Μια Διαφορετική Συγκατοικοιση

Κεφαλαιο 42

Μεριά Στέφανου

Μόλις άνοιξε η πόρτα και ειδα την Μαμα μου αμέσως ένιωσα να χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου, είχα να την δω 12 χρόνια σχεδόν, είχε αλλάξει, τα μαλλιά της ηταν μαύρα, είχε αδύνατισει αρκετά, όταν η ματιά της έπεσε πανω μου ειναι σίγουρος πως με κατάλαβε, η θεία μου με κοιτούσε με ενα μεγάλο χαμογελο, σαν να ήξερε πως θα ξανά ερχόμουν.

Μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο μου έμεινα να το κοιτάζω, δεν εχει αλλάξει τίποτα, ειναι όλα όπως τα άφησα, πλησίασα το γραφείο μου και πανω ειδα πολλές φωτογραφίες μου με την Αριάδνη, δεν είχα προλάβει να τις πατώ τοτε μαζί μου, βρήκα και φωτογραφίες με τον Γιώργο, πως δεν φον αναγνώρισα όταν τον ειδα στο νοσοκομείο; Βέβαια εκείνη την στιγμή με ένοιαζε μόνο η υγεία της Αριάδνης οπότε λογικό το βρίσκω. Αφήσαμε τα πράγματα μας και αφου έβγαλα την μπλουζα αποφάσισα να πάω δίπλα μαζί με την Κατερίνα για να κάνουμε χαλαστρα στο ζευγαρακι, μπαίνουμε μέσα και βλέπω οτι ηταν και ο Γιώργος, έπεσα στο κρεβάτι της Αριάδνης, ενώ ταυτόχρονα ένιωθα τα ματιά του Γιώργου να με καρφώνουν και έπειτα και την Αριαδνη, μόλις ειδα οτι ο Γιώργος κοιτούσε το τατουαζ στο στερνό μου τα έχασα, σίγουρα θα θυμάται το σχέδιο που είχα κάνει παλιά, για αυτό με κοιτούσε, τον κοίταξα και εγω και δεν είπαμε τίποτα, ευτυχώς η Ναταλια άλλαξε την συζήτηση και έφυγε αμέσως με την Αριαδνη για να πανε στην κουζίνα

'Πως εμπνεύστηκες αυτό το σχέδιο;' Με ρώτησε ο Γιώργος, περίεργος όπως πάντα, θα του πω την αλήθεια και είμαι σίγουρος πως θα με βοηθήσει να το πω στην Αριάδνη

'Εμ...βασικά..εγω το σχεδίασα.' Του ειπα και εκείνος με κοιτούσε καλα καλα

'Τι; Πως;' Ρώτησε, αφου εχει καταλάβει γιΑτι κάνει τον μαλακά;

'Ρε μαλακα σοβαρά τώρα; Ο στεφαν ειμαι' του ειπα και με κοιτούσε με το στόμα ανοιχτό

'Κλειστο θα μπει καμία μύγα' του ειπα και γέλασα, εν τω μεταξύ  ο Αποστόλης τόση ώρα δεν εχει βγάλει αχνά

'Πως γινεται; Γιατί εσυ, η Αριαδνη, εσυ, συγκατικοι, αδέρφια, μαζί, η Μαμα σου, ωχχ Θεέ μου' ειπε και έκατσε στην καρέκλα υπό γραφείου της Αριάδνης

'Ρε τζωρτζη εισαι καλα;' Τον ρωτάω

'Κοψε τις μαλακιες παπάρα και πες'τα μου ΟΛΑ' μου ειπε κάπως αγριεμένα, ρε αγρίεψε αυτός, εγω Φλώρο  τον θυμώμουν

Αφου τέλος πάντων του εξήγησα ο,τι εχει γίνει εκείνος είχε μείνει παλι και με κοιτούσε σαν μαλακας, ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ, οχι σαν, σκέτο μαλακας