က်ေနာ္ ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္အစား လဲ အားလုံးျပင္ဆင္ၿပီးကာ ေက်ာင္းသြားဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနခ်ိန္ ,
" Se Hun...မနက္စာ စားမယ္"
ေခၚသံေၾကာင့္ ထမင္းစားပြဲဝိုင္းရွိရာ ဆီ သြားေတာ့....
မေန႔ညက Tao ကို ႏွိမ့္သိမ့္ ႐ုံမက
Hotelထိ လိုက္ပို့္ ေခ်ာင္းေျမာင္းေပးခဲ့ရ၍
ဥဥ့္နက္မွ အိပ္ျပန္ေရာက္ကာ,
အိပ္ေရးပ်က္လို႔ ျမင္ခ်င္တာေတြဘဲ ျမင္ေနရသလားလို႔ ေသခ်ာေအာင္ မ်က္လုံးကို ပြတ္ကာ
ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္.
ဒီေန႔ ဘာေန႔မို႔တုန္း?
ေမြးေန႔?
မဟုတ္ပါဘူး...
ဒီလ ထဲ ဘယ္သူ႔ ေမြးေန႔မွ မ႐ွိပါဘူး....
" ဘယ္လိုလဲ...မထင္ထားဘူးမလား "
အသံပိုင္႐ွင္က ဟင္းရည္အိုးႀကီးကို ပိတ္စထူႏွင့္
ဖိကိုင္ မ ကာ စားပြဲဝိုင္းႀကီးေပၚ ခ်လိုက္သည္.
မ်ားျပားလွေသာ ဟင္းအမယ္ မ်ားသည္ စားပြဲပင္ၿပိဳက်
ေလာက္သည္.
" ထိုင္ Se hun မနက္စာကို ပုံမွန္ စားေပးရမယ္.
Ommaက မင့္ကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ဖို႔မွာထားတယ္ေလ
ဟြန္းး"
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ႏွင့္ ထိုင္ခုံကို လွမ္းဆြဲထိုင္လိုက္ေတာ့...
က်ေနာ့္ ေ႐ွ႕ မွာ ထမင္းပန္းကန္လုံးျဖဴ ,တူ ,ဇြန္း
စနစ္တက် ဂ႐ုတစိုက္ေလး လာခ်ေပးသြားသည္.
' မင္း ေျခ လက္ အဂၤါ စုံပါတယ္ေနာ္ '
'အင္းေလ '
'အာ့ဆို ကြကို ယူေလ ,လုပ္ေလ .သူမ်ားအကူညီယူရေအာင္ အိုနာက်ိဴးကန္း ေနတာလဲမဟုတ္ '
ပန္းကန္ဘီ႐ုိစင္နားရပ္ေနသူအား ဇြန္းကေလး လွမ္းယူ
ခိုင္းမိသည္ကို ထိုသို႔ ေျပာခဲ႔သူက '
ဒီမနက္မွ....
Kim Jong In ဘာေဆးေတြမ်ား စားမွားထားတာလဲ!
စားမွားရေအာင္ ခုမွ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ လုပ္ေနတာဆိုေတာ့.. .
