Saving Her

Chapter 2

Nagising ako sa sinag ng araw na humahaplos sa aking mukha kaya agad din akong nag inat at bumangon na.

Mahaba habang araw ito. Kailangan ko na ring mag aral dahil mag fifinals nadin kami. Sobrang layo sa business world ng pamilya ko. They let me choose my own course kasi I have my siblings naman na business ang natapos. Sabi saaking ng aking parents ay hindi muna nila ako hahayaang mag trabaho as a nurse kaya naman nanlumo ako at napaisip kung bakit nag aaral pa ako?

I have 3 brothers, I am the unica hija sa pamilya.

My older brother is Kellin Anthony Perez. Next is Joshua Anthony Perez and the last one is Bleu Anthony Perez.

And I'm telling you guys they're all handsome and fafable. Not just because sila ay mga kapatid ko.

I took shower for almost half an hour. Wear my uniform blow dry my hair, put some make up and I'm done. Ready to go.

Kalahating oras din akong nag drive papunta sa University. Mabuti na lang at hindi traffic ngayon. Pag ka baba ko sa parking ay agad na napukaw ng mga mata ko ang mga matang naka tingin sakin.

Naka ngiti naman sila. Sanay na ako. Dahil halos lahat naman sila ay maganda ang pakikitungo saakin o dahil kilala lang nila na mayaman ang aking pamilya?

I have a bunch of suitors at ni isa sa kanila wala akong gusto. What I mean is sobrang bababaw ng mga dahilan nila para ligawan ako.

They just want me because of my looks. That's fudging an issue this days. Puro panlabas na lang ang hinahanap. Parang ako hindi? Well basta ayaw ko wala silang magagawa.

At never akong mag kakaroon ng interes sa mga ganuong klase ng tao.

"Good morning City!" Bati ni Milary. She's a friend. But a threat to me. She's kinda bitchy and I don't want to be surrounded with people like her.

I smiled and waved at her.

Tuloy tuloy lang ang lakad ko hanggang sa makarating ako sa College of Nursing.

This will be a tiring day.

I entered the room gracefully without knowing na nasa harap na ang proctor at nag didistribute na ng questionnaires.

I took all the exams and surprisingly nasagutan ko naman na lahat. Salamat sa kisame na siyang tinititigan ko upang makalap ng sagot.

Palabas na ako ng classroom namin. I walked with confidence sa corridor namin. Palagi naman. My mom taught me to be classy at the same time cute or whatevah!

I was reminiscing 'bout something nang biglang may nakabungguan akong pader. I mean yung katawan nya parang wall sa sobrang tigas.

"Sorry." I said. And tumingin ako sa kaniya. And to my surprise si Mister mag nanakaw ng espresso ko 'to.

Nakatingin lang ulit sya ng blangko sakin. Ang suplado naman nitong lalakeng ito.

Ngayong nasa harapan ko siya ay mas na depina ko ang kaniyang mga katangian. He really is a beautiful man huh? Medyo singkit siya at napaka lalim ng sinasabi ng kaniyang mga mata. Ito yung matang hindi mo kayang titigan dahil maiilang ka. And sa tingin ko rin is mas matanda sya sa akin ng ilang taon.

Umamba sya na aalis na. Hindi man lang ako pinansin.

"Hey wait." Hinawakan ko ang siko nya. " I said I'm sorry."

Tumitig sya sakin ng ilang segundo at nag salita ng walang ka gana gana. "Don't say sorry, hindi naman ganun ka big deal ang pag kakabangga mo saakin. At kung sa tingin mong nasaktan ako. Wag kang mag alala. Sanay na ako." Napanga nga ako sa sinabi nya.