Μια Διαφορετική Συγκατοικοιση

Κεφαλαιο 49

'Αμάν ρε Μαμα, ποσα ακόμα θα μας φέρεις;' Ειπε στην Μαμα μου, που τόση ώρα πηγαινο-έρχετε στο σπίτι και μας φαιρνει τάπερ με φαγητό, μπορεί να ειναι απο την Αργεντινή αλλα τα χαρακτηριστικά της Ελληνίδας μάνας τα εχει, όπως καταλάβατε φεύγουμε και η μάνα μου μας φαιρνει προμήθεια για αυτο το τεράστιο ταξίδι, των τριων ωρών; Ναι κάπου εκεί

'Αυτα ειναι τα τελευταία αγάπη μου, ποιος ξέρεις τι τρώτε εκεί πέρα, τα δικά μου ειναι καλύτερα' ειπε, δηλαδή οταν τελειώσουν το θα τρώμε; Τα πόδια μας; Αχχχ ρε Μαμα

'Καλα εντάξει' της ειπα και έδωσα τα τάπερ στον Αποστόλη μιας και απο οτι φαίνεται ο χοντρουλης μου θα τα τιμήσει ιδιαίτερα, αφου τα έδωσα πήγα να την χαιρετήσω, με έσφιγγε στην αγκαλιά της, με έσφιγγε πολυ, ανάσα δεν παίρνω

'Μα..μα, αν..ασα' της ειπα και απομακρύνθηκε πηγαίνοντας στον Στέφανο, ε ρε αγάπες με αυτόν, να αρχίσω να ζηλεύω;; Βέβαια μπορεί να τον συμπάθεια επειδή μοιάζει στον αδερφό μου, όντως μοιάζουν πολυ τουλάχιστον στο τον θυμάμαι, ειδα και κάποιες φωτογραφίες του αδερφού μου, που της είχα κρύψει κατω απο το κρεβάτι και μοιάζουν αρκετά αλλα ίσως ειναι και η ιδέα μου, η μάνα μου απομακρύνθηκε απο τον Στέφανο και πήγε στην ναταλια, την αγκάλιασε και κάτι της ψυθηρισε στο αυτί, μυστικούλια;; μιστικουλια;;
Έπειτα έφυγε απο την ναταλια και πήγε στον Αποστόλη ο οποίος μόλις είχε αφήσει τα τάπερ στα πίσω καθίσματα, τον αγκάλιασε και επίσης του ψυθίρισε συο αυτί αλλα αυτη την φορά το άκουσα μιας και ήμουν δίπλα

"Να μου την προσεχείς" του ειπε ψυθηριστα

'Να ειστε σίγουρη' της απάντησε εκείνος και γύρισε σε εμενα κλείνοντας μου το μάτι, έπειτα χαιρέτησαμε, την θεία μου και τον Γιώργο, ο οποίος μας ειπε πως θα έρθει για λίγες μέρες στην Αθήνα και φύγαμε.

[...]

"Ποιος μπορεί να το έκανε αυτο;" Ρώτησα τον Στέφανο, αφου μόλις μπήκαμε σπίτι είδαμε το σαλονι σε άθλια κατάσταση, ηταν λες και είχε πέσει βόμβα, η ώρα 9 μιας και κάναμε και μια στάση στην Χαλκίδα για να κάνουμε βόλτα και να πιούμε κανε καφέ

'Δεν ξερω ρε Αριάδνη, πήγαινε Κοίμησου τωρα και θα τα μαζέψουμε αύριο' ειπε

Εμ ξέρεις Στέφανε, φοβάμαι να κοινηθω μόνη μου' του ειπα και εκείνος γέλασε, εγω του λέω οτι φοβάμαι και αυτός γελάει, ΓΟΥΡΟΥΝΙ

'Πηγαινε να αλλάξεις και έλα στο δωμάτιο μου' μου ειπε και αμέσως έτρεξα στο μέρος του