Anlamsız bir şekilde birden kendimi attım dışarı, ne oluyordu şimdi birden ? Neden dışarı çıkmıştım ? Ben hala bana ne oluyor diye şaşkın şaşkın cafenin önünde dururken o geldi yanıma.
"İyi misiniz bir anda böyle dışarı atınca kendinizi endişelendim. "
Sahiden benim için endişelenmiş miydi ? Hala yüzüne tuhaf tuhaf bakıyordum. Bir an önce kendime gelmeliyim diye geçiriyordum içimden.
"Yok yok bir şeyim benim başım dönüyo galiba gitsem iyi olcak sanırım."
Oracıkta öyle bırakıp gittim, tek bir şey demesini beklemeden. Yürüdüm öylece kalbim hala küt küt atıyordu. Neydi bu yaşadığım ? Bir insan bir insanın üstünde bu denli etki yapabilir miydi gerçekten ? Oturup bir bankta düşünmeye başlayınca içimde bir mutluluk dolmuştu. Ne güzel bir kızdı. Hatta güzel kelimesi eksik kalıyordu yanında bana yeni bir kelime lazımdı. Sanırım kaçıyordum bu kelimeden ama ben galiba aşık olmuştum. Telefonumun sesi ile irkildim.
"Fatih nerdesin abi sen geldim cafeye tuhaf olduğunu direk çıkıp gittiğini söylediler."
Eyvah ! Kız hakkımda tuhaf olduğumu düşünmüş olmalı. Bende ne bekliyorsam aptal aptal bakıp suratına öylece bırakıp gittim , tabikide öyle düşünücek.
"Bilmiyorum Gürkan cafede bir daralır gibi oldum. Zaten gelmek istemediğimi söylemiştim. En iyisi gel sen yanıma. "
Gürkan yanıma geldiğinde şaşkınlığımı atmış hatta yüzüm gülüyordu. Çok mutlu hissediyordum kendimi saatlerce yaşadığım o anı anlatabilirdim. Onu ilk gördüğüm anda içimde uçuşan kelebekleri,tüylerimin diken diken oluşu, kalbimin güm güm oluşu, sormak istiyordum aslında bu yaşanılanlara aşk mı diyordunuz diye ? Gürkan çok aşk yaşamış biriydi. Benim tam tersim olan bir kişilik , sosyal, giyinmesine her şeyine özen gösteren gerçekten yakışıklı biriydi. O bu işlerin ustasıydı. Benim tam aksime endişeli bir şekilde yaklaştı ve gelip oturdu.
"Neyin var senin şimdide yüzün gülüyor mutlu gibisin ? "
Bu değişken ruh halime yıllardan beri hiç alışamamıştı.
"Gürkan ben aşık oldum abi. Yani bu yaşadığım hislere siz aşk diyorsunuz sanırım.
Gürkan patlattı kahkahayı haliyle...
"Ne diyorsun oğlum sen ? Sen ve aşık olmak ? Rüyadayım heralde."
Cümlelerini devam ettirirken gülüyordu hala. Haklıydı ona hiç kızamıyordum. Bende kendimden böyle bir şey beklemezdim. Aslında çoğu insanın hala kendinde keşfedemediği yönleri vardır. İçimizdeki bizi çıkarabilcek durumlarla karşılaşınca durumlar değişiyor bambaşka biri olabiliyorduk.
"Bana yardım et kardeşim ! Bu işin içinden senin yardımın olmadan asla çıkamam. "
Gürkana o kadar güveniyordum ki bana sonuna kadar yardımı dokunacağını biliyordum. Şuan da yürüttüğü mükemmel düzenli bir ilişkisi var mesela başarabiliyor yani. Harika bir çiftlerdi.
"Sen rahat olsana üstad burda biliyorsun. Yalnız kim bu şanslı mı desem şansız mı desem bilemedim ama. "
Yüzüme bakıp sırıtıyordu.
"Cafede çalışan o siyah saçlı..."
Derken cümlem yarım kalmıştı çünkü...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adını Sen Koy
Teen Fiction"Çoğu zaman keşkelerim olurdu ama bu en acısı sanırım... Neden sıkılmıştım ki ? Niye geldim o cafeye ? Neden gördüm seni ? Sahiden aşk dedikleri şey bu muydu ? Ben bu içimdeki yangında kül oldum. Aşk her şeyi kaybetmeye değer mi ?" - Aşkın bu kadar...
