regla | meanie

33

Author-nim's

Hindi nakasagot ang taong nasa harapan ni Kwan.

Siya ay nakatulala sa natutulog na si Gyu at napabuntong hininga.

"Pwede ko ba siyang lapitan?"

"Hindi!"

"Please Kwan."

"HINDI NGA SABI PWEDE EH!"

Naikuyom naman niya ang kanyang kamao at sinunggaban si Kwan.

Sinuntok niya ito with full force kaya naman napahiga si Kwan.

"LALAPITAN KO LANG NAMAN SIYA EH! BAT BA AYAW MO?!"

"LALAPITAN LANG? SA TINGIN MO PALALAPITIN PA KITA SA KANYA MATAPOS ANG GINAWA MO?!"

"..."

"SA TINGIN MO BA PALALAPITIN PA KITA SA KANYA GAYONG GANYAN ANG INAASTA MO?!"

"..."

"PAANO KITA HAHAYAANG LUMAPIT SA KANYA NG GANYAN ANG KALAGAYAN MO?!"

Matapos ng mga salitang iyon ay bumangon na si Kwan sa pagkakahiga at napaluhod naman siya.

"Please Kwan. Kahit ngayon lang."

"Sige. Bibigyan kita ng pagkakataon para malapitan at makausap siya."

"Salamat! Salamat Kwan!" akmang yayakain niya si Kwan ngunit iniharang ng baboy ang kanyang kamay sa mukha nito.

"Hep hep! Siguraduhin mong maayos ka."

Tumango naman ito.

Lumabas muna si Kwan upang kumalma. Kailangan niya ng air mga bestie eh.

Nang makalabas ang dakilang baboy, lumapit agad siya kay Gyu.

"Gyu. Gusto ko lang magsorry. Sorry sa nagawa ko. Sorry sa lahat Gyu. Sorry."

Hinawakan nito ang kamay ni Gyu at muli sanang magsasalita nang....

"AGH! KWAN!!! ARGH!!!"

Siya ay napaluhod habang nakahawak sa kanyang ulo.

Pilit niyang pinipigilan ang sarili na tignan si Gyu.

"G-gyu. E--go s-sem..p-per a-amabo t-te."