50.bölüm

27 0 0
                                    

Krıstenin ağzından;

Rahatımı bozup mutfağa girdim. Deyo bisiler hazırlıyodu "yardim ediyim mi ? " dedim. Güldü bana dönerek " hayır tatlım gerek kalmadı bitti zaten " dedi. Iyi o zaman bende evin üst katlarını geziyim. Merdivenlerden çıktım üst kat ayrılmıstı kapilarin üzerinde yazan degisik rakamlar vardı her kapı sanirim farkli biyere gidiyor. Butün numaralari inceledim en sondaki numarali kapiya geldigimde durdum " 1556 numarali oda ? " dedim. Bir dakika bu rakami biyerden hatırlıyorum godorun cok eski büyü kitabında yazıyordu. Baksam hic fena olmaz öyle degilmi ? Yavasça kapının kilitini oynattım kapı tiz bir ses cikartarak acıldı. Iceri yavas adimlarla girdim cok karanlıktı ellerimle ısıgı aramaya koyuldum. Tam o sırada elim biyere çaptı sanki insan vücuduna nee!!! Hemen ısıgı bulup açtım. Ama burda kimse yoktu ? Nasil olur ? Bundan eminim karanlıkta biri vardı bu oda da !! Tanrım kendime gelip hemen odaya göz gezdirdim. Burda koskocaman kütüphane var bir sürü kitaplar hepsi eski ve tozlu burası çok güzel. Raflara uzanmaya calıstım istedigim kitap cok yukardaydı uzanmaya calısıyordum arkamdan bir ses "kristenn " dedi. Hemen döndüm "ş-şey " dedim. Deyo " napıyorsun burda" dedi. " kitapa uzanmaya calısyordum " dedim. Deyo " buraya girmek aslinda yasak" dedi. " aa öyle mi ben cıkıyım o zaman merak ettigimden girmistim" dedim. Deyo kolumdan tutarak durdurdu. Deyo " ben sana çık demedim" dedi. Arkamı döndüm " ama yasak oldugunu söyledin ?" Dedim. Deyo gülmeye başladı " evet yasak oldugunu söyledim sadece çıkmanı istemedim" dedi. Güldüm belli etmemeye calisarak ama nafile anladı köpek:)) deyo" söyle bakalim hangi kitabı arıyordun ?"dedi. Mimiklerimi yok ederek "1556 başlıklı kitap ?" Dedim. Deyo şasırarak " o kitabı neden arıyorsun peki ? " dedi. Sanane be illa herşeyde bir bok bulucak " öyle yani öylesine bişileri merak ediyorum" dedim. Deyo merdiven cekti merdivenin üstüne cikarak 1556 adlı kitabı raftan alıp bana uzattı. Aldim okuma alanına gecerek kitabı yavasca actim. Kitap cok fazla tozluydu elimi ağzima getirerek öksürmeye basladım " öhee öhh öheee " deyo" sende hic kitabi acmadan üstündekileri tozlari üfleme diye bisey yok mu ? "Dedi. Gülmeye başladim " var ama şuan onu yapicak vaktim yok bay çok bilmiş" dedim. Sayfalarını çevirdim aradıgım sey tam olarak burda olabilir ama bu kitapta eski bir vampirin hayatini ve onun girdiği savaşların ismi yazıyordu. Bu cok ilginc ? Neden bir vampirin hayati kitaba dökülsün ki ? Deyo ya döndüm " söylesene sence bir vampirin hayati neden kitap olur ? " dedim. Deyo " bilemiyorum sanırım bu kişi önemli biri  " dedi. Oturdum " nasil yani ? " dedim. Deyo yanima geldi oturdu. Elimdeki kitabı alarak sayfalari cevirmeye basladi sayfanin sonlarina gelince durdu " kitabın sonlarina baksaydin herşeyi anlardın " dedi. Nee ? Sonlarinda ne varmıs ? Bu benden cok bisiler biliyor. " ver şu kitabi" dedim. Hemen hizlica kitabin son sayfalarina gelip okumaya başladım;

   " ölümsüz kişiler hiç bir zaman ölmemiştir".

" hala aranızda olanlar var!".

" deyo buda ne ? Bu bir şakamı ?"dedim. Deyo " hayir kristen o bir sifreydi sana bir ipucu diyebilirim" dedi. Anlamıyorum cidden herşey çok hızlı ilerlemeye başladı. Cözmekte zorlanıyorum " peki o zaman madem sifre bana cözmemde yardimci olucaksin deyo " dedim. Deyo gözlerini büyüterek " aa ? Hayır kristen kendin cözsen daha iyi olur" dedi. Büyük bir kahka attım " deyo neden kaçıyorsun ? Bunun sıfre oldugunu sen söyledin beraber cözücez" dedim. Deyo kafasini sağa sola salladi. Deyo" bak ben bu iste iyi degilimdir sana yardimci olabilcegimi sanmiyorum" dedi. " neden olmasın ? Hem biraz eğleniriz " dedim. Deyo güldü kitabı Alıp sessiz bir kenara gectik sifreyi cözmeye koyulduk...

VampirlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin