TAKANA

The ring

Isang buwan na nakalipas simula nung nang yare na yun. Simula nung pakawalan ako ng CLoud. Nalaman ko nalang na Umalis si cloud.

Halos sisihin ko ang sarili ko sa nang yare?

Bakit sya umalis? Dahil sakin? Yan alang naman  ang sagot e.

Sinaktan ko sya.

Pinaasa.

Ginago.

Ginamit.

At higit sa lahat.

Nangako ako na hindi natupad.

Hindi sinasadya ang lahat. Si rain, Thunder and storm. Mga galit sila sakin. Wala naman akong magawa. Natatakot ako. Natatakot ako na mawala sila sakin. 

Si kurt? Akala ko totoo nararamdaman nya. Pinag selos nya lang pala si Mitsu para machallenge lalo to sakin.

Pero hindi ko parin napapatawad ang sarili ko sa ginawa ko kay Cloud. I'm so heartless. Pinaasa ko sya. Kahit sa sarili ko?Hindi ko alam

Hindi ko alam na mahal ko lang sya dahil kaibigan ko sya. Akala ko mahal ko sya bilang lalake pero mali. Mahal ko sya kasi sya yung taong nasa tabi ko nung panahong tinalikuran ako ng mundo.

"The hell Takana, Alam namin mahal mo si cloud ano ginawa?"

"I-i'm sorry rain. I love him but n--"

"Bullshit! Si Mitsu parin ba?! TAKANA? MAHAL KA NG KAIBIGAN NAMIN" tumingin ako kay Thunder at storm lahat sila nakatingin sakin at mukang dissapoint.

"Hindi ko alam gagawin ko?! Si dady. Si dady. May sakit sya?! He want to marry me to Mitsu! Tinanggihan ko yun maniwala kayo?! Pero muntik ng mamatay si dady that time!?" paliwanag ko pero umiling parin sila.

"Hindi. Mali e. Kung mahal mo pinag laban " Napa luhod nalang ako sa harap nya.

"I'm sorry. I'm sorry! Hindi ko alam---"

"You love him right?" Tumango ako.

"Then? Marry him. Kung jan ka sasaya. go marry him. Kung ano gusto mo marry him. Wala naman kaming karapatang pang himasukan ang buhay mo e"

"P-please. I'm so sorry! Yes I love him. I love cloud too. Pero iba kasi e!?"

"Anong iba?! Wala. Ang nakikita lang namin . PINAASA MO ANG KAIBIGAN NAMIN" 

Pag katapos ng araw na yun ay umalis sila. Hindi nasila nag pakita sakin. Sobrang hirap. Sobrang hirap kasi. Sobrang hirap na kailangan mong mag sakripisyo sa lahat. Sa lahat lahat!

Yung mga kaibigan kong pinaasa at binigo mo.

Nung nakalabas si dady sa hospital, Agad kaming nag punta sa Semeteryo. Dinalaw namin si Mommy ng sama sama. Ngayon lang ulit namin nagawa yun. Kaya halos hindi na kami umalis dun. Dun kami nag lunch mag meryenda. Akala ko nga dun pa kami matutulog e. 

Pero sinundo na kami ng Driver namin.

Sa isang buwan? Maraming nang yare. Yung surgery ni papa, Sobrang bilis. Sobrang bilis nyang lumakas. 

Sabi ng doctor. Malakas daw si dady pero wag parin -stressin sa mga nang yayare.Kung pwede daw wag munang pag trabahuhin. Pumayag naman kami dun. Puro kami sa bahy ni Dady. Hindi muna akong nag aral this year dahil gusto kong alagaan si Dady.

Nung lumabas si dady saka nag pakita si aila. Gulat na gulat ako kasi dun lang sya nag pakita. Naka ngiti sya at niyakap si dady. Akala ko sasaluhin sya ni dady pero mas nagulat ako ng tinulak nya ito.

"Lumayas ka na sa bahay na to" Malamig na tugon ni dady sakanya. 

Pero mas nagulat ako ng sumagot pa to.