အသင့္ျပင္ဆင္ၿပီးေသာ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းနဲ႔
ေခါက္ဆြဲဘူးနစ္ဘူးကို ေနာက္ဆုံးတႀကိမ္ ေသခ်ာ စစ္ေဆးကာ လင္ပန္းရွည္တခုေပၚတင္လိုက္သည္.
က်ေနာ္ Kim Jong In မ်က္ႏွာေပၚမွ အျပဳံးတခုကို
အလ်င္အျမန္ ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ကာ....
မ်က္ႏွာကို တတ္ႏိုင္သမၽွ တည္ေအာင္ ထားလိုက္သည္.
ဖုန္းျပားက screen. ေပၚ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို တခ်က္
Check.က်ိၿပီး....
Ok.
ဒီေလာက္ဆိုရၿပီ.
Go!
"ကဲ..ကဲ...ဒီမွာ...မင္းတို႔ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ "
မူလတန္းကေလးေတြေတာင္ မကစားေတာ့တဲ့
Jumping.game ကို နစ္ေယာက္ၿပိဳင္ ကစား
ေနၾကတဲ့ chanbeak.ႏွေကာင္ က
ေကာ္ေဇာ္ေပၚ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရာကေန ..
က်ေနာ့္ကို ေမာ့က်ိကာ တဟဲဟဲရယ္ျပေနတာ
ႏြားပြဲစားေတြအတိုင္း !
က်က္သေရကို မရွိဘူး !
" sehun..ကိုေျပာတာ...မင္းကလုပ္ေပးေတာ့...
အားနာလိုက္တာ...ဟဲဟဲ ေက်းဇူး "
မလိုပါဘူး..
ဒီလို အခြင့္အေရးကိုေပးတဲ့ မင္းတို႔ႏွေယာက္ကို ဘဲ
ေက်းဇူးတင္တာ!!
ေျပာလိုက္ခ်င္ေပမဲ့...
သြားအၿဖီခ်ထားတဲ့ Chanyeol ကို
" ရပါတယ္..အပန္းႀကီးတာမွ မဟုတ္တာ...
တခါတေလေလး လာတဲ့ဧည့္သည္ေတြကို ဒီေလာက္ေတာ့ ဧည့္ဝတ္ေက်ရမွာေပါ့ "
က်ေနာ့္စကားေၾကာင့္ ေခါက္ဆြဲဘူးကို
နစ္လုပ္ခန္႔ျမည္းၿပီးသြားတဲ့Beakhyun က...
" ဒီလိုဆိူေတာ့လည္းKim jong in က မဆိုးဘူးဟ!
ဟီးဟီး...စတာေနာ္...ေကာင္းေကာင္းစားပါ့မယ္ "
ရယ္ျပလိုက္ရင္ အရမ္းသိသာသြားမွာစိုးလို႔..
ေခါင္းညိတ္ျပရုံေလာက္ဘဲလုပ္ကာ
ဧည့္ခန္းမွ ခြာလိုက္သည္.
အခန္းထဲက sehun.က ommaတို႔နဲ႔ ဖုန္းေျပာလို႔ေကာင္းတုန္းပင္.
ဟုတ္ၿပီကြ!
အာ့ဆို sehun လည္း ရိပ္မိမွာ မုတ္ေတာ့ဘူး !
အင္း...
ဒါေပမဲ့...
တမ်ိဴးမွာဘဲ ေဆးေတြပုံထည့္ရင္ ရိပ္မိလြယ္မွာစိုးလိူ႔..
က်ေနာ္က ေခါက္ဆြဲဘူးထဲ ေဆးကို နည္းနည္းဘဲ ထည့္ထားေတာ့...
