-Bölüm 10: Deniz-

177 14 1
                                    

Herkese merhaba 🐻

Yazarlarınız ard arda bölümler ile sizi coşturuyor gldmogkd 🙆

Multi: Geceğğ 🙅

İyi okumalar 💕👇

GECE

Sinirle sedyede doğrulup oturur pozisyona geldim. Alev dışarı çıkmıştı. Ayakkabılarımı ayağıma geçirdim ve kendimi odadan attım.

Kapıda Rüzgar, Kaan ve Giray'ı görmemle daha çok sinirlendim. Giray'a doğru yürüdüm tam konuşacağı sırada yüzüne sert bir yumruk geçirdim. Eli gözüne giderken seri adımlarla hastane çıkışına yöneldim.

Alev, arabada beni bekliyordu kapıyı açıp kendimi ön koltuğa attım ve kapıyı sertçe kapattım. Bana bakarak konuşmaya başladı.

"Senin iyiliğini istediğimi biliyorsun."

Yüzüne bakıp kafamı tekrar cam tarafına çevirdim.

RÜZGAR

Gece'nin neden bayıldığını anlamıştım. Giray " O zaman baban seni azarlasın." demişti. Gece'nin anne ve babası ölmüştü. Bunu nasıl unutabilmiştim. O anlık öfkeyle ellerimi saçlarıma daldırıp Giray'a bağırmaya başladım.

"Kızın annesi babası yok gerizekalı!" bana bakarak bağırmaya başladı.

"Ben nereden bilebilirdim!" yüzüne yumruk geçirdim. Ardından hastane çıkışına yöneldim ve arabaya bindim.

Kaan bana soran gözlerle bakarken arabayı çalıştırdım ve otele sürdüm. Gece ağlamıştı hemde Giray yüzünden ağlamıştı. Hıza daha çok basıp bir yandan direksiyonu sıkıyordum.

Kaldığımız otele geldiğimde arabayı park edip merdivenlerden yukarı çıktım ve kendimi odama attım. Ardından tişörtümü çıkardım ve yatağa uzandım.

GECE

Alev arabayı çalıştırıp otele doğru sürmeye başladı. Otele geldiğimizde hemen merdivenlere yöneldim. O asansörün iğrenç müziğinden nefret ediyordum. Alev kahkaha attığında bende sırıtmaya başlamıştım. Konuşmaya başladım

"Yarışa var mısın?" sırıtarak sorumu cevapladı.

"Tabiki." merdivenleri son hızla çıkmaya başladım. Alev'e baktığımda 3 basamak geride olduğunu gördüm. Merdivenler bittiğinde sırıtmaya başladım Alev ise gözlerini kısmıştı. Odasına girdikten sonra Yağmur'un odasının kolunu çevirdim. Açılmayınca kilitli olduğunu anladım.

Odama geçtikten sonra üstüme siyah rahat bir şort ve siyah yarım bir tişört giydim. Topuzumu bozup saçımı yandan ördüm.

Telefonumu alıp rehberime girdim. Sadece Alev ve Yağmur'un numarası vardı. Yağmur'u aradım. Uzunca bir süre çaldıktan sonra açıldı. Konuşmaya başladım.

"Yağmur nerdesin? Biz otele geldik."

"Şimdi mi aklına geldim? Sen beni beni, tatlı Yağmur'unu nasıl bırakırsın? Alev de bıraktı. Pislikler." dedikten sonra yüzümü buruşturup telefonu kapattım.

Odadaki rafa kitaplarımı dizmiştim. Aralarından bir tanesini seçip okumaya başladım. Yağmur yağarken tebessüm etmiştim bir anda gök gürlediğinde kitabı yere fırlatıp ayağa fırladım. Alev şimşekten ve gök gürlemesinden çok korkardı.

Hızla odaya koştuğumda Alev odada yoktu. Masanın altına baktım oradada yoktu. Sinirle ellerimi saçıma geçirdim. Dolabın kapağını açtığımda dolabın içine oturmuş bir şekilde titriyordu. Sarılıp konuşmaya başladım.

Kötü KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin