Ένα φιλί

Κεφάλαιο 9

Ο Άρης και εγώ απομακρυνθήκαμε αμέσως ενώ εγώ προσπαθούσα να ρυθμίσω την αναπνοή μου απο το γέλιο.

Τι στο καλό κάνουν αυτοί εδω?

Οι φίλοι του Άρη που είδα εκείνη την μέρα στο βίντεο κλαμπ, έμειναν ακίνητοι γελώντας ενώ μαζί τους ήταν και οι δικοί μου φίλοι οι οποίοι γελούσαν και αυτοί.

"Αυτή είναι η μασκότ" ένας απο τους φίλους του Άρη είπε με ειρωνικό ύφος ενώ κάθισε στον καναπέ. Ένιωσα άβολα ενώ χιλιάδες ερωτήσεις έτρεχαν στο μυαλό μου. Αφού έφυγε η πρώτη αμηχανία μου απάντησα πίσω "προφανώς, αλλά σε γνωρίζω?"

"Αλλά πρώτα απο όλα, τι κάνετε εσείς εδώ, μαζί τους?" ρώτησα δείχνωντας τους φίλους μου.

"Βασικά, δεν ξέραμε πως θα είναι εδώ, συναντηθήκαμε στην είσοδο. Απλή σύμπτωση. Και ήρθαμε για να σε σώσουμε" εξήγησε η Λένα.

Οι αγαπημένοι μου φίλοι ήρθαν για να με σώσουν, τι γλυκούλιδες.

"Ευχαριστώ Λένα μου" της είπα και έτρεξα κοντά της αγκαλιάζοντας την σφιχτά.

"Ει περίμενε, δική μου ιδέα ήταν και οι υπόλοιποι απλά συμφώνησαν να έρθουν" είπε ο Νίκος παριστάνοντας τον παραπονεμένο.

"Το ξέρεις πως σ'αγαπώ Νίκο μου" του είπα χαμογελώντας και μου χαμογέλασε πίσω περνόντας το χέρι του γύρω απο τον ώμο μου.

"Γχμ..., γχμ..." ο Άρης καθάρισε τον λαιμό του κάνοντας αισθητή την παρουσία του.

Έχω αναφέρει ότι ο Άρης και ο Νίκος δεν μπορούν ο ένας τον άλλο? Ας πούμε είναι αντίπαλοι. Δεν το ανέφερα ε?

"Ει, αυτό είναι το σπίτι μου. Το λέω σε περίπτωση που σου διαφεύγει" είπε αλαζονικά.

Το ξέρω πως ο ένας αντιπαθεί τον άλλο, αλλά αυτή την στιγμή η φωνή του Άρη στάζει περισσότερο δηλητήριο και δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί.

"Έλεγες..." ο Νίκος έκανε ένα βήμα μπροστά και τον έπιασα απο το χέρι.

"Έλεγα να βγεις έξω απο το σπίτι μου" του είπε σοβαρά.

Τι συμβαίνει μαζί του? Γιατί γίνεται τόσο μαλάκας?  Μαζί μου είναι εντάξει και διασκέδαζε πρωτού να έρθουν οι άλλοι. Τώρα γιατί γίνεται ηλίθιος πάλι?

"Εντάξει, αρκετά! Μην αρχίσετε να τσακώνεστε. Αν δεν μας αντέχουν δεν πειράζει. Πάμε να φύγουμε" είπα και έπιασα ξανά το χέρι του Νίκου γυρίζοντας τον για να φύγουμε.