Collisie [Onder het Gouden Maanlicht II]

H19 | Snode plannen

H19 | Snode plannen
Sebastian Ryder Romeo Jones

ALAN BEET ZACHTJES in mijn oor alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ik voelde hoe mijn instincten begonnen te trappelen om hem te vermoorden en volgens mij had hij zelf ook door dat hij te ver was gegaan, wat hij boog zich direct van me weg.

Niemand beet in het oor van de Alfa, omdat dat het ultieme teken van dominantie was. Door de warmte in mijn borstkas gaf ik hem echter alleen een uitdagend glimlachje over mijn schouder en concentreerde ik me weer op de telefoon aan mijn andere oor, die voor de zoveelste keer over ging. Alan zag het als een aanmoediging om door te gaan met zijn afleidende acties.

Zijn armen gleden om mijn middel en hij trok mijn rug tegen zijn borstkas aan. Het feit dat we beiden geen shirt aan hadden en op mijn bed zaten, was een best belangrijk ding om in overweging te nemen. Vooral omdat mijn lichaamstemperatuur nog steeds schommelde en hij als een lekkere warme kachel aanvoelde. Er liep een rilling door mijn ruggengraat en ik ontspande tegen zijn harde spieren.

"Dit is al de zesde keer dat je hem belt. Misschien moet je hem wat meer ruimte geven," murmelde Alan, waarna hij een kus in mijn nek drukte en met zijn vingers cirkeltjes op mijn buik begon te maken. Mijn hele lichaam tintelde en als hij nu aangaf dat hij seks met me wilde, kon hij zijn gang gaan.

Ik snoof, waardoor de vanille mijn neus binnen sijpelde. "Je hebt gelijk. Ik zal hem net zoveel ruimte geven als dat jij mij geeft," stemde ik in, waarna ik mijn hoofd in mijn nek gooide en naar hem opkeek. "Oh wacht, dat betekent dus helemaal geen ruimte. Cool."

Hij draaide me om in zijn armen en duwde me vervolgens langzaam achterover op het bed. De koele lakens drukten tegen mijn rug terwijl zijn warme lichaam vlak boven me hing. "Vind je het vervelend?" Dat je zo netjes en preuts blijft, bedoel je? Ja, het stoort me heel erg. Waarom heb ik mijn broek nog aan?

Mijn ogen gleden over zijn borstkas. "Nee. Ik dacht dat ik hiervoor al veel positieve aandacht kreeg, maar blijkbaar viel dat toen nog wel mee. Dit is heel erg goed voor mijn ego." Mijn mondhoeken trokken geamuseerd op.

Zijn armen bogen, waardoor hij dichterbij me kwam en zijn lippen op de mijne kon drukken. Ik ontspande tegen zijn lichaam aan en bewoog mijn mond langzaam tegen de zijne. Mijn handen gleden over zijn kaaklijn naar zijn haren en raakten erin verstrengeld. Na enkele seconden was ik al buiten adem en raakte ik van de wereld af, waardoor ik pas wist dat we niet alleen waren toen die persoon hardop sprak.

"Holy shit dude." Alan schoot overeind en ik deed hetzelfde, waarna we Chester allebei met grote ogen aankeken. Zijn mond was open gevallen en hij leek naar woorden te zoeken. "Dus... doen jullie dit al lang? Ergens had ik toch wel verwacht dat ik, als Alans beste vriend, het privilege zou hebben te weten dat dit aan de gang was."

Ik schraapte mijn keel en hoopte dat de warmte in mijn wangen niet betekende dat mijn gezicht rood was. "Pardon? Sinds wanneer denk je dat we jou gaan informeren over ons seksleven? Je bent niet goed. Heb jij trouwens ooit van kloppen gehoord?"

Chesters mondhoeken trokken op. "Als dit niet zo schattig was, zou ik nu vast beledigd zijn." Hij knikte naar het dienblad in zijn handen. "Ik heb voedsel voor jullie meegebracht. Jullie mogen vechten om het beschuit met aardbeien." Hij zette het dienblad achteloos naast ons op bed.

Alan wikkelde zijn armen om mijn middel en trok me tegen zich aan. "Ryder krijgt de aardbeien." Er schoten warme tintelingen door me heen en ik draaide mijn hoofd naar achteren zodat ik een kus op zijn wang kon drukken. Hij knuffelde me direct dichter tegen zijn lichaam en drukte zijn lippen op mijn schouder.

"Ryder krijgt het eten. Ryder krijgt mijn ziel. Ryder krijgt alle zuurstof, ik ga wel dood," zei Chester met een irritant piepstemmetje, waarna hij in lachen uitbarstte. "Weet Danny eigenlijk wel hoe gezellig jullie het hebben? Of was hij daarom zo kwaad gisteren?"