2 Ekim 2018
Scorpius'a bahşettiğim görevin süresi dolmuştu. Özenle mühürlenmiş mektup ellerimde duruyordu. Mührü yavaşça kırarak zarfı açtım. Ardından, üzerine güzel bir el yazısıyla beklediğm haberin yazılmış olduğu kağıdı çıkarıp okudum.
Sonunda.
Artık lordumun geri dönmesine hiçbir engel kalmamıştı.
Hogwarts'a girecek ve ihtiyacım olanı alacaktım. Ardından o da burada olacaktı. Bu kadar kolay mı olacaktı her şey ? Yada ben karşı koyulamayacak kadar güçlü müydüm?
Mektubu önünde durduğum şömineye attım ve çalışma masama geçip genç Malfoy'a son görevini yazmaya başladım.
***
Mektup baykuş ile Malfoy Malikanesine doğru giderken yaptığım planı düşünüyordum. Her şey kusursuz bir şekilde ilerliyordu. Toplantılar yapılmıştı bile. 10 Ekim Çarşamba gecesi ve o gecenin sabahı yeni bir milattı belki de, karanlığın yeniden doğuşunun bir miladı...
***
Scorpius hergün olduğu gibi bugünde öğle vakti büyük salonda arkadaşı Albus ile yemeğini yiyordu. İkisi de sessizdi. Scorpius, dün gönderdiği mektubun cevabının bugün geleceğini biliyordu. Bu gelecek olan son mektup ile beraber, efendisi Ravenna'ya son bir kez daha hizmet edicekti. Bu düşünce bile onu mutlu ediyordu.
Küçük Malfoy'u nasılda kandırmıştı Ravenna.
O kadarki küçük Malfoy onun dediklerini her yaptığında kendini mutlu ve güçlü hissediyordu, hatta son görevi olacağı içinde biraz üzülüyordu varis Malfoy.
O bunları düşünedururken baykuşlar gagalarında paketler ve zarflarla beraber salona girmişlerdi. Sarı kafasını yukarı kaldırması ile bir zarfın önüne düşmesi bir olmuştu ve ardından başka bir zarfta Albus'un önüne düşmüştü. Küçük Malfoy arkadaşına kısa bir göz atıp kendi zarfını açmaya koyulmuştu.
Mühürlü zarfı özenle açtı. Ardından efendisinin kendi el yazısıyla yazdığı kağadı zarftan çıkarıp okumaya başladı.
Sevgili Yeğenim Scorpius;
Bir hafta sonraki çarşamba gününün ne kadar önemli olduğunu biliyorsun sevgili yeğenim. Bu nedenle o akşam, yemekten sonra dolabını bir kontrol et.
Belki sana bir hediyem vardır ?
Sevgiler;
Teyzen Daphne Greengrass
Mektupta yazanlar çok netti. Küçük Malfoy'un yapması gereken tek şey beklemekti artık.
10 Ekim 2018 Çarşamba akşamı
Scorpius akşam yemeğini hızlıca yiyip bitirmişti. Albus ise hala yemeğini yiyordu, bu iyiydi. Onla birlikte gelmeyi teklif etmezdi. Scorpius masadan ayrılmak için ayağa kalkmıştı.
" Nereye Scorpius ?" dedi Albus.
" Lavaboya kadar gidip geleceğim Albus." Dedi Scorpius ve devam etti, " Sen yemeğini bitirene kadar gelirim."
Albus kafasını tamam dercesine salladı ve yemeğine döndü.
Varis Malfoy, büyük salondan çıktı hızlıca. Küçük kalbi o kadar hızlı ve sesli atıyordu ki sanki koridorlar kalbinin sesi ile yankılanıyordu. Daha da hızlandı küçük Malfoy. Efendisini bekletmemeliydi.
Duvarın önüne geldiğinde durdu ve ardından kapını duvarda belirmesini izledi. Kapı tamamen oluştuğunda hemen içeri girdi. Ardından heyecanla, inşa ettiği dolabın olduğu yere doğru koşmaya başladı. Eşyaların arasından gidiyordu. İçinde tarif edemediği bir mutluluk ve heyecan vardı. Önce sağ tarafa döndü ve biraz ilerledikten sonrada sola döndü. Ve dolap tüm heybeti ile karşısındaydı Varis Malfoy'un. Hemen kapağı açtı fakat içi boştu dolabın. Üzülmüştü küçük çocuk. Kapağı kapattı ve dolabın hemen sağında bulunan tekli koltuğa yerleşip beklemeye başladı Ravenna'yı. Yaklaşık 5 dakika sonra endişelenmeye başlamıştı Scorpius. Albus meraklanmadan dönmeliydi. 2 dakika daha beklemişti ki;
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığa Giden Yol
FanfictionBen koskoca Slytherin varisinin, Lord Voldemort'un güçlü ve asil kızı Ravenna'yım ve onu geri getirmek benim görevimdi.