Ένα φιλί

Κεφάλαιο 14

Ξέρετε αυτό το συναίσθημα όταν είστε τόσο πολύ ενθουσιασμένοι που δεν ξέρετε πως να αντιδράσετε και είστε σαν χαζοχαρούμενο?

Ναι. Αυτό το συναίσθημα έχω απο το πρωί.

Σήμερα είναι το ραντεβού μου με τον Άρη! Θεέ μου! ούρλιαξα απο μέσα μου.

Σήμερα είναι Σάββατο, οπόταν χαλαρά, δεν έχει σχολείο!

Είμαι χαλαρή απολαμβάνοντας το Σάββατο μου και σχεδιάζω το ραντεβού μου, ψάχνοντας τα ρούχα μου, όταν πρόσεξα τα βυσσινί δαντελωτά εσώρουχα που μου είχε κάνει δώρο η Λένια στα 16 γενέθλια μου.

Δεν τα είχα φορέσει ποτέ. Και γιατί να τα φορέσω αυτά? Εξάλλου δεν είναι του στυλ μου αυτού του είδους τα εσώρουχα.

Ήμουν έτοιμη να σπρώξω όλα τα ρούχα μου πίσω στην ντουλάπα όταν το κινητό μου δονήθηκε πως έχω μήνυμα.

Το άνοιξα.

Άρης: "Μου αρέσουν αυτά τα βυσσινί δαντελωτά εσώρουχα :)"

Μόλις διάβασα το μήνυμα πήγα προς το παράθυρο του δωματίου μου, βλέποντας στο απέναντι δωμάτιο τον Άρη να στέκεται και να κοιτάζει προς εμένα χαμογελώντας.

Και ναι άλλαξα ξανά το όνομα του στο τηλέφωνο μου σε σκέτο Άρης.

Έριξα όπως όπως τα ρούχα μέσα στην ντουλάπα, κοκκινίζοντας ελαφρά.

"Καταρχήν, δεν φορώ αυτά τα πράγματα και δεύτερον πόσες φορές με κατασκόπευες Άρη?" του είπα δήθεν θυμωμένα αλλά χαριτωμένα.

"Μπορεί να έριξα μπορεί και όχι μερικά βλέμματα..." είπε αθώα.

"Μην ανησυχείς μωρό μου είσαι σέξι" μου είπε και κάλυψα το κατακόκκινο σαν ντομάτα πρόσωπο μου στα δύο μου χέρια.

Γέλασε με την αντίδραση μου. Τον αγριοκοίταξα προτού κλείσω το παράθυρο και τραβήξω τις κουρτίνες.

Γιατί κοκκινίζω? Αφού και εγώ τον κρυφοκοίταξα μερικές φορές όταν έβλεπα πως ήταν στο δωμάτιο του χωρίς φανέλα.

Και μπορώ να διαβεβαιώσω πως είναι πολύ σέξι.

Χαμογέλασα και πήγα να κάνω ένα ντουζ.

-------------------

Αργότερα το απόγευμα ο Άρης μου έστειλε μήνυμα πως θα έρθει να με πάρει για το ραντεβού μας στις έξι.

Και τώρα έχω μόνο μια ώρα για να ετοιμαστώ.

Ο Πέτρος και η Λένα είχαν έρθει σπίτι μου το πρωί για να κάνουμε μια μελέτη για το σχολείο αλλά ο Πέτρος κατέληξε να παίζει PS με την μαμά μου.