(Ten wiersz.. brak mi słów.. tak smutno)
Chłopak
Stałem przy oknie,
dotykając nosem firankę.
Jej kolor biały,
zmienił natychmiastowo barwę.
Obok mnie stał wazon,
kwiaty zadbane,
dziewczyna i chłopak,
w nim razem.
W mym sercu tyle wyobrażeń,
tyle samotnych dni.
A kiedy idę spać,
widzę dziewczynę,
wyobrażając sobie ją,
jako drobny pył.
Wyobraźnia daje mi wiare,
na lepszy dzień.
Wyobraźnia jest rozmazana,
to chwilowe uczucie,
to chwilowy sen.
A kiedy śpię,
moja dusza opuszcza ciało,
a kiedy wstaje,
wraca jakby nic się nie stało.
Wędrując po niebie,
serce dostrzega gwiazdy.
A dusza smutno,
wyraża swe uczucia,
w Liście cytując,
"nie ma dobrego jutra".
To co z nią było,
skończone!
Wiatr krwią płonie,
sen stał się prawdziwym ogniem,
a ja nadal wyobrażam sobie.
Jeszcze wczoraj było dobrze,
a dziś moje życie po części skończone.
W śnie tkwię samotnie.
I od nowa powtarzam,
swego życia zwrotkę.
Teraz tak sobie wyobrażam,
ile ludzi teraz uśmiech przeżywa,
w moim otoczeniu tyle radości.
A u mnie co?
Smutek w pokoju gości?
Zero radości,
jak worek z psami,
zostałem wyrzucony.
Te psy umarły.
Nikt na nie spojrzy.
Nikt na człowieka nie spojrzy,
jak on zraniony.
Jak on pragnął szczęścia,
czy miłości.
A taki jeden przychodzi,
i zabija serce drugiego człowieka,
z zaskoczenia to robi.
A później sam przez życie kroczy,
smutną drogą,
swe życie kończy.
CZYTASZ
Feelings/Uczucia ✔
PoetryZ początku; to pierwsze "zwykłe wolne wiersze", które zacząłem publikować. Po części przemyślenia i spojrzenie na dany temat. Z dłuższym czasem malowały pewien obraz, słowa zaczęły zmieniać się w piękniejszy kształt - styl, który przerodził się w co...
