KAYBOLAN HAYATLAR

1.BÖLÜM

'Mutluyum çok mutluyum Melisa yalnız olduğum için çok mutluyum.'

'Hep yalnızdın çünkü... Herkesi kandır, kendini kandırma.'

'Hep yalnızım ben Melisa. Yanımda ne kadar çok insan bile olsa hep yalnızım.'

'Yalnızlık iyidir bazen.'

'Ben hep yalnızım. Bunu biliyorum.'

'Sen hep yalnızsın, ben hep yalnızım.'

'Ben çok aptal bir insanım çok saf bir insanım ben. Melisa..'

'Hayat böyle olmaman gerektiğini öğretecek sana.Bu seferde insanlar seni kandiramadiklari için kötü biri diyecekler. Ama onada alışacaksın. Çünkü hayat bu, Hayat alışmak demek.'

Hayat alışmak demekse ben hiç alışamayacağım. Varsın eller gönül yarası kapandı sansın. Ama benim kisi gönül yarası değil. Kardeş yarası... Ömrümüze dönülmeyen bu vedalar. Yarım kaldık... Gidenle gidilmiyor.

Gökgürültüsü'ü hep sevmişimdir. Allah geceyi gündüze, gündüzüde geceye çeviriyor ve bir kez daha gücün kimde olduğunu gösteriyor.  Bazıları korkudan yorganın altına girerken, korkudan annesinin babasının yanına kaçarken benim gibi yalnız olanlar ise sadece yağmurda gözyaşlarını, şimşekte hıçkırıklarını saklar. İşte bu yüzden sevmişimdir hep kötü denilen ama iyi olan havayı.