Vampirler

56.Bölüm

Sabah olmuştu güneş ışığının odama girmesiyle uyandım. Çok rahat uyumuştum tanrım şimdi hatırladım bu sabah herşeyi anlatacaktım. Yatakta doğrulup esnedim o sırada kafamı sağa cevirmistim deyo yanımda yatıyordu. " deyoooo!!" Korkuyla yataktan düşmüştü.

"Kristen!! ne bağırıyorsun,korkuttun beni".

"Deyo inanamıyorum sana benlemi uyudun? Ya annem görseydi özellikle babam!!".

Yerden kalkıp yatağa oturdu gülmeye başladı.

" ne gülüyorsun?".

" dün akşam ne dediğini hatırlamıyomusun?".

" hayır? Ne demişim ki?".

" senle uyumamı".

" neee ? Ah tanrım hiç bişe hatırlamıyorum".

Kıkırdayarak gülmeye başladı. " deyo gülmeyi kes babam gelebilir her an".

O sırada kapı açıldı. İyi insan lafın üstüne gelirdi, bu babamdı! Bizi aynı yatakta görünce şaşırdı.

"Şeyyy baba?".

Babam surat ifadesini değistirip gülmeye başladı. Biz birbirimize bakıyorduk bizde gülmeye başladık sonra babam gülmeyi keserek ciddileşti. " siz ikiniz hemen kahvaltıya gelin!".

" tamam baba hemen geliyoruz".

Kapıyı kapatıp gitti deyo hala gülüyordu " deyoo! Yeter artık gülmeyi kes rezil olduk ya öf".

" saçmalama kristen babana niye rezil olasın?".

" üff sus kalk hadi aşağıda bekliyorlar".

" tamam ya kızma kalkıyorum, ama beraber çok güzel uyuduk".

Kafamdaki yastığı alıp fırlattım. " ya tabi babam görmeseydi daha iyi olurdu".

Deyo banyoya girdi elini yüzünü yıkayıp aşağıya indi. Bende elimizi yüzümü yıkadım ortalığı toparladıktan sonra aşağıya kahvaltıya indim.. "Günaydın herkeze".

Herkez hep bir ağızla "günaydın, Günaydın kristen". Noluyor ya ? Genelde bu şekilde olmazdı hep bir ağızla filan sanırım bugün herkez yatağın ters tarafından kalktı. " neyiniz var? Ne bu haliniz ya ?".

Elenor;

" kendi adıma konuşmak gerekirse gece pek rahat uyuyamadım".

" neden sorun ne ?".

Elenor;

" kristen sanırım neyse kahvaltıdan sonra konuşuruz".

" peki? ".

Lara;

"Bencede herkez kahvaltıdan sonra kütüphaneye gelsin".

Deyo;

" sanırım bişiler olmuş".

Derek;

" ben doydum zaten, kútüphanede bekliyorum".

Mina;

"Derek?".

"Anne sonra konuşursunuz, sinirli galiba".

Herkez kalhvaltısını yapıp kalkmıştı herkez kütüphaneye inmişti deyoyla ben mutfaktaydık.

"Neler oluyor? Herkezin tavırları değişmiş?".

Deyo;

"Bilmiyorum, ama sanırım elenor bişiler biliyor".

" tabi ya o geleceği görebiliyordu, ve ne olacağınıda görmüştür".

Deyo;

"Aynen öyle, ne gördüyse iyi bişe olmadığı kesin".

Gergin bir şekilde masayi deyoyla beraber topladık. Ardından odaya doğru merdivenlerden çıkmaya başladım.

Deyo;

"Nereye gidiyorsun? Aşagıda bizi bekliyorlar".

"Biliyorum, kendimi iyi hissetmiyorum".

Yanıma geldi ellerini yüzümün arasına aldı ve konuşmaya başladı.

Deyo;

"Kristen korkuyorsun! Sana bişe olmıycak kendini toparla lütfen".

" evet, sanırım olmaz".

Deyo;

" şimdi aklindaki kötü düşünceleri sil,ve artık aşağıya inelim".

" tamam".

Elimden tuttu beraber kütüphaneye indik. Herkez yerini almıştı bile, hemen oturduk boş bir yere elenor derin bir nefes alıp konuştu.

Elenor;

" geleceği gördüm! Bu hiç iyi değil hemde hiç!".

" sakin ol elenor ne gördün? anlat".

Elenor;

" savaş!! Savaşı başlattılar".

Herkezden büyük bir gürültü koptu. Herkez fazlasıyla gerilmişti babam şokta annemse kendinde değildi. Bizse napıcağımızı düşünüyoduk.

"Aman tanrım!! Şimdi nolucak?".

Deyo;

" sakin ol kristen! Sakin olursak akıllıca düşünebiliriz".

" deyo! Sakin olamam artik klanlar nerdeyse burnumuzun dibine geldi".

Mina;

" kristen! sakin ol kızım, bir yolunu bulucaz".

Lara;

" size napıcağınızı söyliyim o zaman".

Herkez dikkatle larayı dinliyordu.

Lara;

" kristini alıp başka şehire götürüceksiniz,onu buralardan uzaklaştırıcaksınız!".

Derek;

" sonra nolucak? Kızımdan ayrı kalamam".

Lara;

" derek! Buna mecburuz, kızını korumak istiyorsan bunu yapmalısın".

" sorun değil baba, iyi fikir bu plan işe yarıyabilir".

Lara;

" daha bitmedi, deyo! Sen kristini uzaklaştırıcaksın kimsenin bulamadığı yere götùrüceksin çok uzaklara".

Deyo;

" tamam, tamam ben herşeye razıyım".

Lara;

"Güzel! Biz geri kalanımız burda kalıp savaşıcaz".

Godor;

" evet bu iyi fikir, ben geri kalanınıza yardım edicem sakin olun dostlarım".

" off peki tamam".

Bunları konuştuktan sonra herkez salona geçti. Deyoyla ben bahçeye çıktık otlara oturduk kalkıp odama hızlıca çıktım kapıyı kapatıp ağlamaya başladım...