PERFECT TWO (on-hold)

CHAPTER 15: SURVIVAL

CHAPTER 15: SURVIVAL

***THIRD PERSON P.O.V***

FIRST DAY...

Ang unang araw ng kanilang pagkakastranded sa isla ay di nagging madali para sa mga mag-aaral na di sanay sa buhay sa isla at ang mga sarili lamang nila ang kanilang makakapitan sa panahon na nawawalan na sila ng pag-asa na magagawa nilang maka-survive sa isolated na isla. Samantala walang kamalay-malay ang mga mortal na magkaaway na muling magtatagpo ang kanilang mga landas. War na naman sa isla naman ang bagong setting ng magulo nilang samahan.

Sa lugar na kinaroroonan ng mga babae ay di sila magkamayaw sa paghahanda ng kanilang makakain at matutulugan kaya nga lang walang ni isa sa kanila ay nakakaalam kung paano ihahanda ang mga kailangan upang makabuo sila ng munti kubo na kanilang matutuluyan at apoy naman para mainitan ang nanginginig nilang mga katawan.

"jez im tired girls hindi ko talaga mapaapoy tong mga kahoy eh, im kinda need some help here" Dennise kasalukuyang kinikiskis ni Dennise ang mga kumpol ng kahoy upang bumuo ng apoy.

"ay tanga paano aapoy yan kung basa yang mga kahoy na gamit mo"Jean

"yah isip isip din kasi pag may time" Erika sabay irap.

"shatttap bitch" Dennise

"whatever" Erika enough girls wala tayong matatapos niyan sa pag-aaway ninyo. Buti pa maglibot-libot muna tayo sa buong isla malay ninyo may mahanap tayong matutuluyan at makakain.

"okay" sabay-sabay na sagot ng apat.

Sa kabilang dako naman..

"uy guys nakahanap kami ni Khan ng mga makakain natin" Brian

"buti nalang malapit na rin kasi magdilim" Angelo

"nagawa ko na ang apoy, tapos natapos na rin naming yung kubo natin" Marco

"good job let's take a rest now"

"okay" sabay-sabay pa ang apat.

Sabay na naglibot ang mga magkakaibigan papunta sa kabilang dako ng isla na nagbabakasakali na may mahanap na matutulugan o makakain. Pagod na pagod na sila at nagugutom na rin hirap na hirap ang 5 magbarkada na magpatuloy lalo pa't padilim na rin.

"oh my god im so scared do you think girls were ganna die na talaga huhu" Erika

"o shattap bitch kung wala kang masabi na matino manahimik ka nga nangangakot ka pa eh." Dennise

"what's wrong with you why you always away-away me ha?" sabay pang nameywang.

Napahinto sila sa paglalakad dahil sa pagtatalo ng dalawa.

"tama na nga yan wala naman naitutulong yang pag-aaway niyo eh. Ituloy na lang natin ang paglalakad baka may mapala pa tayo diba?" Jean

"sorry" sabay pa ang dalawa na nagsalita.

Habang nag-uusap ang tatlo ay di nila namalayan na umalis si Annie Mae. Sa pagbalik niya sa mga kaibigan may dala na itong magandang balita.

"guys guest what I find" excited na pagtatanong niya.

"what?" nagtataka naman ang apat na tumingin sa kanya.

"may matutuluyan na tayo" tiling pasigaw niya sa mga kaibigan na kinatuwa naman ng lahat. Pagkabalitang-pagkabalita niya ay agad na nilang tinungo ang tinuro ni annie mae.

Napadpad ang mga magkakaibigan sa isang maliit na kubo na may bonfire. Kahit pagod na ang lahat ay sinikap nilang puntahan ang lugar na nakita nilang may usok at hindi naman sila nagkakamali dahil mayroon nga roon na kubo na kanilang pwedeng pagpahingain lumubog na rin kasi ang araw. Naamoy pa nila ang inihaw na isda na mas lalong nagpagutom sa kanila.

"oh my thanks God makakain na rin tayo nagugutom na ako eh" Jean

"me too" Misha.

Nang marating nila ang kubo napasinghap ang mga magkakaibigan at gulat na gulat s kanilang nadatnan ang akala nila knight in shining armor nila ay mga mortal nilang kaaway.

" kill me now girls" Annie Mae.

SA KABILANG DAKO NAMAN...

Gulat na gulat ang mga boys at di makapaniwala sa kanilang nakikita sa kanilang harapan napatigil sila sa kanilang ginagawa at napatayo naman ang mga nakaupo. Natapon ang inumin at nahulog ang kanilang iniihaw na isda dahil sa pagkagulat ay nabitawan nila ito.

"what the fuck" gulat na gulat na Angelo.

To be continued.....