Chapter 15.2: Ahh.

386 5 6
                                    

Chapter 15.2: Ahh.

Sab’s POV.

Kumain lang kami ng kumain. Hanggang sa magsalita na nga siya.

“What if ipakilala ko si Angel sa’yo?”, bigla niyang sabi.

Ano raw? O_____o Muntik na akong mabulunan dun ah. -__-

“*cough* *cough*”, muntik ko nang mabuga 'yung kinakain ko sa mukha niya, magkaharap pa naman kami. =___=

“Okay ka lang?”, tanong niya sa akin. 'Yung tanong naman niya kasi nakakagulat. -.-

“Ayos lang ako.”, sabi ko habang pinupunasan 'yung bibig ko.

“Nakakagulat ba 'yung tanong ko?”

“Hindi naman. Haha!”, with fake laugh pa. Bakit naman kasi ako ipapakilala sa taong umagaw sa akin kay Matt? Kahit hindi kami, ganun na rin 'yun, may karapatan ako, sa tingin ko? Eeeeh. =___=

“So, pwede ka ba sa Saturday? Kasi wala pa siyang friends na iba eh. Maybe, you can be her first girl friend here. Homeschool lang kasi sya dati. Since we're neighbors naging close kami. So, pwede ka ba sa Sat? Please? ^___^”, nakangiti pa siya niyan. -__-

“Ah, eh, may meeting kami eh.”, sabi ko. May meeting naman talaga at saka ayaw ko rin talagang pumunta. -__- Nakakainis lang kasi.

“Ahh. Sige, okay la ---”

 “Pres, sab, bukas na lang daw 'yung meeting para sa Sat. Minove na ni Ma'am Salvador 'yung sched kasi may kailangan daw siyang puntahang meeting sa Sat.”, sabi sa akin ni Ashley, 'yung secretary ng Student Council.

“D'accord.”, walang gana kong sabi. Kung minamalas ka nga naman. =__= (French word / D'accord - Okay. ^^)

“Sige, alis na ako.”, saka na nga siya umalis.

“So, pwede ka na sa Sat?”, excited niyang sabi.

“Oo na.”, walang-buhay kong sagot. Err.

“Thanks, Sab.”

Hindi na ako nagsabi ng 'walang anuman' kasi 'may anuman' yun eh. Err.

Nawalan na ako ng ganang kumain. Ayoko na. (_ _)

“Tapos ka nang kumain?”, tanong ko sa kanya, 'di na siya lumalamon eh.

“Oui.”, sagot niya sa akin. (French word/ Oui - Yes. )

“Tara na?”, tanong ko sa kanya para makaalis na kami dito. At baka ma-late rin kami. Mang-aasar na naman 'yung mga 'yun.

“Okay.”, at tumayo na nga kami. Kailangan ko na namang alalayan kasi hindi pa nga magaling 'yung paa niya.

Hayyy. Bakit ba ang bango niya, nasa good mood na tuloy ako. Can't resist na amuyin siya. XD

“Aso ka talaga noh? Haha!”, sabi niya habang naglalad kami.

“Oo, cute ko kasi eh. Haha.”

“Ang yabang. -__-”

“Bitawan kita dyan eh.”

“Haha, joke lang. Lumapit ka nga.”, saka naman niya ako hinigit papalapit. Naman eh. :""">

Buti na lang, onti na lang 'yung tao sa hallway. Nagsibalikan na kasi sa kanya-kanyang room.

“Ehem, ehem.”, siya na naman? =__= Infairness, laging ganyan pasimula niyan. XD

 “Miss mo na ako noh? Haha.”, sabi ko kay Christian.

If you'll miss that shot, YOU'RE MINE!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon