Κεφάλαιο 10

1.2K 113 6
                                    

Πλευρά Στέφανου

Ξυπνησα πολύ νωρίς το πρωί γιατί ανησυχούσα για την Αριάδνη αλλα ανησυχώ κ για την Ναταλία ολο το βράδυ έκλαιγε, ο Αποστόλης απο χθες είναι άφαντος δεν ξέρω που σκατα έχει πάει και ποιος ξέρει τι έκανε εχθές αφού ξύπνησε και η Ναταλία κατεβηκαμε κάτω, φάγαμε πρωινό, ντυθηκαμε και πήγαμε κατευθείαν στο νοσοκομείο. Ανεβήκαμε στο δωμάτιο της Αριάδνης και είδαμε τον Γιώργο να κοιμάται δίπλα απο το κρεβάτι της καθισμένος στην καρέκλα. Ο Γιώργος καταλαβε ότι μπήκαμε στο δωμάτιο και ξύπνησε. Η Ναταλία πήγε και ξάπλωσε στο κρεβάτι μαζι με την Αριάδνη, εγω πήρα τον Γιώργο έξω για να ξεχαστεί λίγο και αυτός

''φοβάμαι, φοβάμαι πολύ γαμωτο. Δεν θέλω να πάθει κάτι '' έλεγε συνέχεια

''ηρέμησε.. Όλα καλα θα πάνε. Ο γιατρός τι είπε; '' τον ρώτησα

''είπε ότι μέχρι το μεσημέρι θα έχει ξυπνήσει, αλλα και πάλι φοβάμαι ο γιατρός ειπε ότι αν ξανα λιποθυμησει ίσως μείνει έτσι για πάντα. Και όχι δεν θέλω να την δω πάλι έτσι '' είπε. Τι εννοεί πάλι;

''τι εννοείς πάλι; '' τον ρώτησα.

''δεν μπορώ να σου πω, αν θέλει να σου τα πει η ίδια, είναι δικα της θέματα αυτά '' μου ειπε κ τον καταλαβαίνω απολύτως, φυσικά κ δεν μπορεί να μου πει κάτι χωρίς την έγκριση της Αριάδνης. Έτσι όπως μιλούσαμε βγαίνει απο το δωμάτιο τρέχοντας η Ναταλία

'' Ξύπνησε '' φώναξε και ξανα μπήκε τρέχοντας μέσα

Πλευρά Ναταλίας

Κάθομαι στο κρεβάτι και χαϊδεύω τα μαλλιά

'' σε παρακαλώ άνοιξε τα ματάκια σου. '' της έλεγα κ της ξανα έλεγα. Έκλαιγα όλο το βράδυ έκλαιγα και τώρα ακόμα κλαίω, δεν θέλω να πάθει κάτι η Αριάδνη.

''μην κλαις.. Και κανε άκρη χοντρή '' άκουσα την Αριάδνη να λέει λίγο αδύναμα

''Αγαπη μου ξύπνησες'' ειπα κ την αγκάλιασα σφιχτά, πολύ σφιχτά

''κ γω σ'αγαπω '' είπε

''δεν ξέρεις πόσο τρόμαξα ' της ειπα ενώ την έβγαλα απο την αγκαλιά μου

'' το ξέρω συγνώμη'' είπε

''παω να φωνάξω τα αγόρια '' ειπα και έφυγα

''Ξύπνησε '' ειπα και μπήκα ξανα μέσα. Απο πίσω μου ήρθαν ο Στέφανος με το Γιώργο πέσανε και οι δύο πάνω της και την αγκάλιασαν, εε δεν άντεξα και πήγα και εγώ για αγκαλίτσα.

''Ο Αποστόλης δεν είναι εδώ; '' ρώτησε και κοιταξα αμέσως τον Στέφανο

'' εμμ δεν ξέρουμε που είναι, τον παίρνω τηλέφωνο απο χθες και δεν το σηκώνει. Τον πηραμε πολλές φορές αλλα τίποτα '' ειπε ο Στέφανος και η Αριάδνη κατεβασε το κεφάλι της.

Μια Διαφορετική ΣυγκατοικοισηOnde histórias criam vida. Descubra agora