Haist buhay parang life.......
My name is Prince Arck Jin Santillian. Seventeen years of age. Only son or should I say the only "prince".
I have two close friend before. Yes you read it right " before". Bata palang kami magkakaibigan na kami until nangyare ang bagay na yon. They betrayed me. Kaya nagpasya akong lumayo at kalimutan ang lahat.
It was first day of school. Bagong classroom, bagong adviser, bagong classmate at bagong school.
Nalipat ako ng bagong school because lumipat kami ng bagong bahay. Kaya halos lahat bago.
"Good morning class' dinig kong bati ng classroom adviser.
"Good morning ma'am" they replied.
"Hows your summer vacation? Nasulit nyo ba? Did you enjoyed it? - adviser
Nagbulong bulungan lang ang mga studyante..
"By the way this is our first day of school. But before that may ipapakilala ako sa inyo" dinig kong sambit ng advicer.
"You have a new classmate" dugtong pa nito sabay tingin sa akin. Hudyat para pumasok na ako..
When I step in at the room all eyes on me..
"wow ano ngayon lang nakakita ng artista" tanong ko sa sarili ko." ok hijo you can introduce yourself" the adviser said.
"My name is Prince Arck Jin Santillian" maikli kong pagpapakilala.
" that's all"? The adviser asked.
"yes'. I answer.
' Ok, Mr. Santillian you can take your sit. Ikaw na ang bahala kung saan mo gustong maupo' mahabang litanya nito.
I started to walk when I've noticed na may isang babae na titig na titig sa akin hanggang sa makalapit ako sa kanyang tabi..
" What'? I've asked na kanyang ikinagulat..
'No-- nothing' nauutal nyang sagot.
"Tsk! Wala naman pala kung makatitig wagas'. bulong ko habang dumadaan sa harapan nya at pumunta sa katabi nyang upuan.
' Sungit ' dinig kong bulong nya.
After non ay nagsimula na ang klase. Well, Actually hindi naman totally nagklase. Dahil nga it was the first day of school halos puro pagpapakilala lang ang nangyare.
Marami din kaseng bagong studyante ngayon taon na lumipat sa school na ito.' Arck, hows the first day of school? Had you enjoyed it'? my mom asked ng makauwe ako sa bahay.
Tiningnan ko lang siya at dumiretso sa aking kwarto.
' Haist nakakapagod' sabay higa sa aking kama.
At sa paghiga ko nagbalik sa akin ang mga alaala ng kahapon.
Flasback......
It was a summer vacation. Nagbakasyon kami ni Mama sa probinsya kung saan sya lumaki. Ayoko nga sanang sumama kaso pinilit ako ni Mama kasi magkakaroon kami ng reunion kaya hindi raw pwede na hindi ako sumama.
'Arck bilisan mo dyan! Were getting late! Baka maabutan pa tayo ng traffic! ' sigaw nya mula sa baba ng hagdanan.
'Opo! sagot ko sabay hablot ng aking bag at takbo ng hagdanan.
' Oh dahan dahan baka mahulog kapa sa hagdan' - mama
'Sabi mo kanina bilisan tapos ngayon naman bagalan ano ba talaga'? bulong ko habang palapit sa kanya.
' Ano? May sinasabi kaba'? tanong nya.
'Wala po' Tara na po' palusot ko.
'Sige'. sagot nya.
Halos dalawang oras ang biyahe papunta sa probinsya nila Mama.
Pagdating sa bahay ng magulang ni mama ay sinalubong na kami agad ng mga ito.
' Kamusta ang biyahe bubbles'? tanong ni lola kay Mama.
' Ok naman po Mama' sagot naman nito.
'Mabuti naman, halina kayo at ihahatid ko kayo sa magiging kwarto nyo.' wika nito at nauna ng lumakad paakyat ng hagdan.
Malawak ang bahay nila lola. Ang design nito ang parang panahon pa ng hapon ngunit kahit ganon ay maayos parin ang itsura nito.
Dalawang palapag at may anim na kwarto. Dalawa ang nasa ibaba at apat naman sa itaas.
Sa kwarto aking inukupa ay may biranda at tanaw na tanaw mo ang ganda ng bakuran.
Dahil sa pagod sa biyahe ay nakatulog ako at hapon na ng magising dahil sa sunod sunod na katok.
Pagbaba ko sa sala marami ng tao. Masasayang naguusap at nagtatawanan.
' Oh Arck andyan kana pala, halika at ipapakilala kita sa mga relatives natin' pagaanyaya ni Mama sa akin.
Bla! Bla! Bla! Bla!
After maipakilala ni Mama ang mga relatives namin ay kumain na kami. Pagkain ay napagpasyahan ko munang lumabas sa bakuran nila lola.
Kinabukasan abala ang lahat sa paghahanda para sa gaganaping reu ion.
Lumipas ang araw at naging masaya naman ang lahat.
Isang katok ang nakapagbalik sa akin sa kasalukuyan.
'Arck, anak handa ang hapunan'. tawag ni Mama.
'Sige po. Susunod na ko' tugon ko.
Nagpalit lang ako ng damit at pagkatapos ay bumababa na ko para kumain.

YOU ARE READING
MY ONE LAST CRY
Short StoryAng pag- ibig ay parang isang bunga ng punong kahoy. Sa una mura pa, parang puppy love lang. Pero habang tumatagal pasarap ng pasarap. Yun ang tintawag na first love. Siya yung nagbibigay ng kilig at inspirasyon sa atin. Parang mangga na maniba pa...