İnkâr

16.8K 537 47
                                    

2. Bölümün Sonu:

Ah inanamıyorum , ben bu adamdan mı hamileyim??!

~~~~

Gözlerimi hafifçe aralamaya çalışıyordum. Başımda anlam veremediğim bir ağrı vardı.

Bembeyaz bir odadaydım ve kızlar etrafıma toplanmışlardı.

"Alara iyi misin tatlım?"

Kafamı sallamıştım hafiften.

"Noldu bana?"

"Patronun odasında bayıldın."

Aklıma gelmeye başlamıştı her şey. Ben o adamdan hamileydim!

Ani bir kalkışla başım dönmüş ve gözlerim kararmıştı.

"Nerde o sizin patronunuz?! Nerde ha?"

Gözlerimin kararmasını umursamadan koşmaya başlamış ve bulunduğumuz odadan çıkmıştım. Tam çarprazımda onun odası vardı.

Kimseyi dinlemeden daldım odaya. Yanında sekreteri duruyordu. Bu davranışıma sinirlenmişti.

"Sen ne kadar da pislik bir insansın?!" Demiştim tiksintiyle.

"Kendine gel , ne bu şiddet bu celal?"

"Olayın şiddeti celalimi kaldı be?! Hamileyim ben , hem de 3.5 aylık!"

Baka kalmıştı bana. Kızlarda koşarak yanıma gelmişlerdi.

"S-sen ne dediğinin farkında mısın? Çıkın! Bizi yalnız bırakın!"  Hiddetle konuşmuştu.

Hızlıca boşalttılar odayı, bana yüzünde anlam veremediğim bir ifadeyle bakıyordu.

"Yalan söylüyorsun! " demişti, bunu demesi beni daha da sinirlendirmiş doğruca koşarak yakasına yapışmıştım.

"Yalan söylüyorum ha?! Yalan söylüyorum! Sen benim hayatımı mafettin be! Ben 1 hafta sonra evlenecektim ve öğrendim ki 3.5 aylık hamileymişim!"

Kollarımdan tuttmuş ve beni ittirmişti. Yalpalamıştım ve az kalsın düşecektim.

"Yeter! Kendine gel artık! Hem nerden bileceğim ben o bebeğin benden olduğunu?! Belki evleneceğin adamdandır!"

Gözlerimden akan yaşa engel olamıyordum.

"Aşağılık herif! Ne demek istediğinin farkında mısın?! Her şeyi sen yaptın , bana içirdin içirdin sonra odaya götürdün , yapacağını yaptın sonrada beni odada bıraktın! Hayvansın sen, hayvan !"

Beni kolumdan tuttuğu gibi sürükleyerek kapı dışına attı. Zaten şoklardaydım , bu olanlar beni daha çok şaşırtmıştı.

"Güvenlik! Atın şunu dışarı! Bir daha buraya sokmayın!"

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Kızlar yanıma gelmiş ve beni kaldırmışlardı.

"Sen ne diyorsun be! Kızı hamile bıraktın şimdi de kapı dışına mı koyuyosun?!" Dedi Ayşe kendini tutamayarak. Holdingteki herkes pür dikkat bizi dinliyordu.

"Güvenlik!!" Dedi hiddetle.

Yüzüne bakıyordum Tolga denen o herifin. Yüzünde ne bir üzüntü ne de bir kabullenme vardı.

Beni fırlattığı yerden doğruldum hızlıca. Başım dönsede kızların kollarıma girmesiyle ayakta durmayı becerebiliyordum.

Gözlerinin içine bakıyordum sertçe. Şu ana kadar hiç kimseden bu kadar nefret etmemiştim.

"Sen inanmıyor musun bu bebeğin senden olduğuna?"

Gülmüştü kahkahayla.

"İnanmıyorum, çünkü benden değil."

Kafamı salladım gülerek. Bütün göz yaşlarımı ellerimin tersiyle sildim.

"O zaman babalık testinde görüşürüz!"

Medyada Alara (Margot Robbie) var.

İçimdeki Parçan #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin