Saving Her

Chapter 6

I woke up because of the unusual smell of my room. Naalala kong wala nga pala ako sa condo. Napabalikwas ako at kinapa ang kabilang banda ng kama. Wala na akong katabi.

Nahirapan akong matulog kagabi dahil sa sobrang pag iisip idagdag pa na may katabi akong lalake na sarap na sarap naman sa pag hilik.

"can you not move? Ang likot likot mo gumagalaw yung kama!" reklamo ko. Kanina ko pa siya sinisigawan dahil hindi siya mapakali nakakainis na.

"Sorry it's just, I can't sleep." Nakatalikod ako sa kaniya at siya rin ay ganoon. Ngunit naramdaman ko ang pag harap niya sa akin.

"as if kasalanan ko iyon?" lumingon ako sa kaniya ngunit hindi ko sinunod ang aking katawan.

Nagulat ako dahil diretso ang tingin niya saakin.

He smiled. "Thank God for this." Then he looked up and closed his eyes.

Inalis ko na ang tingin ko sa kaniya at hinayaang hilahin ng antok.

Lumabas ako ng kwarto at na pag tantu kong may nag luluto sa kusina. Napangiti ako. Hindi naman sa magaan na agad ang loob ko kay Paine kundi dahil kakaiba ang pakiramdam na may nag luluto saiyo tuwing umaga.

"Good morning" Ngumit ako kahit hindi nya iyon Nakita.

"What's good in the morning Cymplicity?" Sinabi niya iyon habang nakatalikod sakin.

"Ahm, n-nothing, what are you cooking? Is that for me?" Pagkasabi ko sa kaniya nuon ay bigla siyang humarap sakin.

"What do you think of me Cymp? A maid? Well yes, I'm cooking for you so that you won't starve." Pagtataray nya. Wow ha. Paiba iba sya ng tawag sakin at pauulanan niya ko ng mga tanong niya.

"Duh, whatever!" Ginitgit ko siya at kumuha ng eggs and hotdogs na kaniyang niluto at sinimulang kainin iyon,

Tiningnan lang niya ako at nag tuloy sa pag luluto.

"Ahm, Paine" Basag ko sa katahimikang kumakain sa aming dalawa. Naiisip ko na bakit niya ako sinusungitan kung kailangan nyang mainlove ako sa kaniya in two weeks. Baliw. Impossible!

Nilingon niya ako ng may pag tataka at ngumiti. Tila nabasa niya ang nasa utak ko.

"I met you before." Bigla niyang sinabi.

Naptingin ako sa kaniya. "W-when?"

"forget about it." Tinalikuran nya ulit ako at pinag patuloy ang pagluluto.

"You think two weeks is enough for me to love you? Oh come on Paine. It will take months or even years to love someone!" I said hysterically.

"Well yes, it only took seconds when I fell for you." He said. Nabilaukan ako sa hotdog nakinakain ko.

Ang pag ibig ay hindi minamadali. At hindi ito napipilit kaya ang ideya niya na dalawang linggo na yan ay sadyang hindi maganda.

"I know it's impossible but I just want you to be here." He said in a serious tone. I can see his sincerity in every word. "With me."

"Ano ang mapapala mo?"

"Ikaw." Wala akong naramdamang kakaiba kundi gulat lamang. Hindi ko alam kung nag papahayag na ba siya ng damdamin sakin. Masyado syang mabilis!

"Look Cymplicity! I know its hard to believe with what Im saying because... urgh!" Napasabunot siya sa kaniyang buhok.

"Whatever Paine. I'm done eating. I'm gonna go take a shower."


Ganuon nga ang ginawa ko. Naligo ako at nag bihis kahanga hangang madami akong damit dito. Prepared na prepared huh?