijk Soufiane geïriteerd aan. "Wat heb jij?". "Hij zit weer in zijn ik heb lekker niks te doen vandaag- en zie eruit als vuilnis- en omdat ik levenloos ben pest ik mijn zusje maar- periode". Antwoordt Tarik en gooit een kussen naar zijn hoofd.

"Ja man helemaal gelijk". Zegt Soufiane en drink zijn thee in een keer leeg. Ne3ne3 thee en in éen keer leegdrinken? Nahh.

Ik pak een broodje van de keukentafel en doe mijn nikes aan met het broodje tussen m'n tanden. "Doei junkies. Wens me succes". "Geen succes". Zeggen ze afwezig tegelijk terwijl ze allebei in hun telefoon kijken. Kijk daar zijn broers dus voor.

Me moeder en vader zijn al twee weken weg naar Marokko. "Er even onderuit" was hun reden. Ik vind het al erg genoeg dat ik het enige meisje ben, nu is me moeder ook al weg. Dus dat betekent dat ik nu word gezien als de moeder, vuilnisbak, schoonmaakster, scheidsrechter, verantwoordelijke (of hoe younes het noemt: de alles wat we doen het blijft jou schuld- persoon). En zo is het altijd geweest als me ouders er niet zijn. Vroeger was het erger weetje, nu zijn ze ouder en soort van wijzer op hun eigen manier. Gelukkig komen m'n ouders vanavond terug.

Ik heb altijd al een zusje gewild maar me moeder zegt steeds; "hoe meer kinderen hoe meer last". Ik ben zovan "hoe meer hoe beter, hoe gezelliger, toch?". En dan is het alleen de blik die ze geeft wat mij doet stoppen met zeuren.

Ik besef dat ik zwaar te laat kom, pak mijn Michael Kors tas en sleutels en gooi keihard de deur achter me dicht. "Ben je gek ofzo a lelijkerd", hoor ik Soufiane nog schreeuwen. Ik grinnik zachtjes en stap snel de auto in, start de auto en rij met volle vaart weg. Zin in mijn nieuwe werk heb ik zeker!

"WORK WORK WORK WORK WORK, NA NA NA NA NA WORK WORK WORK WORK WORK", zing ik op m'n hardst mee. Altijd als ik alleen ben ga ik keihard zingen, doen jullie dat ook of ben ik gewoon een freaking weirdo? Naah ik ben een schatje, like always.

Vol trots geef ik plankgas richting werk, niet wetend wat me te wachten staat..

Holaaa guapas! Even een kort deeltje omdat ik het super druk heb! I am in love with somebody na na na na naaaaa... Eerlijk hij is echt een knapperd. Ik ga zn hand vragen a sahbi jullie weten niet. Oke lol ik ga weer verder dromen over m'n knapperd, ciaoo!

Ps: vergeet niet te stemmen en een reactie achter te laten :)