Φάλτσα Νότα

Χαράματα

  Το ίδιο βράδυ, μετά απ' τη χαρμόσυνη είδηση, κοιμήθηκα με ένα χαμόγελο τεράστιο. Ήμουν βέβαια λίγο ανήσυχη. Μία κοιμόμουν μία ξυπνούσα. Μπορώ να πω πως με είχε αγχώσει τρομερά η διαδικασία του ταξιδιού.
  Κάποια στιγμή άκουσα κάτι αναστεναγμούς. Βγήκα απ' το δωμάτιο και κοίταξα στο δωμάτιο της μαμάς. Κοιμόταν. Ο μπαμπάς όμως δεν ήταν εκεί. Κατέβηκα τις σκάλες. Ερχόταν προς τα πάνω μια μυρωδιά σαν τσιγάρο. Αντίκρυσα τον μπαμπά μου να κάθεται στον καναπέ με ένα ποτό στο χέρι, στο άλλο ένα τσιγάρο και πάνω στο τραπεζάκι μισάνοιχτο τον φάκελο που πριν λίγες ώρες είχα παραλάβει.

-Καπνίζεις;,τον ρώτησα.
-Δεν κοιμάσαι; Είνα ακόμα χαράματα.
-Γιατί πίνεις;
-Πήγαινε πάνω.

Του άρπαξα το τσιγάρο απ' το στόμα και το έσβησα.

-Τι κάνεις εκεί;
-Εσύ δεν κάπνιζες.
-Πήγαινε πάνω.
-Τι έχεις μπαμπά;
-Δεν χρειάζεται να τα μαθαίνεις όλα.
-Καλά.. Πέρασα στη σχολή στο Σαν Φρανσίσκο!
-Ωραία..
-Δεν χάρηκες;
-Άμα το θες εσύ, μπράβο σου τότε.
-Τι έχει μέσα ο φάκελος μπαμπά;

Τον άρπαξε αμέσως απ' το τραπεζάκι και έβαλε στην τσέπη του.

-Θέματα της δουλειάς είναι δεν σε αφορούν.
-Μου λες ψέματα. Κάτι άλλο είναι.
-Τελευταία φορά θα το πω, πήγαινε πάνω.
-Όποτε θελήσεις να μοιραστείς κάτι μαζί μου μπορούμε να μιλήσουμε. Αυτό κάνουν οι κόρες με τους μπαμπάδες τους συνήθως. Καληνύχτα..

  Με κοίταξε με ένα αχανές βλέμμα..Δεν ήταν καλά. Ποτέ δεν κάπνιζε όταν ήταν στεναχωρημένος. Κι αν έχει κάποιο πρόβλημα υγείας; Τώρα που φεύγω; Μου έχει φερθεί σκάρτα. Αλλά αν είναι άρρωστος θα τρελαθώ..
  Ξάπλωσα πάλι στο κρεβάτι μου..Οι σκέψεις μου με έκαναν να χάσω τον ύπνο μου.. Τι να έλεγε άραγε το γράμμα; Πρέπει να μάθω. Μπορεί να είναι άρρωστος ή να κινδυνεύει η θέση του στη δουλειά του. Ή να σχετίζεται με τη λεγάμενη..