SÖZ MÜ?

BOMBOK HAYATLAR

Herkese merhaba. Umarım hikayemi beğenmişsinizdir. Yazmak beni çok rahatlatıyor. Umarım sizde okuduğunuzda biraz kafanızı dağıtırsınız. Hikayemi kafamda belli bir senaryo olmadan gelişigüzel anlık aklıma gelenler şeylerle yazıyorum. Bu sebeple bazı eksiklikler olabilir. Bu konuda bana yorum yazarsanız sevinirim. İyi okumalar ;)

-EVE DÖNÜŞ-

İlke eve adım attığında Derin'in çığlıkları onu karşılamıştı.

-Aman Allah'ım İlke sen iyi misin? O kadar korktum ki dün gelmek istedim yanına Kadir bir türlü izin vermedi. Özür dilerim gelemediğim için. Şimdi nasılsın?

-Derin bebeğim turp gibiyim. Hiçbir şeyim yok. Sadece çirkin bir surat o kadar.

-Ne çirkini be. Sen bu halinle var ya tüm kızlara 1000 basarsın. Gel gel ayakta durma uzan şuraya.

İlke Derin'in onun için hazırladığı koltuğa uzandı. Bu sırada Nalan hanımda eve gelmişti. Direkt İlke'nin yanına gelerek ona sarılmıştı.

-Ah İlke kızım ben o kadar üzüldüm ki anlatamam. Ellerim kırılaydı da o tatlıyı yapmayaydım. Bir daha tövbe yapmam.

Nalan hanım ağlayarak İlke'ye sarılıyordu. İlke ise bu sevgi karşısında o kadar çok şaşırmıştı ki ne yapacağını bilememişti.

-Nalan teyzecim ne olur ağlama bak ben iyiyim. Gerçekten bak hiçbir şeyim yok. Hem sen nerden bilecektin ki şeftaliye alerjim olduğunu. Ben normalde yemeklerdeki malzemeleri yerken anlarım ama tatlıda şeftali olduğunu fark edemedim. Lütfen üzme beni. Ağlama ne olur. Ben iyiyim.

-Canım benim. Kurban olurum ben sana. Canın bir şey istiyor mu hemen yapayım. Rahat mısın burada yastık getireyim mi?

İlke annesinden beklediği ilgiyi Nalan hanımdan görüyordu. Bu onu aynı anda hem çok mutlu etmişti hem de çok üzmüştü. Ne vardı annesi de ona böyle davransaydı? Onun yerine azarlamıştı. İlke Nalan hanımı rahatlatmak için pek aç olmasa da,

-Aslında dün geceden beri serumla beslendim ve gerçekten acıktım. Dünkü çorba çok güzel olmuştu. Size zahmet olmazsa biraz çorba içebilirim.

Demişti. Nalan hanım hemen yerinden fırlamıştı.

-Ay ne zahmeti. Hemen ısıtıp getiriyorum. Oy benim güzel kızım acıkmış. Hemen geliyorum ben.

Derin tekrar İlke'nin yanına oturmuştu. Arkadaşına sıkı sıkı sarılıyordu.

-Derin bütün gece aklım sende kaldı. Neler oluyor bebeğim?

-İlke ben artık seninle kalabilirim miyim?

-Tabiki kalabilirsin sormana gerek yok. Durum o kadar vahim mi?

-Artık dayanamıyorum. Keşke bütün anneler Nalan hanım gibi olsa. (Gözyaşlarını eliyle silerek) neyse bunları sonra konuşuruz senin dinlenmen gerekiyor.

-Turşu bidonu ben gitmeyi hiç istemiyorum ama Mete aradı canı sıkkınmış beni çağırdı. Gideyim mi? İstersen buraya çağırayım.

-Kadir dünden beri bizimle uğraşıyorsun zaten. Mete'nin niye canı sıkkınmış Sen git öğren bakalım. Derin burada nasılsa hem Nalan teyze de burada bana iyi bakarlar merak etme. Hadi git sen.

-Tamam o zaman. Bir şey olursa hemen beni arıyorsunuz. Belki duruma göre Mete ile akşam geliriz sana.

Derin Kadir'i yolcu etmeye gittiğinde İlke ve Umut salonda başbaşa kalmışlardı. Umut İlke'nin yanına gelip oturmuştu. İlke'nin önüne düşen bir tutam saçı geri atarak konuşmaya başlamıştı.