Vampirler

13. bölüm

kapı çaldı annem kalkmak icin dogruldu ona elimle dur isareti yaptim ve kapiya dogru yürüdüm derin nefes alıp kapıyı actım karsimda tanimadigim birisi duruyordu onu sinsi bakıslarımla süzdüm suratina gelince durdum bi dk ben bu adami taniyordum aman tanrim ! o banktaki adam bizi nasil buldu ? korkuyodum sen kimsin dedim gözlerimin icine bakarak beni tanimadin mi yoksa dedi dalga gecermis gibi ne diyosun sen seni tabikide tanimiyorum diye cıkıstım bir anda adamin o masmavi gözleri kirmiziya dönüstü uzun sivri disleri disariya cikip belirgenlesti tanrim bu adam yaratikti kapiyi hemen kapattim cok sert vurmustum heralde jonathan bise oldugunu anlayip yanima hizla kosmustu kolumu tutup beni odaya sürükledi ahh! jonathan kolum dedim odanin kapisini kilitledikten sonra üstüme gelmeye basladi senin neyin var dedim o adam sana ne dedi kaslarımı catarak beni tanimadin mi diye üstüme geldi sanki hatirlamami istiyormus gibi cok tuhafti dedim kafasini cevirdi lanet olsun dedi jonathan benden bise sakliyordu evet ben bu tavirlari cok iyi bilirdim artik ezberlemistim tanrim jonathan neler oluyor dedim sirasi degil dedi ahh cidden cok komiksin sirasi degil mi tanimadigim adam üzerime geldi ayrica onu kizdirdim bi anda gözleri maviden kirmiziya döndü dedim ne ne dur bi dk onu kizdirdin mi aferim mina iyi is basardin dedi sinirlenerek o adam bir yaratik ! jonathan adam bizi takip ediyor emin degilim beni istiyor gibi hic bise anlamiyorum cidden miamiya ya tasindigimdan beri tuhaf seyler oluyor dedim jonathan ellerini saclarinin arasinda gezdirerek seni burdan götürmem lazim dedi ne jonathan annemi daha yeni gördum dedim üzgünüm mina ama bunu yapmak zorundayim seni koruycagima kendime söz verdim dedi bana herseyi anlatmadan surdan suraya gitmiyorum dedim tamam cok mu bilmek istiyosun o kapidaki yaratik dedigin kisi benim babam dedi ne tanrim jonathan dedim soktaydim donup kalmistim bu nasil olurdu anlamiyorum oturdu ve sözlerine devam etti babam yillar önce vampir klanina katilmisti bende onunlaydim karsimizda büyük bir ordu vardi bizi öldürmek istiyen insanlar dedi sözünü kestim bi saniye insanlar mi ? ama neden böyle bise yapsinlar dedim korkunc gözlerini bana cevirerek cünkü mina bizden nefret ediyolardi bizi istemiyolardi o gün o savasta babam yaralandi cok agırdı yaralari vardi savasta tek kalmistik sadece babam ve ben onlarla anlasma yapmak istedim beni dinlemediler babam yine eskisi gibi güclenip enerjisini toplamasi lazimdi bu yüzden mina senin kanin gerekiyor NEEE ! kanepeden ayaga firladim jonathan lütfen bana dogru olmadigini söyle dedim mina "ÜZGÜNÜM " dedi hemen dolaptaki esyalari cikartip bavula yerlestirmeye basladim ona dönüp beni babandan koruycagina söz ver hayir benim kanimi asla alamiycak jonathan anliyormusun dedim "EVET" dedi o anda devam ettim esyalari toparlamaya beni durdurdu mina annene bise uydurman lazim gitmemiz icin dedi tamam ben hallederim sende geri kalan esyalari topla arabaya koy dedim "TAMAM YANLIZ CABUK OL VAKTIMIZ KALMADI " dedi basimi sallayip odadan ciktim annem kapida bizi bekliyordu annemi alip mutfaga gectim "ANNE" dedim "KIZIM NELER OLUYOR KÖTÜ BISEMI VAR DOGRU SÖYLE dedi elini tutarak "ANNE SÖZÜMÜ KESME VE BENI DINLE BIZIM GITMEMIZ LAZIM BURDA DAHA FAZLA KALAMAYIZ dedim o anda anladim annemin gözleri dolmustu AH! "ANNE YAPMA dedim ve ona simsiki sarildim gözlerinin icine bakarak " ISIMIZ CIKTI GITMEMIZ GEREK HAYIR BU SENLE ALAKALI DEGIL SAKIN BENI YANLIS ANLAMA ANNE dedim odadan elinde bavullarla jonathan cikmisti ona dönüp baktim sonra anneme tekrar dönerek "BIZ IYIZ KENDINE IYI BAK ANNE HOSCAKAL ! dedim öpücük kondurup jonathanla beraber hemen evden ciktik arabaya bindim aglamaya baslamistim vedalara aliskin degildim jonathan direksiyonun basina oturdu bana baktı "TATLIM YAPMA AGLAMA dedi sarildi simsiki bende ona sarilmistim kulagina "JONATHAN SENI SEVIYORUM " dedim eleriyle sacimi oksiyarak "BENDE SENI " dedi sonra dudagima öpücük kondurarak" sulu göz zamanimiz azaliyor gitmemiz gerek "dedi dalga gecmisti güldüm tabi gidelim dedim yola ciktik uykum gelmisti...