Mindfuck.

6

Ik duwde zijn hand weg. 'Afblijven.' Ik gooide mijn lange, donkerblonde haren over mijn schouders.

David schudde grijnzend zijn hoofd. 'Volgens mij heb jij het hier niet voor het zeggen, darling.'

Ik rolde met mijn ogen.

'Heb je honger?' 

Ja. 'Nee.' 

Hij stond op van het bed en strekte zich uit, zijn gespierde armen boven zijn hoofd. 'Je moet toch eten.' Hij pakte mijn pols en trok me overeind. Ik trok ontzet mijn arm los. 

'Ik kan zelf lopen, dank je wel.'

Hij kruiste zijn armen voor zijn borst en keek me van omhoog aan. Hij was minstens twee koppen groter dan ik. 'O, dat weet ik.' Zei hij zachtjes. Het klonk dreigend. 'Toen je zo hard voor me wegliep.' Hij zette een stap in mijn richting. 'Toen ik dankzij jou gezichtsverlies leed onder mijn eigen manschappen.' Hij pakte ruw mijn pols. 'Dus voortaan blijf je lief aan het handje lopen, voordat ik door dat knappe gezichtje van je mijn positie verlies.' 

Ik zweeg, niet wetend wat ik moest zeggen, en liet me enigzins verbijsterd meetrekken.

We liepen een gang door, langs de badkamer waar ik eerder had gedoucht, en stopten voor een witte deur. David groef een sleutel uit zijn broekzak en opende de deur.

Hij liet mijn pols los en hield de deur voor me open. 

Ik stapte aarzelend naar binnen, en trof een soort studio. Links was een piepkleine keuken met een eettafel, rechts was een deur. Een klein gangetje tegenover de ingang leidde naar een kamer waar ik net het voeteneinde van een bed kon zien.

Ik keek vragend naar David, die de deur achter zich sloot. Hij grijnsde. 'Welkom in mijn casa, darling.' 

'Woon je hier? Alleen?' Ik verbaasde me nog steeds over de "zogenaamd-oude-loods" waar ik me bevond. Ik had nooit verwacht dat er zo'n netwerk aan manschappen en woningen zou zitten.

David knikte. 'Wat dacht je anders?' Hij legde, die keer niet hardhandig, zijn hand in mijn onderrug en begeleidde me naar de eettafel. Ik liet me zakken op een van de stoelen en keek toe hoe hij in de koelkast ging staan graven.

'Misschien je vriendin ofzo.' Ik haalde mijn schouders op. Hij grijnsde. 'Ik heb geen vriendin, darling. Ik ben nog op zoek naar de ware.' Hij knipoogde en begon groenten te snijden.

Ik voelde mijn wangen kleuren, en stond op van de stoel. 'Ik moet naar de wc.' 

'Eerste deur rechts.' Zei hij zonder om te kijken. Ik volgde zijn aanwijzing en kwam in een kleine badkamer terecht. Recht voor me een douche, links van de deur een wastafel, en daarnaast een toilet. Maar het was niet het toilet wat mijn aandacht trok, het raampje erboven leek me veel interessanter. Mijn hart begon sneller te bonzen. Dit was mijn kans!

Ik ging zo geruisloos mogelijk op de toiletpot staan en voelde aan het kozijn. Ik zou er waarschijnlijk met een beetje proppen en stouwen wel tussendoor kunnen. Ik duwde het raampje open, deed een schietgebedje dat de scharnieren niet zouden piepen, en trok me omhoog aan het kozijn. Ik duwde mijn armen erdoorheen, en zocht naar een houvast. Ik greep de buitenkant van het kozijn en trok mezelf erdoorheen.

Alles ging soepel tot het punt van mijn heupen. Ik bleef steken. Mijn keel voelde droog, het mocht echt niet mislukken! Ik trok uit alle macht aan het kozijn, maar het enige wat dat uitrichtte was een stekende pijn aan mijn heupen. Ik vloekte zachtjes. Ik moest er doorheen. Ik kon daar niet blijven, ze waren echt knettergek.

Er werd op de badkamerdeur gebonsd. 'Noor! Wat doe je allemaal?' 

Fuck. Ik begon mezelf in allerlei hoeken te wurmen en te trappelen met mijn benen, waardoor ik iets met veel kabaal omstootte. Tranen van frustratie stroomden over mijn wangen.

'Noor, doe nu open of ik kom zelf binnen!' Brulde David gefrustreerd.

Toen ik niet antwoordde en verwoed verderging met mezelf door het raam proberen te krijgen, vloog de deur open.

'Godverdomme, Noor!' 

Ik begon te trappelen en te gillen. Ik werd aan mijn bovenbenen vastgepakt en terug naar binnen getrokken. Één van de scharnieren van het raam maakten een lelijke haal in mijn zij, maar ik voelde het niet. Niet op dat moment.

P.o.v. David

Ze lag bewegingloos op de grond. Zachtjes kermend en met haar ogen stijf dicht.

Ik kruiste mijn armen voor mijn borst. 'Ben je bang voor me?' 

Ze opende haar ogen, keek me met een brutale blik aan. 'Nee.' 

Ik knielde bij haar neer en pakte haar kin beet. 'Dat zou je wel moeten zijn, darling.' 

Ze trok haar kin los. 'Blijf van me af.' Ze keek me ongegeneerd aan. 'Lul.'

'Wat zei je?' Ik keek haar dreigend aan, bracht mijn gezicht dichter bij dat van haar.

'Lul.' Herhaalde ze brutaal. 'L-u-l.' spelde ze voor me uit. Haar stem klonk zacht en spottend.

Ik trok haar overeind aan haar arm. 'Zullen we die grote mond even gaan spoelen?' ik grijnsde. Ik trok haar mee richting de wasbak, waar ik de kraan aanzette.

'Doe niet!' Ze sloeg me met haar vrije hand op mijn kaak. Langzaam draaide ik me naar haar toe. Ik hief mijn hand.

'Dat doe je n-' 

Een harde pets onderbrak haar woorden. Een rode plek verscheen op haar kaak. Ze drukte haar hand er tegenaan en keek me geschokt aan. Ik grijnsde zelfvoldaan en wilde me omdraaiden, maar ze hief razendsnel haar knie en raakte me hard tussen mijn benen.

Ik vloekte luid, dat was de druppel. Ik pakte haar arm en slingerde haar zonder pardon de douchecel in. Ze kwam met een klap tegen de muur, maar bleef overeind. Angst lag in haar ogen, maar nog altijd bleef haar brutale blik duidelijk zichtbaar. Ik greep de douchekop en zette de kraan op zijn koudst aan, en richtte hem op haar. Ze gilde hard en probeerde de douchekop uit mijn handen te trekken. 

Pas na enkele seconden vond ze met haar slanke vingers de kraan en draaide hem dicht. Rillend en doorweekt stond ze voor me, ze bewoog zich niet. Haar blik was strak op mij gericht.

Ik trok haar dichter naar me toe. Ik bracht mijn lippen naar haar oor. 'Dat doe ik dus wél, darling.'