BHO: His Secret Agent Pretend Wife (Book 1)

CHAPTER 3

CHAPTER 3

"KUYA!"

Tinalunan ko bigla ang nakita kong lalaki na nakatalikod at kasalukuyang naglalakad sa hallway ng headquarters ng BHO. Kilalang-kilala ko ang kuya ko, syempre kuya ko yan eh. Saka likod pa lang niya, iba na. Siya ang epitome ng salitang 'Sexy Back'.

"Ugh! Get down, Mishy!"

I just giggled. I miss my kuya. Halos isang buwan din kasi kaming hindi nagkita at sa kasamaang palad ay sermon ang inabot namin ni PJ sa huling pagkikitang iyon dahil sa ginawa ko sa mission ko kay Mrs. Ronquillo

"Miss you kuya!" kinurot ko pa ang mga pisngi niya na ikinatawa niya na lang.

"Bumaba ka na diyan, ang bigat mo. Ilang kabang bigas ba ang kinain mo?"

"As if tumataba ako."

Iyon ang isa sa ipinagmamalaki ko. Kahit ilang box ng pizza at ilang cup ng kanin ang kainin ko hindi ako tumataba. Mabilis ang metabolism ko. Kaya malakas ang loob ko na kumain ng madami. Ang sarap kayang kumain.

"Baba na."

"Ayoko, san ka ba kasi pupunta?" hinigpitan ko ang pagkakayakap ko sa leeg niya para hindi niya ako maibaba.

"Kay Poseidon. Kauuwi lang din niya galing sa bakasyon." tumagilid siya at itinaktak ang katawan niya para maihulog ako. Napangiti na lang ako.

"Sama."

"Pinapatawag ka din naman talaga."

"O?"

"Hindi ka kasi nakikinig kapag may announcement. Hindi na ako magtataka kung mapaos si Poseidon sa kakatawag sayo."

Nag pout ako. Nag a-announce kasi si Boss kapag may ipinapatawag siya. Maraming nagkalat na speaker dito sa head quarters. Kadalasan kasi wala ako dito at kapag dumadating naman ako tapos na ang announcement.

Naglakad na si kuya. Mamaya ko na lang pupuntahan si PJ kapag tapos na kami sa pakikipag-usap kay Boss. Hindi naman siguro ako uubusan ng food non, best friend ko yon eh.

Para akong koala habang nakasabit ako sa likod ni Kuya. May mga natatawa at napapangiti nang makita ang ayos namin. Nang makarating kami sa tapat ng office ni Boss, tumapat lang kami sa retinal scanner. Ini-scan non ang mga mata namin bago bumukas ang pinto.

Bumungad sa amin ang isang lalaki na nasa late twenties na niya, twenty-eight to be exact. Maganda ang built ng katawan niya. Nakangiti siya sa amin, emphasizing his strikingly handsome face.

He's Enrique Marshall Davids a.k.a. Poseidon. Anak siya ng matalik na kaibigan ng parents namin na kasama nilang napatay noon.

Pilit tinanggap kaagad ni Boss lahat ng iyon at kinupkop kami ni kuya. Siya na ang tumayo bilang nakakatandang kapatid at ama namin kahit na twenty-four pa lang siya that time.

Bata palang, sinanay na siya ng father niya na si Tito William. Wala na din kasing nanay si Boss dahil namatay ito sa panganganak sa kaniya. Balak ipamana sa kaniya ni Tito William ang Davids Agency na dating BHO pero hindi na nangyari iyon dahil sa mga naganap noon. Si Boss na mismo ang nagtayo sa BHO.

Hindi maiwasang hindi ko maalala ang mga nangyari ilang taon na ang nakalilipas.

I'm so excited! Pupuntahan namin sila Mommy at Daddy sa pinagtatrabahuhan nila kila Tito William. Alam naman namin ang tungkol sa totoong trabaho nila dahil nasabi na nila iyon sa amin kasi bawal ang secrets sa family namin.

"Kuya, okay lang ba talaga na mag drive ka? You're not old enough and you don't have a license"

"Wag ka nang maingay. Kesa naman tawagin natin si Manong D eh may sakit yon."