" Se hun.. မင္းတကယ္ေျပာေနတာေနာ္ "
"အင္း.."
မ်က္လႊာခ်ထားကာ ပန္းနီေရာင္ထေနတဲ့ sehun. မ်က္ႏွာေခ်ာကို က်ေနာ္ အသည္းယားစြာ ငုံ႔က်ိၿပီးသကာလ...
ေၾကာင္ေပါက္ေလး စိတ္မေျပာင္းသြားခင္ က်ေနာ္ လက္နစ္ဖက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခြၽန္ကို အလ်င္အျမန္ ဆြဲ ပင့္ယူ
လိုက္သည္.
မ်က္ခြံကို ခပ္တင္းတင္းကို မွိတ္ထားတဲ့ se hun
က မသိရင္ က်ေနာ္နဲ႔ခုမွ ပထမဆုံး နမ္းဖူးသလိုလို...
အင္းေလ...
သူလည္း စိတ္လႈပ္႐ွား႐ွာမွာေပါ့ေလ...
အိုင္းဂူးး
ႏႈတ္ခမ္းပိစိကိုေလ...
တခါတည္း ဆြဲကိုက္ၿပိဳက္ခ်င္တယ္ကြာ...
စိတ္ထိန္း...
စိတ္ထိန္း Kim Jong In!
အလိုႀကီးက အရနည္းတတ္တယ္တဲ့
အဲ..ငါ့စကားပုံက...
နည္းနည္း....
အို...ခုခ်ိန္ အာ့ အေရးမႀကီးဘူး...
ခုခ်ိန္ အေရးႀကီးတာက...
က်ေနာ့္ေ႐ွ႕က ေၾကာင္ေပါက္ေလးလို ထိုင္ေနၿပီး
က်ေနာ့္ အနမ္းကို ငံ့လင့္ေနတဲ့သူကို...
က်ေနာ့္ အနမ္းေတြထဲ လုံးဝကို မ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ေအာင္
နမ္းပစ္ဖို႔ဘဲ...
ေနာက္ဆို က်ေနာ့္အနမ္းေတြကို ဘယ္ေတာ့မွကို
မျငင္းဆင္ရေလေအာင္ ခုကတည္းက
ေကာင္းေကာင္း သင္ျပတန္သင္ျပ! ဆြဲေဆာင္တန္ ဆြဲေဆာင္ထားမွ!
အဟမ္း...
ေျပာမဲ့သာေျပာတာ...
က်ေနာ့္ ရင္ဘတ္ထဲက အေကာင္လဲ ကုလားက
ကေနသလားဘဲ!
ဟူး...
စိတ္ကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထား...
ေဟာ...
ေၾကာင္ေပါက္ေလး မ်က္ခြံေတြ လႈပ္စိ လႈပ္စိ ဖစ္လာၿပီ!
စိတ္မေျပာင္းသြားခင္ အျမန္နမ္းမွ!
က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းကို ႏႈတ္ခမ္းပိစိဆီ ဦးတည္ကာ
အျမန္နီးကပ္ခ်ည္ေဇာႏွင့္ က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းပင္ အနည္းငယ္ ဆူထား မိသလားဘဲ..
