SON DÖRDÜN(Bir Başlangıç Öyküsü)

NEYDİM BEN ?

HERKESE MERHABA :)) İYİ OKUMALAR. İNŞALLAH BEĞENİRSİNİZ. YORUM VE VOTE ATMAYI UNUTMAYIN.
MULTİMEDYA : MERT

Mert hakkında ne düşünüyorsunuz???

Sever miydi gerçekten de ? Saçmaydı. Beni sevmesi saçma. Hastaydım ben. Mert haklıydı, elinde sonunda beni bu öldürecekti.

Hayır hayır. Beni sevmemesi gerekiyordu. Çok üzülürdü.

Kardeşinden sonra bir de ben...

Hemen uzaklaşttım Payiz'den. Soran gözlerle bana bakıyordu.

"Yoruldum. Oturalım." Diyip masaya doğru yürüdüm. Payiz'in peşimden geldiğini biliyordum. Masaya oturunca hiç bir şey yokmuş gibi yemeğime devam ettim. Başımı kaldırdığımda Payiz kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

"Neden bana öyle bakıyorsun?"

"Yorgun durmuyorsun. Ne oldu ?"

"Hayır yorgunum. Ayakta iken bunu daha çok hissediyorum."

Payiz'e yalan söylemek kötü hissettiriyordu.

O gün odasında beni çizdiği gördüm, benimle bu kadar ilgilenmesi bazı şeylerin başladığını gösteriyordu.

Belki mutlu olurduk ama olmazdı. Bu ona yaptığım en kötü kötülük olurdu.

Konuşmadığı kardeşini bile benim yüzümden eve almak zorunda kalmıştı. Benim yüzünden kendini çiğniyordu.

"İki saattir çatala bakıp ne düşünüyorsunuz? "

Birden çatal elimden düştü.

"H-hiç bir şey."

"Yalan söyleyemiyorsun Cemre.

"Ben sadece.. bilmiyorum." Çatalı tabaktan alıp kenarıya koydum.

"Neden böyle yapıyorsun Cemre ? Neden sana yaklaşırken birden kendimi uzaklarda buluyorum."

Doğrumuydu bu ? Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Mekan üstüme üstüme gelmeye başladı.
"Kalksak mı? "

"Çok zor bir kızsın." Diyip ayağa kalktı. Cebinden biraz para bırakıp yürümeye başladı. Bende çantamı alıp peşinden gitmeye başladım.
Ona yetişmek için hızlı hızlı yürüdüm.

"Ben zor kız değilim." Yüzüme bakıp alayla gülüp arabaya bindi.
Arabaya biner binmez sürmeye başladı. Eve baya uzak bir yere gelmiştik. Yolumuz uzundu. Uzanıp radyoyu açtım. Koltuğa başımı dayanıp şarkının sözlerine odaklandım.

Bu bir ayrılık şarkısı, çok derinden
Gözlerimdeki bulanıklıklar özlemekten
Bugün yollarımız ayrıldı, çok eminken
Hatıralar hep etrafımda nereye gitsem

Bu bir aşığın sancısı, çok derinden
Sözlerimdeki haykırışlar gülmemekten
Dur bi' sakın gitme hemen, ben istemeden

Keşke ben de ellerimi böyle bırakabilsem

Düşe düşe tutundum ben hayata
Sen hiçbir zaman inanmadın aşka

Sensizliğin acısı dudaklarımda
Yapabilirim yalnız başıma

Daha birkaç gün önce ellerim yüzündeyken
Bir bütünün iki parçası gibiydik, senle ben

Dünya tersine dönüyor artık, sen yokken
O rengarenk aşk düştü şimdi ellerimden

Düşe düşe tutundum ben hayata
Sen hiçbir zaman inanmadın aşka
Sensizliğin acısı dudaklarımda
Yapabilirim yalnız başıma