Ve belirlenen ameliyat gunu gelip catmisti. Bir ay sonra tekrardan çıkmıştı doktorun yanına gitmek için evinden.
Belden altimi hissetmiyordum ama tüm vücudumun titredigine yemin dahi edebilirim. Çok riskli bir ameliyat olmaya gidiyorum. Belki bu sandalyeyle bu kapıdan son cikisimdir. Belkide bu kapıdan son cikisimdir. Kim bilir..
Asansöre vardigimda tum hayatim film şeridi gibi gozlerimin onunden geciyordu en cokta annem ve Aysu.
O kadar çok zaman olmuştu ki Aysu'yu gormeyeli. O kadar çok ozlemistimki onu emindim beni ayakta gorucegi an koşup boynuma atliyacakti bende ona sımsıkı sarilacaktim , umutluydum.
Bir kac hemşire damar yolunu açtı biraz serum yedim sonra gelip önlük verdiler hazirligim tamamlanınca beni alip ameliyathaneye indirdiler aklımda annem vardı burası buz gibiydi vücudum titriyordu.Erkeklik bir yana dursun ne yalan söyleyeyim can tatlı. Korkuyordum. Doktorun geldiğini gördüm
-Murat bey nasılsınız?
-iyiyim fakat çok gerginim biz bu ameliyattan vazmi. ...
-HAYIR.VAz geçmek yok Murat bey. Lutfen bana güvenin .
Sesimi bile çıkaramadım . Beni masaya aldilar nefes alisverisim siklasmis kalbim deseniz gogus kafesimi zorluyordu. Beyaz sakallı bi adamin serumumun icine bir sey enjekte ettigini gördüm.Sonrası mi?
Sonrası karanlık..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALLERİMİN ENGELİ
RomanceFelçli olabilirdim ama yüreğim saglamdi. Evet,bacaklarim duymuyor,hissetmiyordu. Ama kalbim aciyor en ufak kan damarına kadar acıyı hissediyordu. Yaşadıklarım acıydı ama yasatacaklarim da aşağı kalmayacakti. AMA ben sana kiyamazdim ki...
