CHAPTER 23: THE GENUIS AND THE BRAINLESS MOMENT

1 0 0
                                    





CHAPTER 23: THE GENUIS AND THE BRAINLESS MOMENT




***MISHA'S P.O.V***



Kami na lang ni Marco ang naiwan sa kubo pagkatapos kasing umalis nina Angelo ay nagkahiwa-hiwalay na rin kami umalis sina Dennise at Erika sumunod sa kanila sina Khan at Brian hanggang ngayon ay di pa rin sila bumabalik kaya nag-aalala na rin ako paano kung pati sila ay makuha rin ng mga taong gubat.

"aaaaah" napasigaw nalang ako sa sobrang inis at pagkairita. I know im being paranoid but I cant help it. Di ko na talaga makakaya kung pati sila madukot din oh God I don't wanna be negative and paranoid but I hope they are safe wherever they are right now especially Annie Mae and Jean. Sana talaga ok lang sila. Pabalik-balik lang ako sa kakalakad sa paghihintay sa kanila sa tapat ng kubo naming habang nasa baba ko ang kaliwang palad ko na para bang may iniisip na malalim.

Iikot na sana kaya lang sa pagharap ko ay may nabunggo akong malaking pigura ng tao nang iangat ko ang paningin ko isang nakataas na kilay ni Marco ang nadatnan ko. Napanganga ako sa sobrang gulat lalo nan g magharap ang mga mukha naming para bang konting tulak na lang ay maghahalikan na talaga kami isang inch nalang ang layo ng labi niya sa labi ko. Kaya lang imbis na umiwas ay di ko napigilang titigan ang mapupula at nangiimbitang nyang labi. I was magnitied with his alluring lips can I even allowed to kiss him? I don't think so but I want too. Masarap kaya ang kissable lips niya? I was unconscious when I lick my lips that make him gulp twice when I look at him I saw the hunger in his eyes its like he badly wants to kiss me right now.

"kiss me!" nagulat ako ng sabihin niya yan.

"ha?" napablink at naalimpungatan sa hinihingi niya sa akin ok lang siya para sabihan akong halikan ko raw siya his crazy.

Napaatras ako dahil sa sinabi niya at nauutal pa na kausapin siya.

"ah..ah anu ano ahmp ano ba ginagawa mo bakit mo ko binunggo ha hindi mob a nakikita na nag-iisip kaya kung pwede wa...g kang istorbo" pilit na pagalit kong wika sa kanya. Pero hindi pa rin nawawala sa tono ko ang pagkahibang ko sa paglapit naming dalawa yun kasi ang unang beses na Makita ko siya ng malapitan nakakawindang pala na para bang human magnet siya di mapigilang mapalapit sa kanya lalo.

"ako kasi ang nahihilo sa ginagawa mo pwede tumigil ka muna nagugutom na ako ipagluto mo naman ako oh." Nakangiti pa siya sabay himas sa sikmura niya na para bang walang eksenang makatindig balahibo kanina immune na ata tong gagong to eh.

"di ba obvious na abala ako magluto ka mag-isa mo tse!" inirapan ko siya sabay talikod sa kanya. Kapal talaga ng mukha ano niya ako katulong psst!. Pabulong ko lamang na binigkas yun.

Ang gago mukhang pursigidong guluhin ako. Hinila niya ang braso ko sapilitang hinarap sa kanya.

"ano ba! Nakakainis kana tigil mo nga ako." Pataray kong sabi.

"alam mo kahit anong gawin mong pagtunganga dyan wala pa ring mangyayari eh kaya naman magluto ka na lang para may magawa ka" nakakunot ang noo niya habang pinapangaraln ako.

"shut up di mo ko katulong noh." Inirapan ko ulit at pinag-ekis ko ang dalawang braso ko.

"baka nakakalimutan mong may kasunduan tayo na-" di ko siya pinatapos na magsalita sumingit na agad ako.

"can you see we are in a big trouble right now so I don't care about that stupid deal ok. My friends are more important than anything else right now" nakapamewang kong pagpapaliwanag sa kanya tungkol sa malaking problemang kinasasangkutan naming ngayon.

Nakakunot lang siyang tumitig sa akin maya maya ay paatras na siyang umalis sa harap ko mukhang suko na siya ha.

"tss fine ako na lang magluluto mamatay kayo sa gutom bahala kayo" inirapan pa ako ng gago. Tinalikuran ko na siya makalipas ang ilang sandal nakita ko siyang may bitbit na maliit na bato, sanga ng kahoy at mga dahon. Maya-maya lang kinikiskis na nya ang sanga ng kahoy sa bato pero walang ngyayari. Halos kalahating oras na siyang nagkikiskis pero wala pa ring apoy kitang kita na sa kanya ang mga ugat niya sa leeg at braso na simbolong konting konti na lang ay mauubusan na siya ng pasensya at sasabog na lang bigla. Tagaktak na rin siya sa pawis. Habang nagpipigil siyang magalit ay ako naman nagpipigil na hindi tumawa sa kabobohan niya hayss, ang wala talagang utak paano liliyab ang sanga kung basa naman ito pati na rin ang mga dahon niya tsk what a smart ass.

Nilapitan ko na siya dahil naawa na ako sa katangangahan niya ako na mismo at pumulot at nagtapon sa mga kinuha niya at hinila siya patayo.

Bakas naman ang pagtataka sa mukha niya ng hilain ko siya.

"tara samahan mo ko maghanap ng TUYONG dahon at mga sanga para naman makagawa tayo ng apoy at makaluto na ok. Alam ko naman na gutom kana so lets go BRAINLESS tss hahahaha" di ko na napigilang tawanan siya sa kabobohan niya hay naku saying lang ang gwapo pa naman pero wala lamang ang utak psst.

Napahimas na lamang siya sa batok niya at kasabay nito ang pamumula ng pinsngi niya aaw how cute. Napangisi na lamang ako sa nagging reaction niya.





To be continued......

PERFECT TWO (on-hold)Where stories live. Discover now