RUTHLESSLY YOURS:de Lucca Brothers(COMPLETED)

Viente Quatro

Nanginginig ang mga binti ko sakay ng kotse ni Drace. Kanina pa kami dito sa harap ng bahay, its almost 3 in the morning. I spent almost the whole night with him, doing nothing but make love till we couldn't move a finger. Bagay na hindi ko magawang pagsisihan. Mahal ko sya sa kabila ng katotohanang aking nalaman, at nais kong paniwalaang ganoon din ang damdamin nya. Dahil hindi naman nya sinabing hindi, tulad ng hindi nya pagsabing mahal nya ako. But with his way of touches, and kisses last night, I would like to believe the latter.

Ang mahalaga ay ang nararamdaman ko. Mahal ko sya at iyon ang nais kong iparamdam sa kahit na anong paraan.

"Hey,...you're shaking. Do you want me to walk you inside?" Pinukaw nya sa aking atensyon. Ginagap nya ang aking kamay upang ipanatag ang aking kalooban, somehow it work. I gave him a faint smile.

"I'll be good. I just....I dont know how to face her." Hesitant kong sabi. Yun ang totoo. What would Miranda might say. Paano ko sya pakikibagayan? Noon pa man ay hindi ko alam kong paano sya pakitunguhan.

I heard him sigh heavily. "Had I known better. Miranda is....arrogant in her own way. But dont feel any guilt for her...I told you..I would handle her. Just go inside now before I change my mind and bring you home to Manila and devour you till my heart's content." Pinukol ko sya ng masamang tingin ngunit ngumuso rin kinalaunan. Hindi ko alam pero tila kinilg ako sa sinabi nya kesa mabastos. He grin at me before give me a swift kiss.

"Midnight, for your own good. Pumasok kana. Im not gentleman as you see, I couldn't control my member between my thigh. Kung hindi lang ay alam kong pagod kana. And also that youre sore, so please have mercy on me and get inside your house." He said hoarsly. I couldn't stop myself from giggling. He really look so frustrated. " ..Midnight!" Sabi nyang puno ng pagbabanta. Itinaas ko ang parehong kamay na tila ba sumusuko. Ngunit hindi nga ba't isinuko ko na ang sarili ko?

"Alright!! Im going in. Bye loverboy.!" Kinindatan ko sya. I heard him groan. Lumabas na ako ng kotse at naglakad papasok ng bahay. Buti nalang naiwan kong bukas ang gate kaninang paglabas ko. Sobrang pag iingat ako sa paglalakad. The friction, between my thighs caused by my steps is still painful. Iniwasan kong mapangiwi. Nakarating ako sa taas at laking pasasalamat kong hindi nagising sina Mama at Papa sa ingay na nilikha ng sasakyan kanina.

Ohh the car!!

Naiwan iyon sa resort. What will I tell them if they finds out? Tsk!! Stupid me again. Tulad ng katangahan kong puntahan si Drace sa resort at tuluyan ibaba ang sarili. Ngunit ano bang magagawa ko? My mind knows how foolish I was for doing such terrible thing. But my heart says the other way around. At sa kaso ko'y lubusang makapangyarihan ang aking puso. Sa sobrang pagmamahal ko'y nagawa ko iyon. At hindi ko iyon pinagsisisihan. Ginusto ko iyon and that experience of our first love making will be treasured.

Katangahan na naman alam ko. Kasi patuloy ko syang iniibig sa kabila ng katotohanang walang kasiguruhan ang damdamin nya sa akin. Ngunit wala na sa akin iyon. Ang mahalaga ay hindi nya ako pingtatabuyan. At kahit na ipagtabuyan nya ako'y alam ko sa sarili kong magmamakaawa parin akong manatili sya sa tabi ko.

Dahil mahal ko sya. At yun lang ang mahalaga wala nang iba.

"Where have you been??" Napalingon ako sa pinto ng kwarto ni Miranda na bunukas nang akmang bubuksan ko na ang aking silid. Automatically, my heart started to feel uneasy. Tila tinakasan ako ng kulay dahil sa panlalamig ng aking katawan. "..though I already have an idea." Dugtong nya.

What would I tell her?

I'll take care of her

Out of nothing to say ay muling narinig ko sa aking utak ang sinabing iyon ni Drace. That he would take care of her. Pero dapat ba akong mapanatag?