KUMAR

K/8

"Hazır mısın? "

Demesiyle Burak'ın hızla siyah şortumu giydim ve üstüme de içimi siyah sütyenimi gösteren tişörtü giydim. Ayağıma siyah Adidas'ları giyip hızla aşağı indim.

Burak'ın bana bakması ile karşını çatması bir olmuştu.

"Git ve üstünü değiştir. "

Diyerek bacaklarıma ve göğüsüme bakmaya devam etti. Buraz rahatsız olurken bende kaşımı çattım.

"Hayır değiştirmeyeceğim."

Diyerek hızla evden çıktım. Jeepine binip bekledim onu. Arabaya sinirli binip kapıyı sertce çarptı. Bende istifimi bozmadan gideceğimiz yeri bekledim. Madem bana gideceğimiz yeri söylemiyordu bende istediğimi giyerdim. 1 saatlik yolculuktan sonra dağ gibi bir yere çıkmıştık. Ileride bi grup vardı.

Burak ile arabadan inip yürümeye başladık. Gruba doğru yaklaşırken Burak eliki sıkıca tuttu.

"Elimi bırakmak yok."

Diyerek yüzüne bir gülme takarak grupla selamlaştı. Benim tanışmama izin vermeden hızla çekiştirdi.

Elim terlemeye başlarken eşsiz manzaraya bakıyordum.

Burak'ın elimi bırakıp paraşüt ile yanıma gelmesi ile şaşkınca ona baktım.

"Ben hayatta buna binmem."

Diyerek kafamı iki yana salladım. Bana yaklaşıp,

"Bunu yapabilirsin hatta,"

Diyerek hızla dudağıma dudaklarını değdirdi. Gözlerim istemsizce kapanırken içim kıpır kıpırdı. Dudaklarımız esen rüzgârla birlikte kavrulurken ellerini kalçama koyarak beni kendine daha çok yaklaştırdı Burak,

Öpüşmemiz derinleşirken ağzına inledim. Birazdan deliler gibi utanacaktım ama olsundu. Anın keyfini çıkartacaktım.

Nefes nefese ondan ayrılırken gözlerimi açtım. Gülüyordu bana,

"Şans öpücüğün emin ol sana şans getirecek. "

Diyerek göz kırptı ve paraşütle uğraşmaya başladı. Ben kenarda onu utanarak izliyordum. Sonunda gerekle şeyleri giymiş ve paraşüte oturmuştum. Burak'ta arkama oturmuş rüzgarın sert esmesini bekliyorduk. Sonunda koşarak havalanmıştık. Eşsiz manzaraya doğru uçarken korkarak halatı tuttum.

Burak kaskımı tutup çıkarırken oksijeni içime çektim. Harikaydı. Adrenalin vücuduma ponpalanıyordu.

"Rüya şimdi dediklerimi twk tek yap tamam mı? "

Diye bağıran Burak'a dönmeye çalıştım.

"Tamam bişi mi oldu ne oldu?"

Diyerek bağırdım bende,

"Şimdi kemerini çözeceğim ve kucağıma oturacaksın tamam mı? "

Diyerek bağırdı. Dediğini idrak etmeye çalışırken gözlerimi pörtlettim.

"Saçmalama tabiki bunu yapmayacağım."

Dememle önündeki kemeri arkamdan çözmüştü bile, uçurumdan süzülürken kemerim açık büyük tehlike arz ediyordum. Kalbim korkuyla dolarken gözlerim doldu.

"Burak yapamam kapat şunu. "

Diyerek bağırdım. Nefesim kesiliyordu sanki.

"Yapacaksın. "

Diyerek belimden beni havalandırması ile gözüm döndü. Korkudan tirtir titriyordum. Ayaktaydım ve sadece elimle halata tutunuyordum. Aşağısı baya bi yüksekti. Düşsem parçam bulunmazdı.