TAKANA

(BOOK 2) Eight: Mahal ko parin sya

"Pumasok ka?"

"Dito nalang ako" Nag buntong hininga si Kuya. 

Nandito kami ngayon sa Hospital kung san naka confine si dad. Hindi ako pumasok mula kanina. 10Pm na pero hindi parin ako pumapasok. 

Buti nalang buong linggo ang free namin dahil sa exam pero mukang hindi ata ako makakapag review. Hindi pa din ako nag papalit ng damit. Still na naka uniform parin ako. Nandito lang ako sa tapat kung san ang room ni dad.

Kanina pa nila ako pinapapasok pero hindi ako sumusunod. Sinilip ko lang sya kanina pero hindi ko hinayaan ang sarili ko dun.

"Uuwi na ko" Gusto ko ipakita sa kanila na wala akong pake. Pero sa loob loob ko. Sobrang nag aalala ako sa ama ko. Kahit hindi nya ko pinili nun? Mahal na mahal ko parin ang dady ko. Hindi ko ata kaya mawala si dady ng tuluyan.

Ano bang silbi ni Aila? Bakit wala sya dito? Diba sya tong anak? pero wala sya.

"Ayaw mo ba pumasok?" Tumingin ako kay kuya.

"Ayoko nga" inis kong sabi at umalis dun ng tuluyan.

Nakaramdam ako ng antok dahil dun. Nakita ko din si Mitsu na paparating na at may dalang pag kain. Sinalubong ko ito pero hindi pinansin. Bangkus nilag pasan ko to.

"Kumain ka muna?" sabay hawak nya sa braso ko.

"Sa condo na ko kakain" Hinila ko ang braso ko. At nakita ko naman si Aila na kakadating lang din. Hinarap ko to agad at sinampal.

Muka naman sya nagulat sa ginawa ko. 

"Next time? Wag kang aalis sa tabi ng ama mo ah. Ikaw ang anak pero ikaw ang wala. Ano ba inuuna mo ah? Hindi ka naman nag aaral. Hindi ka naman nag tra trabaho ah"

Nakita ko naman na nang gigilid ang luha nya,.

"Tapos nakasunod ka ng nakasunod kay Mitsu pero kailangan ka ng ama mo? Yung totoo?Aso ka ba o ahas?" Tuluyan ng tumulo ang luha nya. Naka  hawak parin ang kamay nya sa muka nya at nakatingin sakin.

"Sana naman unahin mo ang dady. Hindi yung pagiging animal mo" Binangga ko sya pero huminto muna ako.

"Ikaw ang pinili nya, Pero wala kang kwenta. Hindi ka deserve sa Family na to kung hayop ka" Tuluyan na kong umalis dun.

Bagsak ang katawan ko ng dumating ako sa condo. Pinikit ko agad ang mata ko at nag pahinga, Wala akong oras kumain dahil sa pagod na nararamdaman ko. Pinikit ko lang ang mata ko at tuluyan ng nakatulog.

Sa susunod na araw ay maaga ang review namin, Dito ko na sila pinapunta dahil tinatamad akong lumabas. Naka suot ako short at malaking T shirt.

Nag luto lang ako para sa lunch at meryenda nila.

"Haysss, Ngayon lang ako nakapunta dito" Daing ni Angeline habang kasama ko sa kusina.

"Yesterday lang kasi tayong nag kakilala e" sagot ko. Ngumiti naman sya sakin. Lunch na at mamaya pupunta akong Hospital. Mag dadala ako ng libro para dun ituloy ang Pag re-review. Nag lumabas na kami ng kusina busy ang dalawa sa pag babasa.

Binaba ko ang lunch nila at tumayo.

"Maliligo lang ako. Pupunta akong hospital e"

"Sige" Ngumiti lang ako kay Kaizen.

Pumasok ako sa kwarto ko at dumiretso sa Cr. Kumuha ako isang Short at Black shirt. Eto nalang susuotin ko sa hospital. Kinuha ko din ang Airmax ko. 

Nang matapos ko ang pag liligo ko ay mabilis akong nag handa. Sinuklay ko ang buhok ko at nag polbo ako.konting Lipgloss at lumabas na. Kinuha ko ang isang Bag pack ko.

"Mas maganda kung sa samahan ka namin. Tapos dun nadin kami mag rereview. Hindi kami maingay promise" Napatingin ako kay Angeline.

"Okay" Lumabas na kami ng condo at saktong pag dating ni cloud.

Agad akong lumapit sa kanya at hinalikan sa pisnge.

"I heard about your father? Okay na ba sya"

"Hindi ko alam. hindi ako nag tatanong sa kanila. Pupunta ako ngayon"-sagot ko dito.

"Kuya cloud" Bati ni Kevin sa pinsan nya.

"By the way, This is Angeline, My friend and Kaizen " pag papakilala ko. " Sa hospital kami mag rereview. Cloud, May pag kain sa loob. Kumain ka na at mag pahinga" Hinalikan nya ang noo ko at tumango.

Inaya ko na ang mga kasama ko sa baba. Gamit naman ang sasakyan ni Kaizen tulad ng dati. Mabilis namin napuntahan ang hospital atpumasok dun. 

Nakasunod lang sila sakin. Pag dating ko sa tapat ng room ay huminga agad ako ng malalim. Tuluyan akong pumasok at inaya ang tatlo.

Nagulat naman sila kuya dahil din. Si dady naman ay tulog parin.

"Umuwi ka na kuya, Ako na mag babantay" Ngumiti naman sakin si kuya. Pero hindi ako ngumiti. Binaba ko ang gamit ko sa sofa at pinaupo ko sila.

"Kumain na ba to?" 

"Hindi pa sya nagigising simula kahapon" Hindi ko maiwasan mag aalala. gusto ko man iwasan pero nasasaktan sa kalagayan ni dady.

"Si Aila?" tanong ko.

"Kasama si Mitsu" Napailing nalang ako. 

"Wala syang kwenta" Umupo ako sa tabi ni dady at tinignan sya.

Nasasaktan ako sa ganitong sitwasyon. Mahal na mahal ko ang dady ko. Kahit nasaktan nila ako ng sobrang noon. Ayokong mawala sya sakin ayoko. 

Unti unti kong hinawakan ang kamay nya. Nakaramdam ako ng saya dahil ngayon ko lang ulit nahawakan ang kamay nya. Sa tatlong taon. Ngayon lang ulit. Yumuko at hinalikan sya sa noo.

"Imissyou dady"Hindi ko maiwasan maiyak dahil dun.

Yung panahon na tinalikuran nila ako, yung panahong mas pinili nila si Aila kesa sakin, Yung panahong yun. Na dapat galit na galit ako sa kanya, Pero ngayon? unting unti na nawawala dahil sa nang yayare.

Miss na miss ko na ang dady ko.

"Ah-hm. Kevin , Kaizen and Takana, Uwi muna ako ah" Tumango ako sa kanya at ngumiti.

"Hehe ako din. Ikaw kaizen" Umiling lang si Kaizen sa kanila. Kumuha ng isang upuan si Kaizen at nilagay sa tabi ko.

Lumabas na ang dalawa at kami nalang ang naiwan.

"You, When i was 6 years, My mom left me. Feel ko kasalanan ko. Feel ko ang sama ko, Feel ko nawalan akong buhay. Sobrang mahal na mahal ko mommy ko. Sya kasi kasama ko lagi sa lahat. She's supportive mom, She's my hero and my dad too. Akala ko perfect na life ko nun. pero hindi, Dun palang pala nag sisimula ang pag subok ng buhay namin. Pero ngayon? Kung si daddy naman ang mawawala? Hindi ko na ata kakayanin. Mahal na mahal ko si daddy. Kahit hindi nya ko pinili nun, Kahit pinili nya na putulin ang lahat lahat samin. Nagalit ako ng sobra. Niloko nila ako, Sobrang sakit. Kasi kahit kailan? Hindi nila ako niloko. But one day, Si Aila? Si Aila dumating. She's my half sister. Wala akong alam. Niloko nila kami. Sobra ako nasaktan. Si Mitsu, Sya yung lalakeng sobrang minahal ko nun. SObrang mahal ko sya, Pero tanggap ko na ang lahat. Tanggap ko na kapatid ang turing nya sakin, Tanggap ko na hanggang dun nalang kami. Three years ago? Natuto akong tumayo sa sarili kong paa, Three years ago natuto akong mag trabaho. Three ago natuto akong lumaban. And thank for cloud. Dahil sa kanya natuto ako."

"M-mahal mo ba si cloud" Tumingin ako sa kanya. 

Nakikita sa mga mata nya ang lungkot.

"Yes. I love him" napalitan ng sakit ang mga mata nya. Ngumiti lang ako sa kanya at inalis ang tingin.

"But i'm not enough for him. Di nya ko deserve dahil sobrang bait nya. Sobrang mapag bigay. Oo mahal ko sya, Pero hindi ako deserve sa pag mamahal nya. Dahil hanggang ngayon? Mahal na mahal ko parin si Mitsu"

~ Tbc